Lesson 10: ถนนสายโรม

ให้นักศึกษารายงานการนำเสนอข่าวประเสริฐโดยใช้สะพานแผนผัง

เปาโลวางแผนการเดินทางไปยังกรุงโรม เขาอยากเทศนาข่าวประเสริฐที่นั่น (โรม 1:15) เสริมกำลังผู้เชื่อ (โรม 1:11-12) และรับการสนับสนุนจากคริสตจักรโรมสำหรับการเดินทางไปทำพันธกิจที่สเปน (โรม 15:24)

จุดประสงค์ของจดหมายโรมคือเพื่อแนะนำเปาโลและศาสนศาสตร์เรื่องความรอดของเขาให้กับผู้เชื่อที่โรม จดหมายนี้แสดงให้เห็นถึงมาตรฐานการทำงานของมิชชันนารีทั่วโลกโดยการอธิบายศาสนศาสตร์แห่งความรอด

เปาโลวางแผนใช้คริสตจักรในกรุงโรมเป็นฐานในการเริ่มงานของมิชชันนารีเพื่อประกาศข่าวประเสริฐในสเปน ซึ่งเป็นอาณานิคมของโรมันที่เก่าแก่ที่สุดทางตะวันตกและเป็นศูนย์กลางของอารยธรรมโรมันในส่วนนั้นของโลก

การเยี่ยมเยียนกรุงโรมของเปาโลไม่ได้เกิดขึ้นตามวิธีที่เขาวางแผนไว้ เขาถูกจับในกรุงเยรูซาเล็ม เมื่อดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้รับความยุติธรรม เขาจึงยื่นอุทธรณ์ต่อซีซาร์ หลังจากการเดินทางที่อันตราย ซึ่งรวมถึงเรืออับปางด้วย เขามาถึงกรุงโรมในฐานะนักโทษในปี ค.ศ. 60 แม้ว่าเขาจะถูกกักขัง แต่เขาก็ยังสามารถต้อนรับแขกได้อย่างอิสระ และเขามีพันธกิจที่เข้าถึงทั่วทั้งเมือง (กิจการ 28:30-31) เปาโลกล่าวว่าเหตุการณ์ต่าง ๆ กำลังดำเนินไปเพื่อ “ข่าวประเสริฐแผ่ขยายออกไป” (ฟิลิปปี 1:12) มีคนกลับใจมาเชื่อแม้แต่ในครอบครัวของซีซาร์ เขาถูกปล่อยตัวหลังจากสองปีผ่านไป ไม่เป็นที่รู้ได้ว่าเขาได้เดินทางไปที่สเปนหรือไม่

มีคำถามหลายคำถามเกิดขึ้นจากการร้องขอของเปาโลเพื่อให้พวกเขาช่วยสนับสนุนการเดินทางในฐานะมิชชันนารีของเปาโล คนหนึ่งอาจถามว่า “ทำไมท่านจึงต้องเป็นคนนั้นที่จะไป?” ดังนั้นเปาโลจึงเริ่มต้นจดหมายด้วยการเอ่ยถึงการอุทิศตนเพื่องานประกาศข่าวประเสริฐ (โรม 1:1) ต่อมาเขาอธิบายถึงการทรงเรียกพิเศษและความสำเร็จในฐานะอัครทูตไปยังคนต่างชาติ (โรม 15:15-20)

คำถามที่เป็นไปได้อีกหนึ่งคำถามคือ “ทำไมทุกคนจำเป็นต้องได้ยินข่าวประเสริฐ? บางทีข่าวสารนี้อาจไม่จำเป็นสำหรับทุกที่ก็ได้” เปาโลอธิบายถึงศักยภาพของข่าวประเสริฐสำหรับมนุษย์ทั่วโลก (โรม 1:14, 16; โรม 10:12) และความเร่งด่วนของงานมิชชันนารี (โรม 10:14-15) เขาแสดงให้เห็นว่าข่าวประเสริฐใช้ได้กับทุกคนในโลกนี้และทุกคนจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องได้ยินข่าวประเสริฐ

จดหมายฝากยังคงรักษาจุดประสงค์ดั้งเดิมคือเป็นมาตรฐานสำหรับงานมิชชันนารี อย่างไรก็ตามยังเป็นมากกว่านั้น เมื่อเปาโลอธิบายเหตุผลที่ทุกคนจำเป็นต้องได้ยินข่าวประเสริฐ เขาอธิบายว่าข่าวประเสริฐคืออะไรและทำไมผู้คนจึงสามารถรอดได้ด้วยทางนี้เท่านั้น เขาตอบสนองต่อข้อคัดค้านทั่วไปบางอย่าง เนื้อหาส่วนใหญ่ของจดหมายนี้คือคำอธิบายและการปกป้องข่าวประเสริฐที่เขาเทศนา รวมถึงโครงร่างของจดหมาย

ในพระธรรมโรมประกอบไปด้วยคำอธิบายเกี่ยวกับศาสนศาสตร์ความรอด ศาสนศาสตร์ของเปาโลเรื่องความรอดที่ได้รับการปกป้องในจดหมายฝากนี้เป็นการปกป้องเพื่อต่อต้านกลุ่มนับถือลัทธิยูดา และยังแก้ไขข้อผิดพลาดในสมัยใหม่เกี่ยวกับศาสนศาสตร์เรื่องความรอด (หลักคำสอนเรื่องความรอด) ด้วย

วิลเลียม ทีนเดล ได้เขียนอารัมภบทพระธรรมโรมว่า “ความคิดของเปาโลคือการสรุปสั้น ๆ ในจดหมายนี้ถึงการเรียนรู้ทั้งหมดเรื่องข่าวประเสริฐของพระคริสต์และเพื่อเตรียมบทนำไปจนถึงพันธสัญญาเดิมทั้งหมด”[1]

ตลอดประวัติศาสตร์ พระเจ้าใช้จดหมายฝากโรมเพื่อฟื้นฟูความจริงที่สำคัญที่สุดซึ่งถูกหลงลืมไป

ในปี 386 ออกัสตินตัดสินใจหยุดใช้ชีวิตในทางบาปหลังจากที่เขาอ่านโรม 13:13-14

ในปี 1515 มาร์ติน ลูเธอร์ ตระหนักถึงความหมายของโรม 1:17 เขามองเห็นว่าคนที่จะถูกละเว้นจากการพิพากษาของพระเจ้าคือคนที่มีความเชื่อที่ช่วยให้รอดได้ เรื่องนี้ให้หลักฐานเกี่ยวกับความมั่นใจในความรอดแก่เขาซึ่งเขาแสวงหามาเป็นเวลานาน และเรื่องนี้กลายมาเป็นรากฐานแห่งคำสอนของเขาว่าความเชื่อคือหนทางเดียวที่ทำให้เราได้รับความรอด

[2]ในปี 1738 จอห์น เวสเลย์ ค้นพบความมั่นใจส่วนบุคคลในเรื่องความรอดซึ่งเขาแสวงหามาเป็นเวลาหลายปี มันเกิดขึ้นในขณะที่เขากำลังประชุมกับคนหนุ่มที่มาพบกันเป็นประจำเพื่อศึกษาวิธีดำเนินชีวิตคริสเตียนตามหลักการพระคัมภีร์ ขณะที่มีบางคนอ่านบทนำของลูเธอร์เกี่ยวกับพระธรรมโรม เวสเลย์รู้สึกว่าในใจของเขา “อบอุ่นแบบแปลก ๆ” “ข้าพเจ้ารู้สึกว่าข้าพเจ้าวางใจในพระคริสต์ ในพระคริสต์เท่านั้น สำหรับความรอดของข้าพเจ้า และข้าพเจ้าได้รับความมั่นใจว่าพระองค์ได้เอาความบาปไปจากข้าพเจ้าแล้ว ความบาปของข้าพเจ้า และช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากกฎแห่งบาปและความตาย”[3]

บุรุษทั้งสามคนนี้เข้าใจคำสอนจากพระธรรมโรมว่าเป็นแรงจูงใจในการประกาศข่าวประเสริฐด้วยความกระตือรือร้น พระธรรมนี้ยังคงบรรลุวัตถุประสงค์ในการจัดเตรียมมาตรฐานสำหรับงานมิชชันโดยการอธิบายศาสนศาสตร์แห่งความรอด

ทั้งพระธรรมโรมคือคำอธิบายของคำกล่าวในโรม 1:16-18

ทุกอย่างในข้อ 1-14 นำไปสู่ข้อความในข้อ 15 ที่เปาโลกล่าวว่า “ข้าพเจ้าก็เต็มใจพร้อมที่จะประกาศข่าวประเสริฐ” (KJV) ในข้อ 16-18 อธิบายโดยย่อว่าข่าวประเสริฐคืออะไรและทำไมทุกคนจึงต้องการข่าวประเสริฐ ข่าวประเสริฐคือคำสอนว่าคนบาปสามารถกลายเป็นผู้ชอบธรรมได้โดยความเชื่อ เหตุผลที่ทุกคนต้องการข่าวประเสริฐคือเพราะพวกเขาอยู่ใต้พระพิโรธของพระเจ้า

อีกวิธีในการพูดถึงจุดประสงค์เบื้องต้นของพระธรรมโรมคือ เพื่ออธิบายเกี่ยวกับข่าวประเสริฐที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานกฎเกณฑ์ของพระเจ้า ซึ่งใครก็ตามที่เชื่อก็จะได้รับความรอดและใครที่ไม่เชื่อก็จะถูกตัดสินลงโทษ

ฉากสำคัญของพระธรรมนี้อยู่ในโรม 10:13-15 ที่เปาโลอธิบายเหตุผลเกี่ยวกับความเร่งด่วนในการประกาศข่าวประเสริฐสำหรับผู้ส่งสารทั้งหลาย ผู้คนได้รับความรอดโดยความเชื่อ แต่พวกเขาไม่สามารถเชื่อได้หากไม่ได้ยินข่าวประเสริฐ

ข่าวประเสริฐสามารถอธิบายได้โดยการใช้ข้อพระคัมภีร์ต่าง ๆ ในพระธรรมโรม การนำเสนอข่าวประเสริฐนี้บางครั้งเรียกว่า “ถนนสายโรม”

ประโยคแรกของคำอธิบายสำหรับแต่ละข้ออ้างอิงเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดที่จะจดจำ

โรม 3:23

“เพราะว่าทุกคนทำบาป และเสื่อมจากพระสิริของพระเจ้า”

ทุกคนทำบาปโดยการทำสิ่งต่าง ๆ ที่พวกเขารู้ว่าผิด ข้อนี้แสดงให้เห็นถึงปัญหาที่แท้จริงที่มนุษย์มี พวกเขาไม่เชื่อฟังพระเจ้า พวกเขาจงใจที่จะไม่เชื่อฟังพระเจ้า ไม่มีใครเป็นข้อยกเว้น ไม่มีใครเป็นที่ยอมรับต่อพระเจ้าได้โดยการทำทำสิ่งที่ถูกต้องเสมอ

เพื่อเน้นประเด็นนี้มากขึ้น คุณสามารถใช้ โรม 3:10 (“ไม่มีผู้ใดเป็นคนชอบธรรมสักคนเดียว”) และโรม 5:12 (“ความตายก็ได้แผ่ไปถึงมวลมนุษย์ทุกคน เพราะมนุษย์ทุกคนทำบาป”)

โรม 6:23

“เพราะว่าค่าจ้างของบาปคือความตาย แต่ของประทานจากพระเจ้าคือชีวิตนิรันดร์ในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา”

คนบาปได้ความตายนิรันดร์ แต่พระเจ้าหยิบยื่นชีวิตนิรันดร์ให้เป็นของขวัญผ่านทางพระเยซู

ข้อนี้แสดงให้เห็นว่าทำไมความบาปจึงร้ายแรง เนื่องจากความบาป ค่าจ้างคือความตายจึงเป็นของทุกคน มันคือความตายนิรันดร์ การพิพากษาของพระเจ้าที่คนบาปทุกคนสมควรได้รับ

ตรงกันข้ามกับความตายที่เราได้รับ พระเจ้าหยิบยื่นของประทานแห่งชีวิตซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่สมควรได้รับ

โรม 5:8

“แต่พระเจ้าทรงสำแดงความรักของพระองค์แก่เรา คือขณะที่เรายังเป็นคนบาปอยู่นั้น พระคริสต์สิ้นพระชนม์เพื่อเรา”

พระเจ้าจัดเตรียมของขวัญไว้ให้เราโดยการตายของพระคริสต์

พระเจ้าไม่ยอมปล่อยให้เรารับการพิพากษาตามที่สมควร เพราะพระองค์รักเรา พระองค์เตรียมหนทางให้เราได้รับพระเมตตา พระเยซูตายเป็นดั่งเครื่องบูชาเพื่อเราจะได้รับการยกโทษ พระเจ้าไม่รอให้เราทำบางสิ่งเพื่อจะรับความรอดได้ ความรอดมาถึงเรา “ในขณะที่เรายังเป็นคนบาปอยู่” ความรอดไม่ได้ถูกมอบให้กับคนดี แต่ให้กับคนบาป

โรม 10:9

“ถ้าท่านจะยอมรับด้วยปาก...และเชื่อในใจ...ท่านจะรอด”

คุณสมบัติอย่างเดียวที่ทำให้คนบาปรับความรอดได้คือการยอมรับว่าตนเป็นคนบาปและเชื่อในพระสัญญาของพระเจ้าเพื่อการยกโทษเนื่องจากการตายและฟื้นคืนชีวิตของพระเยซู

แล้วการกลับใจใหม่คืออะไร? ถ้าหากบุคคลหนึ่งยอมรับว่าเขาได้ทำผิดและต้องการรับการยกโทษ เขาหมายความว่าเขากำลังเต็มใจเลิกทำบาป

โรม 10:13

“เพราะว่า ผู้ที่ร้องออกพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะรอด”

ความรอดนั้นมอบให้กับทุกคน ไม่ละเว้นใครเลย ไม่มีคุณสมบัติอย่างอื่นนอกจากนี้

โรม 5:1

“เมื่อเราถูกชำระให้ชอบธรรมโดยความเชื่อแล้ว เราจึงอยู่อย่างสงบสุขเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า”

การเชื่อในพระสัญญาของพระเจ้าทำให้เรากลายเป็นเพื่อนของพระเจ้า ไม่ได้ถูกนับว่ามีความผิดอีกต่อไป

การมีสันติสุขกับพระเจ้าหมายความว่าเราไม่ได้เป็นศัตรูกับพระองค์อีก เราคืนดีกับพระองค์แล้ว ความบาปที่แยกเราออกจากพระเจ้าได้ถูกนำออกไปแล้ว การถูกนับว่าเป็นผู้ชอบธรรมโดยความเชื่อหมายความว่าการเชื่อในพระสัญญาของพระเจ้าคือสิ่งจำเป็นอย่างเดียวที่ทำให้เราได้รับการยกโทษ

โรม 8:1

“เพราะฉะนั้นไม่มีการลงโทษคนที่อยู่ในพระเยซูคริสต์”

เนื่องจากเราเข้าสนิทในพระคริสต์ เราจึงไม่ต้องถูกลงโทษเพราะความบาปที่เราทำอีกต่อไป

พระคริสต์มีชีวิตที่ปราศจากบาปและบรรลุเงื่อนไขของความยุติธรรมด้วยการตายของพระองค์บนไม้กางเขน โดยความเชื่อเราร่วมกันกับพระองค์และได้รับการยอมรับโดยพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าจึงปฏิบัติต่อเราเหมือนกับว่าเราไม่เคยบาปมาก่อน

สรุป

อธิบายว่าคนบาปคนหนึ่งสามารถรับความรอดได้โดยการอธิษฐานต่อพระเจ้า สารภาพว่าเขาเป็นคนบาป และขอการยกโทษบนพื้นฐานของการตายเป็นเครื่องบูชาของพระเยซูและการฟื้นขึ้นจากความตายของพระองค์

วิธีที่ดีที่สุดเพื่อเรียนรู้และปฏิบัติตามแนวทางนี้คือ อย่างแรกทำเครื่องหมายวงกลมหรือขีดเส้นใต้ข้อพระคัมภีร์แต่ละข้อที่ใช้ในพระธรรมโรม จากนั้นใส่ตัวเลขด้านข้างแต่ละข้อเพื่อลำดับการใช้ ยกตัวอย่างเช่น ข้าง ๆ ข้อพระคัมภีร์ที่ใช้เป็นข้อแรกก็ให้ใส่เลข 1

การปฏิบัติในการนำเสนอข่าวประเสริฐ ให้อ่านข้อพระคัมภีร์แต่ละข้อและให้คำอธิบาย ขอให้ตรวจสอบจนแน่ใจว่าได้รวมเอาแนวคิดต่าง ๆ ที่อยู่ในประโยคแรกที่ตามหลังข้อพระคัมภีร์แต่ละข้อด้วย เพิ่มคำอธิบายได้ตามจำเป็น ใช้ประโยคอย่างอื่นได้หากเป็นประโยชน์ ไม่จำเป็นต้องใช้คำทุกคำตามที่มีในบทเรียนนี้

ฝึกปฏิบัติจนคุณทำได้โดยไม่ต้องดูบันทึกอื่น ๆ ยกเว้นพระคัมภีร์

บันทึกสำหรับหัวหน้าชั้นเรียน:ให้นักศึกษาสองหรือสามคนสาธิตการใช้ถนนสายโรมต่อกลุ่ม คนในกลุ่มควรอภิปรายถึงวิธีที่พวกเขาจะพัฒนาการนำเสนอ จากนั้นให้นักศึกษาจับคู่เพื่อฝึกนำเสนอ ให้นักศึกษาแต่ละคนนำเสนอสองรอบกับผู้ฟังคนละคน

(1) ใช้ถนนสายโรมนำเสนอข่าวประเสริฐให้กับคนอย่างน้อยสามคน เขียนเล่าบทสนทนากับแต่ละคน ๆ ละหนึ่งย่อหน้า และเตรียมนำเสนอในชั่วโมงเรียนถัดไป

(2) เตรียมเขียนข้อพระคัมภีร์อ้างอิงของถนนสายโรมจากความจำ (ใช้ได้แค่พระคัมภีร์ของคุณเท่านั้น) และเขียนคำอธิบายของแต่ละข้อพระคัมภีร์อย่างน้อยหนึ่งประโยคในช่วงเริ่มต้นชั่วโมงเรียนถัดไป

(3) สำหรับบทเรียนถัดไปเป็นเรื่องการเทศนาประกาศข่าวประเสริฐ เพื่อเตรียมตัวสำหรับบทเรียน ขอให้เขียนโครงเทศนาหรือสรุปคำเทศนาประกาศข่าวประเสริฐที่คุณเคยเทศนา ที่คุณเคยได้ยิน หรือที่คุณอยากเขียนเอง ขอให้นำมาในชั่วโมงเรียนถัดไป

ไฟล์ PDF ที่สามารถดูหรือพิมพ์ได้มีให้ที่นี่

เขียนข้อพระคัมภีร์อ้างอิงที่ใช้ในการนำเสนอข่าวประเสริฐถนนสายโรม ต่อจากข้อพระคัมภีร์ขอให้เขียนคำอธิบายหนึ่งประโยค อย่าคัดลอกข้อพระคัมภีร์ในคำอธิบาย

(1) โรม ______

(2) โรม ______

(3) โรม ______

(4) โรม ______

(5) โรม ______

(6) โรม ______

(7) โรม ______