Lesson 7: Ruhsal Egitim Aracılığıyla Mesih Benzeyişi

Sınıf liderine not: 5-6. Derslerdeki sekiz hayati gerçeği ve 6. Dersteki kutsallığın peşinden giderken atmamız gereken altı adımı gözden geçirin. 6. Dersteki kişisel dualarını paylaşmaya istekli olan öğrencilere var mı sorun.

Bu dersin sonunda öğrenci:

(1) 1. Timoteos 4:7’nin anlamını anlar.

(2) İsa'nın benzeyişine dönüşmek için ruhsal eğitimin neden gerekli olduğunu bilir.

(3) Bu derste öğrenilen ilkeleri uygulamaya başlar.

Genç bir imanlı küçük konularda itaat etmede azimli olma konusuyla boğuşmakta. Tanrı onun yaşamını güçlü bir şekilde dönüştürmüş ve onu acı veren, kendi kendine açtığı ruhsal yaradan iyileştirmiş; ama yine de mücadelenin devam ettiği alanlar var. O, inançla yürümeye çabalıyor. Düşünce hayatı üzerinde hakimiyet kazanmaya çalışıyor. Küçük çocuklarına daha özenli bir baba olmak istiyor. Duygularının bu kadar inişli çıkışlı olmamasını diliyor. Zamanı daha iyi değerlendirmek istiyor. İşinden memnun olmakta zorlanıyor ve kendini başka fırsatların gelmesini dilerken buluyor. Bir gün beni aradı ve şöyle dedi: “Sanırım Tanrı, hayatımın bu döneminde azm etme disiplinini öğrenebilmem için bana bütün kapıları kapatıyor. Bu noktaya kadar hayatım bir dizi tamamlanmamış projeden ibaretti; Tanrı ile olan ilişkimde gerçekten başarılı olacaksam, ısrar etmeyi ve başladığım işi bitirmeyi öğrenmem gerektiğini biliyorum. Sabırsızlığım hayatımın her alanını etkileyen bir karakter sorunudur!” Arkadaşımın alçakgönüllülüğüne ve içgörüsüne hayran kaldım. Eğitildikçe daha derine gidiyor ve daha güçlü oluyor!

Bu dersin ana fikri, eğitimin tanrısal erdemin, yani içimizdeki Mesih benzeyişinin oluşması için çok önemli olduğudur. Bu eğitim, kişisel disiplinin yanı sıra zorlukları, klasik ruhsal disiplinleri (okuma, dua, oruç vb.) içerir.

Bazıları yukarıda bahsedilen arkadaşımın hayatında sadece Ruh'un doluluğuna ve gücüne ihtiyacı olduğunu iddia edecek. Şüphesiz bu doğrudur. Ancak Kutsal Ruh imanlıları itaat olmadan dolduramaz ve güçlendiremez. Nasıl ki mısır veya pirinç hasadı çiftçinin imanla ekimi ve sulaması ile doğrudan ilişkiliyse, ruhsal erdemin hasadı da Hristiyanın inanç dolu çabalarıyla doğrudan ilişkilidir.

Bu ders bizi Tanrı ile imana dayalı ve sevgiyle güçlendirilmiş gayretli, ciddi ve uyanık bir yürüyüşe çağırıyor.

İki önemli bölüm, eğitimin ruhsal oluşumdaki rolüne ilişkin anlayışımızı şekillendirmeye yardımcı olacaktır.

Paul şöyle yazıyor:

Kutsallıktan yoksun kocakarı masallarını reddet. Kendini Tanrı yolunda eğit.Bedeni eğitmenin biraz yararı var; ama şimdiki ve gelecek yaşamın vaadini içeren Tanrı yolunda yürümek her yönden yararlıdır (1. Timoteos 4:7-8).

Buradaki anahtar kelimeler “eğit” ve “Tanrı yolu olma”dır. Bu iki kavramın birbiriyle nasıl bağlantılı olduğunu düşünüyorsunuz?

Tanrı Yolunda Olmanın tanımı

► Bu “Tanrı yolunda olma” terimini grubunuzla tartışın. Herkesin bir tanım sunmasına izin verin.

Günümüzde tanrı yolunda olmanın ne olduğunu otomatik olarak bildiğimizi sanmıyorum. Kilise dünyamıza bir bakış, onun hakkındaki çarpık bir anlayışı ortaya çıkarır. Pek çok insan tanrısal bir kişiyi düşündüğünde genellikle ciddi bir kişiliğe sahip, her zaman büyük bir İncil taşıyan, saygılı bir ses tonuyla konuşan ve zamanının çoğunu kiliseye giderek geçiren birini düşünür.

Ancak tanrısal insanlar her şekilde, boyutta, kültürde ve kişilikte olabilir. Tanrısallık, eski bir kot pantolonla da takım elbise ve kravatla olduğu kadar rahattır. Tanrısallığın belirgin bir dua tonu veya ses yüksekliği yoktur. Tanrısallığın belirli bir ibadet tarzı ya da müzik türü yoktur.

Tanrısallık, Kutsal Ruh tarafından içimizde üretilen İsa'nın güzel yaşamıdır. Tanrısallık, Tanrı'yı Kutsal Kitap'a uygun olarak, içtenlikle ve özgün bir biçimde bilmek, O'ndan zevk almak, itaat etmek ve O'nunla birlikte yürümektir. Tanrısallık her yerde, her kültürden, ırktan ve yaşam tarzından herkes içindir, çünkü tanrısallık bir şey değil, bir kişidir. Tanrısallık Rab İsa’nın yaşamıdır.

► Bunu doğru anlamak bizim için neden bu kadar zor? Yeni inanlıların bunu anlaması neden bazen kilisede büyüyen insanlara göre daha kolaydır?

Pavlus'un Tanrısallığa Bakış Açısı

(1) Tanrısallık bir yolculuktur -“tanrısallığa doğru” (1. Timoteos 4:7).

Cesaretimiz kırılmasın. Tanrı'nın bize karşı sabırlı olduğunu hatırlayalım, çünkü "Baba çocuklarına nasıl acırsa, Rab de kendisinden korkanlara öyle acır." Mükemmeliyetçilik çoğumuzun mücadele etmek zorunda kaldığı bir düşmandır.

(2) Tanrısallık arayışımızda kaçınmamız gereken pek çok dikkat dağıtıcı şey vardır. “Kutsallıktan yoksun kocakarı masallarını reddet” (1. Timoteos 4:7; ayrıca bkz. 2. Timoteos 2:16, 23).

Bu masallar, meleklerin kökeni, güçleri ve Tanrı'nın açıklamamayı seçtiği diğer birçok şey gibi sonuçsuz spekülasyonlar içeren hayali Yahudi mitleri ve gelenekleriydi. O zamandan bu yana spekülasyonların, batıl inançların ve mitlerin listesi daha da arttı!

(3) Tanrısallığa, imana dayanan eğitim yoluyla ulaşılabilir. “Kendini Tanrı yolunda eğit” (1. Timoteos 4:7).

Olimpiyat oyunlarında yarışan sporcular gibi biz de sıkı çalışma ve azimle kendimizi kalbin ve yaşamın kutsallığı konusunda eğitmeliyiz.

Şunu belirtmeliyiz ki, kişi kasıtlı günahtan kendini kurtaramaz. Kasıtlı günah “öldürülmeli!” (Koloseliler 3:5).

Pavlus'un Timoteos'u tanrısallığa giden kısa bir yola teşvik etmemesini ilginç buluyorum, çünkü öyle bir yol yok. Yeni doğum anında gerçekleşir ve sadece Rab İsa Mesih'e inanma meselesidir. Tanrısal erdem ve karakterin gelişimi çaba gerektirir.

(4) Eğitim yoluyla kazanılan Tanrısallık, şimdi ve gelecek yaşamda daha iyi bir yaşam kalitesi vaat eder.

John Wesley'in yorumu:

Tanrı'dan korkan, seven ve hizmet eden kişi, yaşamı boyunca Tanrı'nın bereketini kazanır. Dini onu, hem eylemde hem de tutkuda, yaşamın temellerini çürüten ve varoluşu çoğu zaman bir yük haline getiren tüm aşırılıklardan kurtarır. Kalpteki Tanrının huzuru ve sevgisi, hayat lambasının berrak, güçlü ve kalıcı yanmasına neden olan bir huzur ve sükunet yaratır. Dolayısıyla tanrısallık, her iki dünyanın da nimetlerini vaat eder ve güvence altına alır.[1]

Petrus'un Tanrısallığa Bakış Açısı

2. Petrus 1:5-7'de Petrus, "Tanrımız ve Kurtarıcımız İsa Mesih'in doğruluğu sayesinde bizimkiyle eşdeğer bir imana kavuşmuş olanlara" (1:1) yazıyor, "hayat ve tanrıya layık olma ile ilgili her şeyi elde edenler" (1:3) ve "bize çok büyük ve değerli vaatler verildi, öyle ki.... bu vaatler aracılığıyla tanrısal özyapıya ortak olasınız" (1:4). Bu vaatler aracılığıyla tanrısal özyapıya ortak olmaları amaçlanıyor. "İşte bu nedenle" imanlarına "katmaları" gereken şeyler şunlardır:

İşte bu nedenle her türlü gayreti göstererek imanınıza erdemi, erdeminize bilgiyi, bilginize özdenetimi, özdenetiminize dayanma gücünü, dayanma gücünüze Tanrı yoluna bağlılığı, bağlılığınıza kardeşseverliği, kardeşseverliğinize sevgiyi katın. (vurgu eklenmiştir)

Not: Yorumcular, “ tanrısal özyapıya ortak olmak”, Tanrı'nın benzeyişinde yenilenmiş veya Tanrının benzeyişine yeniden kavuşmuş olma anlamına geldiği konusunda hemfikirdirler! Adam Clarke şöyle yorumluyor: "Tanrı'nın tüm vaatlerinin amacı... düşmüş insanı, kaybettiği Tanrı benzeyişine geri getirmektir."[2] Bu, Tanrı'nın İsa Mesih'e ve sevindirici haberde yer alan vaatlere güvenen herkes için planıdır. Tanrı'nın doğası, her türlü lütfu akıtan ve giderek daha fazla tanrısallığı mümkün kılan bir nehirdir.

(1) Petrus, ilahi doğa Tanrı'dan gelse de, onun lütfu sayesinde ondan giderek daha fazla pay almanın bize bağlı olduğuna dair bize güvence verir.

Petrus, kurtarıcı iman temeli üzerine ruhsal erdem inşa etmenin her türlü çabayı gerektirdiğini çok açık bir şekilde ortaya koyar. Bir yorumcu bunu şu şekilde ifade etmektedir: "Yağ ve alev tamamen Tanrı’nın lütfuyla verilmiştir ve inananlar tarafından 'alınmıştır'; bundan sonra onların görevi 'kandillerini ayarlamak’tır."[3]

(2) Her inanlı, kendi içlerine ekilmiş olan ilahi doğayı beslemek ve geliştirmekle tam anlamıyla meşgul olmalı ve tam bir ciddiyetle çalışmalıdır.

Orijinal dilde Petrus çok vurgulayıcıdır. O halde Petrus'un bizi imana eklemeye teşvik ettiği tanrısal özelliklerden bazıları nelerdir?

(3) Petrus, “Rabbimiz İsa Mesih'in bilgisinde ne kısır ne de verimsiz” kalmamamız için imanımıza eklememiz gereken yedi niteliği sıralıyor (2. Petrus 1:8).

1. Erdem—Ahlaki mükemmellik, özellikle zorluk ve zulüm zamanlarında.

2. Bilgi—Bu, Tanrı'nın iradesinin ayırt edilmesidir.

3. Özdenetim—Bu, tüm dünyevi zevklerin uygun şekilde kullanılması, nefse hakim olunması ve fiziksel arzuların veya tutkuların taşmasına asla izin verilmemesidir.

4. Dayanma Gücü—Bu, acı ve zorlukların ortasında sabırlı bir dayanıklılıktır.

5. Tanrı Yoluna Bağlılık—Tanrı'ya sadık bir kişi, halkına ve amaçlarına da dahil olmak üzere Tanrı'ya bağlı olan kişidir.

6. Kardeşseverlik — Tanrısallığa cömertliği, nezaketi ve neşeyi eklemeliyiz. Tanrısallık kasvetli, dindar, metanetli veya somurtkan değildir!

7. Sevgi—Sadece Tanrı'nın ailesi için değil, tüm insanlık için özverili ilgi.

Egzersiz yapmak için yürümeyi seviyorum. Sağlığımı korumama yardımcı oldu. Zihnimi tazeliyor. Ve yürürken dua edebildiğim için yürümek beni Rab'be yaklaştırıyor. Hava sıcakken de soğukken de yürüyorum. Yağmurda ve karda bile defalarca yürüdüm.

Dünya yaklaşık 40.000 kilometre (24.000 mil) çevresindedir ve kişisel hedefim bu mesafeyi yürüyerek tamamlamak! Başka bir deyişle, ölmeden önce en az 40.000 kilometre yürümeyi umuyorum. Sekiz yıl önce başladım; ama yeterince sağlıklı kalırsam ve Tanrı bana güç verirse, bu hedefe ulaşmak yirmi iki yıl daha sürecek. Sekiz yılda, günde ortalama 6,4 kilometre (4 mil), haftada ortalama 25 kilometre (16 mil) ve yılda 1.287 kilometre (832 mil) yürüyerek, toplamda yaklaşık 10.300 kilometre (6.400 mil) yürüdüm. Hala 30.000 kilometre var ama bunu pek düşünmüyorum. Genelde günlük yürüyüşün tadını çıkarıyorum.

Dünya etrafında yürümek gibi büyük bir hedef, sadece adım adım ulaşılabilir. Bu ancak her gün kalkıp yürüyüş egzersizi yaparak gerçekleşir. Ve eğer devam edersem, sonunda bir zamanlar imkansız görüneni başarmış olacağım.

Ruhsal oluşum hayatı da buna çok benzer. Bu derste, Mesih'in benzeyişine uymanın, yalnızca zihnimizi yenileyerek değil, aynı zamanda elçi Pavlus'un "eğit- pratik yap" dediği şey aracılığıyla ulaşacağımız bir hedef olduğunu öğreniyoruz.

Tanıdığım her dindar insan böyle olmak için çok çaba harcamak zorunda kaldı. Kurtuluş lütufla, imanla sağlanır; ancak kutsanma -erdemin ve karakterin gelişimi- çoğunlukla acı veren kendinden feragat ve kasıtlı çaba yoluyla gerçekleşir. Pavlus buna “ hedefe doğru koşmak” diyor (Filipililer 3:14). Çabalarımızda bile lütuf elbette iş başındadır (Filipililer 1:6).

Pratik Yapma Uygulamayı İçerir

[1]Becky (karım) ve ben birbirimizle ve çocuklarımızla olan etkileşimlerimizde nezaket geliştirmenin gerekliliği üzerine meditasyon yapıyorduk. Bir gün bir G.D.W.'nin Lettie Cowman'ın ibadet için kullanılan kitabı Streams in the Desert'te bulunan şu öğretisine rastladık:

Ruhun lütufları (sabır gibi) tesadüfen üzerimize yerleşmez; ve eğer bazı lütuf hallerini ayırt etmezsek, onları seçmezsek ve düşüncelerimizde onları beslemezsek, bunlar asla doğamıza veya davranışlarımıza bağlı olmaz. Lütuf yolundaki her ilerleme adımından önce, önce onu kavramak, sonra da ona sahip olmak için dua ederek kararlı olmak gerekir.[2]

Erdemi pratikte yaşamak mı? Böyle düşünen birini bulmak nadirdir, ancak anlamak önemlidir.

Hristiyan yaşamının amacının sadece doğru şeyleri yapmak olmadığını hatırlayalım. İnanlılar suçluluk, korku ve gurur gibi birçok yanlış nedenden dolayı doğru şeyleri yapabilirler. Tanrı'nın amacı ve önceliği, bizi "her zaman ve kolayca O'na itaat eden"[3] insanlar haline gelinceye, karakterimiz dönüşünceye ve Ruh'un meyvesi bir alışkanlık haline gelinceye kadar içten dışa bizi biçimlendirmektir.

Matta İncili'nde İsa, yorgun ve yük altındaki insanları huzurlu, kolay bir itaat yaşamında kendisiyle birleşmeye davet eder.

Ey bütün yorgunlar ve yükü ağır olanlar! Bana gelin, ben size rahat veririm. Boyunduruğumu yüklenin, benden öğrenin. Çünkü ben yumuşak huylu, alçakgönüllüyüm. Böylece canlarınız rahata kavuşur. Boyunduruğumu taşımak kolay, yüküm hafiftir (Matta 11:28-30 ).

İsa'ya göre, içsel eğilim değiştiğinde boyunduruk "kolay" olarak adlandırılabilir: yürek artık Tanrı'nın iradesine karşı gelmediğinde ve " yumuşak huylu ve alçakgönüllü" hale geldiğinde - bu bağlamda kabulden bahseden terimler. Tanrı'nın bizde yapmak istediği şey budur.

Pratik Yapma Karakteri Geliştirir

Hristiyan yaşamında erdem ve karakterin rolünü anlamak önemlidir. Ruhsal başarısızlık genellikle samimiyetsizlik, arzu veya bağlılık eksikliğiyle değil, Hristiyan erdeminin ve karakterinin Rab'le yürüyüşümüzde oynadığı rolün yanlış anlaşılmasıyla doğrudan ilişkilidir.

Bu dersi yazarken eşim ve ben evimizde çiftler için Kutsal Kitap çalışması toplantısı düzenledik. Paylaşımımız sırasında g enç bir anne, tutarlı bir Hristiyan yaşamı sürdürememekten duyduğu hayal kırıklığını dile getirdi.. "Bu muhtemelen çok aptalca gelebilir," diye haykırdı, "ama bazen belki de Tanrı'nın seçilmişlerinden biri olmadığım, ne kadar çabalarsam çabalayayım hiçbir zaman güçlü olamayacağım düşüncesi aklımdan geçiyor!"

Belki bunu bu şekilde söylemeyebiliriz, ancak Tanrı'ya en yüksek düzeyde bağlılığın özel Hristiyanlara mı yoksa süper azizlere mi özgü olduğunu merak eden pek çok samimi inanan var! Ancak Tanrı kişiler arasında ayrım yapmaz ve her inanlı Mesih'in benzeyişine dönüştürülebilir. Bizim sorunumuz genellikle karakter eksikliğinde ve karakterin Rab'le yürüyüşümüzde oynadığı rolün anlaşılmasındadır.

İnşaat demirinin (çelik takviye çubukları) betonu güçlendirmesi ve kasların vücudu güçlendirmesi gibi, karakter de Hristiyan yaşamının erdemlerini güçlendirir. Karakter ruhu güçlendirir. Karakter sevginin, sevincin, huzurun, sabrın ve Ruh'un tüm meyvelerinin ruhumuzda daha sabit olmasını sağlar. Karakter, inanlının Mesih'te kalmasını ve İsa'yla tutarlı bir paydaşlık ve itaat içinde yaşamasını sağlar. Ruhsal destek olmadan, ne kadar ciddi ve iyi niyetli olursak olalım, hayatın baskılarının, sıkıntı rüzgarlarının ve ayartan dalgaların önünde yıkılırız.

Kutsal Ruh aracılığıyla ilahi doğa sevginin kaynağıdır; ancak, bize sevilmeyecek şekilde davranan tüm insanları sevmek (saygı ve merhamet göstermek) eğitim gerektirir.

İlahi nezaket tohumu imanla kalplerimize ekilir, ancak sert suçlamalara yumuşak yanıtlar ve kavgacı kişilere yumuşak yanıtlar, dilin eğitimi yoluyla elde edilir.

Kutsal Ruh huzurun kaynağıdır, ancak gergin ve stresli durumların ortasında kalplerimizi mükemmel bir huzur içinde tutmayı öğrenmek, ruhun eğitilmesini gerektirir.

Özdenetim de Kutsal Ruh'un meyvesidir; ancak duygularımızda ve arzularımızda ölçülü olmak, özellikle kendilerine "hayır!" demeye alışkın olmayanlar için öz disiplin uygulamayı gerektirir.

Sabır. Bu erdemde Tanrı tarafından ruhlarımıza ekilmiştir. Bu, ilahi doğanın bir niteliğidir. Ancak özlediğimiz şeyi bekleyebilme, hazzı geciktirebilme ve hareketsiz kalabilme yeteneği, ancak kasıtlı bir çabayla karakterimize sabitlenecektir.

Sadakat ilahi doğanın bir özelliğidir; ancak zamanında gelmek, çok çalışmak, sözümüzü tutmak ve taahhütlerimizi yerine getirmek, özellikle tembelliğe yatkın olanlar için dikkatli bir eğitim gerektirir.

Alçakgönüllülük Kutsal Ruh'un bir meyvesidir; ama başkalarını kendimizden üstün görmek, masanın en alt sırasındaki yere oturmak, hizmetçi rolünü üstlenmek ancak disiplinle kazanılan bir beceridir.

Yüreğin saflığıda iman yoluyla Kutsal Ruh'tan gelir, ancak yüreğimizi koruma alışkanlığı gayretli ruhsal pratik yapmayla kazanılır!

Kendini kontrol etmenin ilahi tohumu Tanrı'dan gelir, ancak dilimi evcilleştirmek ve sözlerime tamamen hakim olmak pratikle elde edilir.

Sevinç Ruh'un bir meyvesidir, ancak Rab'be her zaman övgüde bulunmayı öğrenmek, iradenin eğitilmiş bir seçimidir (Mezmurlar 34:1).

Kurtarılma yoluyla Tanrı bize tanrısal karakter için ihtiyaç duyacağımız tüm yapı malzemelerini verir; ama bu karakterin taş taş, oda oda inşa edilmesi günlük mücadeledir. Lütuf nereye uyar? Lütuf, inananların eğitimle meşgul olduklarında deneyimledikleri şeydir.

Pratik Yapma, Terbiye Etmey de İçeren Zorluklar Barındırır

Zorluklar bizi eğitir. Pavlus şöyle diyor: “Yalnız bununla değil, sıkıntılarla da övünüyoruz. Çünkü biliyoruz ki, sıkıntı dayanma gücünü, dayanma gücü Tanrı'nın beğenisini, Tanrı'nın beğenisi de umudu yaratır” (Romalılar 5:3-4). Tanrı'nın yaşamlarımızda olmasına izin verdiği zorluklara, O'nun erdem okulu olarak bakmalıyız.

Tanrı’nın terbiyesi bizi eğitir. İbraniler'de kişinin “Oğlum, Rab'bin terbiye edişini hafife alma, Rab seni azarlayınca cesaretini yitirme. Çünkü Rab sevdiğini terbiye eder, Oğulluğa kabul ettiği herkesi cezalandırır” (İbraniler 12:5-6). Aynı zamanda bu cezalandırmanın bizim iyiliğimiz için, “kutsallığına ortak olalım diye” olduğunu da öğreniyoruz (İbraniler 12:10).

Pratik Yapma Ruhsal Disiplinleri İçerir

Bu disiplinler bizi eğitir. Ruhsal disiplinler bir lütuf aracıdır. Bu disiplinlerin uygulanması yoluyla Kutsal Ruh bizi benliğin, arzunun, materyalizmin ve gururun zulmünden kurtaracak ve ruhlarımıza şifa getirerek bizi İsa'nın benzeyişine dönüştürecektir.

Bu dersimizde klasik ruhsal disiplinlerden sadece bazılarına değineceğiz. Bunları şu şekilde sınıflandıracağız:

Adanmışlık disiplinleri

• Yalnızlık – Tanrı ile yalnız vakit geçirmek.

• Meditasyon – Tanrı'yı tanıma ve Tanrı'yı memnun etme kararlılığıyla Tanrı Sözü'nün tadını çıkarmak.

• Oruç tutmak ve nefsini inkar etmek – Tanrı'nın yüzünü aramak için öğün(ler) atlamak, ölçülü olmak veya belirli zevklerden bir süreliğine kendimizi mahrum bırakmak.

• Sadelik – En önemli şeylere odaklanmak için daha azıyla yaşamayı öğrenmek.

• Fedakarlık – Tanrı'ya daha büyük bir bağımlılık geliştirmek için zamanımızı ve kaynaklarımızı insani açıdan makul görünenin ötesinde vermek.

Faaliyet disiplinleri

• Dua – Tanrı ile sohbet etmek.

• İbadet – Tanrı'ya sınırsız övgü ve hayranlık duymak.

• Kardeşlik – İlgilenmek, ilgi görmek, hizmet vermek ve almak için diğer Hristiyanlarla buluşmak.

• İtiraf – Tanrı'nın ve güvenilir bir Hristiyan dostun önünde düzenli dürüstlük ve şeffaflık.

• İtaat – İlişkilerde sorumluluk ararken kendinizi Tanrı'nın ve başkalarının önünde alçakgönüllü kılmak. İlişkiler bizi eğitir. Tanrı'nın bizi Mesih'in benzeyişine dönüştürmek için en sık kullandığı araçlar diğer insanlardır. Bazen bu araçlar çok acı verir. Ancak Tanrı, biz İsa Mesih'in tam boyuna ulaşana kadar (Efesliler 4:13) azizleri (Efesliler 4:12) donatmak veya eğitmek için (1. Timoteos 4:7'de kullanılan kelimenin aynısı) diğer inanlıların ruhsal armağanlarını da kullanır.

Pratik Yapma Kişisel Disiplini İçerir

Kendinden vazgeçmek veya kendini küçük düşürmek bizi eğitir. Kendinden feragat, kişinin fiziksel arzular çok güçlü hale geldiğinde ve özellikle de ruhsal yaşamını yıpratmaya başladığında onlara kesin bir "hayır" deme kararlılığıyla ilgilidir. Pavlus bunu şöyle anlattı:

Yarışa katılan herkes kendini her yönden denetler. Böyleleri bunu çürüyüp gidecek bir defne tacı kazanmak için yaparlar. Bizse hiç çürümeyecek bir taç için yapıyoruz. Müjde'yi başkalarına duyurduktan sonra kendim reddedilmemek için bedenime eziyet çektirip onu köle ediyorum (1. Korintliler 9:25, 27).

Bu kursta tartışacağımız en az altı kişisel disiplin alanı vardır:

1. Dil

2. Düşünce hayatı

3. İştah

4. Mizaç

5. Zaman

6. Kişisel kanaatler

Uygulama, zorluklar, ruhsal disiplinler ve kişisel disiplin: Bunlar, Tanrı'nın lütfunun yaşamlarımızda akmasını sağlayan temel eğitim egzersizleridir. Bunlar, doğal arzularımızı kontrol altında tutmamıza, iyi alışkanlıklar geliştirmemize ve Kutsal Ruh'un istediği gibi hüküm sürmesine ve bizi İsa Mesih'e uygun hale getirmesine yardımcı olacaktır.

Mesih'e ve O'nun amaçlarına uygunluk neden aramızda daha olağan bir şekilde gerçekleşmiyor? Neden bu kadar çok sessiz mücadeleler sürüp gidiyor? Aramızdan bazıları neden Hristiyan yaşamında hayal kırıklığına uğradı? Çünkü çok az sayıda Hristiyan Tanrı’nın ruhsal eğitim dersine katılmaktadır!

Kutsal Ruh'un ruhsal yolculuğumuz sırasında kalplerimizi birden anında dönüştürebileceğini ve dönüştürdüğünü bildiğimiz gibi, aynı zamanda bizi süreçler aracılığıyla tam olgunluğa getirdiğini de biliyoruz. Yeni doğum ve Ruh vaftizinin mucizeleri şaşırtıcıdır ve yürek sorunlarına çare olur, ancak karakter sorunlarımızın tamamını otomatik olarak çözmezler.

Ruhsal oluşumun bir süreç olduğunu öğretmek, o olağanüstü uyanış anlarından uzaklaştırmaz. İsa'nın birçok sadık takipçisi, yeni doğumun ve Kutsal Ruh'un temizliğinin ötesinde, bunların sonucu olarak tam bir kutsanma ve teslimiyetin yaşandığı ilahi bir anı deneyimledi. Ancak mucizeler doğanın normal yasalarını yok etmediği gibi, yolculuğumuzdaki bu olağanüstü anlar veya mevsimler de Tanrı'nın yerleştirdiği normal olgunluk süreçlerini reddetmez.

Ruhsal Büyüme Genellikle Fiziksel Büyümeden Sonra Düzenlenir

Bebekler bir gecede yetişkin olmazlar, ancak Tanrı'nın emrettiği bir olgunluk sürecini takip ederler. Aynı şey ruhsal gelişimimiz için de geçerlidir.

Ruhsal Oluşum Bir Büyüme Sürecidir Çünkü Sorunlarımız Bildiğimizden Daha Derindir

Fark ettiğimizden daha fazla kültür, aile, deneyimler ve başarısızlıklar tarafından şekillendirildik. Bütün alışkanlıklar dönüşüm mucizesiyle silinmez. Bazı Hristiyan anneler hâlâ seslerini yükseltiyor. İsa'nın takipçisi olan bazı kocalar zaman zaman öfkeyle hareket ediyorlar. Hristiyan eşler bazen aşırı harcama yaparlar. Hristiyan erkekler başıboş göz veya zihinle mücadele edebilirler. Hristiyanlar genellikle aşırı düşkünlük gösterirler, "aşırı konuşurlar", aşırı uyurlar vb. Günahı bağışladığı, bizi yenilediği, bize Kutsal Ruh'u verdiği, mucizeler yarattığı ve cinleri kovduğu için Tanrı'ya şükrediyorum; ama hayatımızda eğitime her zaman ihtiyaç olacaktır.

Ruhsal Oluşum Bir Büyüme Sürecidir, Çünkü Bazı Alışkanlıklardan Kurtulmak Zordur

Eğer kurtarılmadan önce okumayı sevmiyorsanız, muhtemelen okumayı sevmeyen bir Hristiyansınızdır. Okumak için zihninizi çalıştırmanız gerekir. Olumsuz veya yargılayıcı olma eğilimindeyseniz, tutumunuzu şükran ve kabullenmeye yönelik geliştirmeniz gerekecektir. Kurtarılmadan önce son derece duygusal bir insansanız, şimdi muhtemelen kurtarılmış duygusal bir insansınızdır. Artık duygularınızı eğitmekle meşgul olmalısınız. Eğer istismarcı bir babayla ya da kadınlara karşı çok düşük bir bakış açısına sahip bir babayla büyüdüyseniz, o zaman hala sevmek ve saygı duymakta zorlanabilirsiniz. Kendinizi eğitin. Eğer anneniz, babanız istediğini yapmadığında ona sessiz davrandıysa, siz hâlâ bu kötü alışkanlıkla mücadele ediyor olabilirsiniz. Tanrının spor salonuna girin! Eğer sınıf bilincine sahipseniz ya da önyargılıysanız, yine de ırkçılık gururunun acısını çekebilirsiniz. Tüm insanları Tanrı'nın onlar hakkında düşündüğü şekilde düşünmek için kendinizi eğitin. Eğer hiç sevgi görmediyseniz, İsa’nın takipçilerine özgü sevgiyi göstermek için çaba harcamanız gerekecek.

Kötü alışkanlıklar (düşünme, kendimizi ifade etme, sorunlara yanıt verme biçimleri) çoğu zaman karakterimizde derin izler bırakmıştır. Kutsal Ruh ve eğitim olmadan bunlardan kurtulmak imkansızdır! Devam eden eğitim dışında Mesih'e uygun olamayacağız, olamayız. Öğrenciler bu gerçeğin bir örneğidir,

Öğrencilerin yanına döndüğünde onları uyumuş buldu. Petrus'a, “Demek ki benimle birlikte bir saat uyanık kalamadınız!” dedi. “Uyanık durup dua edin ki, ayartılmayasınız. Ruh isteklidir, ama beden güçsüzdür” (Matta 26:40-41).

Öğrenciler, İsa'nın acısını paylaşmak ve son saatlerinde dua ederek onun yanında durmak için ne büyük bir fırsatı kaçırdılar. Onun adımlarıyla yürümek ve onun yaşam biçimine uymak için ne büyük bir fırsat. Ancak beden baskındı ve eğitimsizdi. Bu nedenle öğrenciler savaşın ortasında İsa'yı terk ettiler.

Birisi şunu iddia edecek: "Pentekost'tan sonra öğrenciler dua sırasında bir daha asla uykuya dalmadılar, her zaman tetikteydiler!" Bu iddiadan son derece şüpheliyim! Pentekost, içinizde yaşayan Kutsal Ruh'u sağladı, ancak öğrencilerin öz disiplin ihtiyacını ortadan kaldırmadı. Pentecost günü hikayesinin ana karakteri Peter, öğrencilere ciddi bir eğitimin gerekliliği hakkında yazar. İnançlı bir Hristiyan yaşamı için ihtiyacımız olan her şeyi aldığımıza dair bize güvence veren kişinin Petrus olduğunu unutmayın (2. Petrus 1:3), ancak buna eğitimin yapı taşını da eklemeliyiz (2. Petrus 1:5).

[1]Profesyonel sporcular antrenman yaparak beceri kazanırlar. Avluya ya da sahaya çıkana kadar beklemezler; performansı beklemezler. Askerler silahlarını öğrenmek için kanlı savaş alanına çıkmayı beklemezler. Marangozlar aletlerini sürekli kullanarak kullanma becerisi kazanırlar.

Nasıl ki atletler, askerler ve marangozlar pratik yaparak beceri kazanıyorlarsa, Hristiyanlar da sürekli pratik yaparak Hristiyan erdemleri (sabır, nezaket, özdenetim) konusunda beceri kazanırlar.

Daniel, Babil'e aşık olmanın, Tanrı'yı ve sevgili vatanını unutmanın tehlikesini biliyordu. Esir olarak götürülürken, yüreğinin ve zihninin Babil'e uymasını nasıl önleyeceğini merak etmiş olmalı. Sürgününün başlarında bir yerlerde, kendisini Tanrı'ya ve vatanına bağlılık konusunda eğitmeye karar verdi:

Daniel yasanın imzalandığını öğrenince evine gitti. Yukarı odasının Yeruşalim yönüne bakan pencereleri açıktı. Daha önce yaptığı gibi her gün üç kez diz çöküp dua etti, Tanrısı'na övgüler sundu (Daniel 6:10).

Daniel, tutsaklığının ilk günlerinden itibaren, yüreğini Babil sevgisinden koruyacak, yüreğini memleketinde tutacak ve Yehova'ya olan sevgisini koruyacak günlük gelenekler ve disiplinler oluşturdu.

Daniel'in eğitimi şaşırtıcı görümler, ruhsal ve dünyevi etki ve etkili duayla sonuçlandı; ve sürgündeki Yahudiler üzerinde derin bir etkisi vardı. Daniel gibi başarılı Hristiyanlar da kendilerini Tanrı yolunda eğiten kişilerdir.

Daha güçlü bir Hristiyan olmayı ister miydin? Genç erkekler ve kadınlar çoğu zaman gerçek gücü yanlış anlıyorlar. Güç, ayartılmanın olmaması değildir. Güç, acıya, güzelliğe, adaletsizliğe, şehvetli zevke karşı sakin bir kayıtsızlık değildir. Güçlü Hristiyanlar, gururdan etkilenmeyen, kesici ve yaralayıcı sözlere karşı duyarsız olan, yasak meyvede çekici hiçbir şey görmeyen ya da bedensel zevklere karşı açlık sancıları hissetmeyen kişiler değildir. Hiçbir şey hissetmeyen, hiçbir şey görmeyen, hiçbir şey hissetmeyen ve hiçbir şeyin tadına bakmayan insanları tanımlayan en iyi kelime güçlü değil, ama... ölüdür!

Gerçek güç şurada bulunur:

• Günahla ve ruhsal ilerlememize engel olan her şeyle kararlı bir şekilde mücadele etme lütfu

• Dindarlığa yönelik antrenman yapmak için her gün Tanrı'nın spor salonuna girme lütfu

• Günaha karşı en savunmasız olduğumuz alanlarda koruma önlemleri alma konusunda mütevazı cesaret

• Ruhsal disiplin ve güç sahibi olma sürecine bağlılık

• Tanrı'nın tüm zırhını günlük olarak ve dua ederek giymek için ruhsal uyanıklık

• Kutsal Ruh'la dolu olmak!

Görme engelli oğlumuz Jesse'nin Nala adında güzel bir rehber köpeği var. Nala bana disiplin ve antrenmanın avantajları hakkında çok şey öğretti. Efendisine faydalı olabilmesi, onu koruyabilmesi ve ona rehberlik edebilmesi için, öncelikle sekiz ay süren sıkı bir eğitimden geçmesi gerekiyordu. Ve faydalı olmaya devam edebilmesi için disiplinli bir yaşam sürmesi gerekiyor. Yiyecekleri ve suları dikkatle ayarlanıyor. Uykusu ve boş zamanı yönetiliyor. Havlamamak veya kedilerin peşinden koşmamak üzere eğitildi! Günün neredeyse her anını ya rehberlik ederek ya da Jesse'nin yanında sessizce bir sonraki emrini bekleyerek geçiriyor. Eğitimi bol miktarda sevgi, besleyici yiyecekler ve günlük oyun zamanı ile ödüllendiriliyor! Nala'nın disiplin sayesinde keyifli ve ödüllendirici bir hayatı var.

(1) Bu dersteki materyale dayalı testi cevaplayın.

(2) Bu hafta en az otuz dakikanızı kutsal metinlere yapılan göndermeler de dahil olmak üzere bu dersi gözden geçirerek ve Kutsal Ruh'tan içgörü isteyerek geçirin.

(3) Yaşamınızda yapılması gereken her türlü değişikliği, Rab'bin size açıkladığı şekliyle günlüğünüze kaydedin.

(4) Günlük sessiz zamanınızda en az bir Mezmurlar üzerinde meditasyon yapın ve Mezmurlar yazarının Tanrı'nın doğası ve karakteri hakkında söylediklerini günlüğünüze kaydedin.

(5) Günlüğünüze, bu derse dayanarak ruhsal dönüşüm ve büyüme için kişisel bir dua kaydedin.

(6) Günlük özel dualarınızda Dr. Brown'un Günlük Dua Rehberini kullanarak pratik yapın.

(1) Tanrısallık ne anlama gelir?

(2) Pavlus “Kendini Tanrı yolunda eğit” derken ne demek istiyor (1. Timoteos 4:7)?

(3) Petrus'un imanımıza eklememiz gerektiğini söylediği yedi nitelik nelerdir?

(4) Ruhi pratik yapma hangi dört şeyi içerir?

(5) Hristiyan karakterimizi geliştirmek istiyorsak uygulamamız gereken ruhi disiplinlerden bazılarını söyleyin.