Lesson 8: სიწმიდე მოყვასისადმი სიყვარულია

ამ გაკვეთილის ბოლოს სტუდენტმა უნდა:

(1) აღიაროს იესო, როგორც სიწმიდის ნიმუში

(2) დააფასოს სრულყოფილების მნიშვნელობა ბიბლიაში

(3) ესწრაფოს განაგრძოს ზრდა სრულყოფილ სიყვარულში

(4) გადადგას პრაქტიკული ნაბიჯები, რათა გამოავლინოს სიყვარული როგორც ქრისტიანების, ისე არაქრისტიანების მიმართ

(5) დაიმახსოვროს მათეს 5:43-48.

[1] როცა იესო გალილეის ზღვის პირას მიდიოდა, ის მებაჟეს შეხვდა. ვინაიდან ლევი რომაელებზე მუშაობდა, ებრაელი რაბინები მას ერიდებოდნენ. ლევის გასაკვირად იესომ უთხრა: „გამომყევი“. სხვა რაბინები მხოლოდ მებაჟეს ხედავდნენ; იესომ დაინახა სიყვარელის ღირსი ადამიანი.

მოგვიანებით იესომ ლევის სახლში მებაჟეებთან და ცოდვილებთან ერთად ივახშმა. ფარისევლები შეძრწუნდნენ. იესო უნდა ყოფილიყო წმიდა; რატომ ატარებდა დროს ცოდვილებთან? იესომ უპასუხა: „მკურნალი ჯანმრთელებს კი არა სნეულებს სჭირდებათ; მართალთა კი არა, ცოდვილთა მონანიებისაკენ მოსაწოდებლად მოვედი” (მარკოზის 2:17).

იესოს მაგალითმა შოკში ჩააგდო მისი თანამედროვეები. ფარისევლები იესოს დროის უწმიდეს ხალხად ითვლებოდნენ. ისინი ამბობდნენ: „ჩვენ წმიდები ვართ, ამიტომ ცოდვილებისგან შორს ვართ“. იესომ თქვა: „მე წმიდა ვარ, ამიტომ დროს ვატარებ ცოდვილებთან.”

იესოს სიამოვნებდა ცოდვილებთან დროის გატარება. იესოს მიყოლით ცოდვილები წმიდა ადამიანები გახდნენ. იესომ მოგვცა წმიდა სიყვარულის ნიმუში, რომელიც გარდაქმნის სამყაროს. სიწმიდე არის სრულყოფილი სიყვარული ღმერთისა და სრულყოფილი სიყვარული ადამიანების მიმართ. ჭეშმარიტი სიწმიდე გარდაქმნის ჩვენს სამყაროს.

► როგორ აფასებენ ადამიანები თქვენს გარემოცვაში სიწმიდეს? როგორ შეესაბამება ეს სტანდარტი იესოს ცხოვრებას?

რას ფიქრობდნენ ადამიანები, რომლებიც ცხოვრობდნენ იესოს დროში, სიწმიდეზე? რა მოლოდინი ჰქონდათ, როგორ უნდა ეცხოვრა წმიდა ადამიანს? როდესაც ამ კითხვებზე პასუხებს დავინახავთ, გავიგებთ, რატომ იყვნენ ადამიანები ასე შოკირებულნი იესოს ცხოვრებითა და სწავლებებით.[1]

რისი სწამდათ იესოს დროში მცხოვრებ ხალხს

იესოს დროის ხალხმა იცოდა, რომ ღმერთი წმიდა ღმერთია. მათ იცოდნენ, რომ ღვთის ხალხი წმიდა უნდა იყოს. წმიდა ღმერთი მოითხოვს, რომ მისი ხალხი იყოს წმიდა. ღმერთმა ისრაელის გადასახლება დაუშვა, რადგან მისი ხალხი არ იყო წმიდა.

იესოს დროინდელმა ხალხმა იცოდა, რომ სიწმიდე მოითხოვს გამოყოფას ყველაფრისგან, რაც უწმიდურია. ძველი აღთქმის მოწოდება სიწმიდეზე ავალდებულებდა ღვთის ხალხს, თავი აარიდონ ყველაფერ ცოდვილს.

იესოს დროინდელმა ხალხმა იცოდა ღმერთის დაპირება, დაეწერა ახალი აღთქმა თავისი ხალხის გულებში. ღმერთი დაპირდა თავის ხალხს, მიეცა „ახალი გული“ და „ახალი სული“, რაც შეაძლებინებდა მათ დაეცვათ აღთქმა (ეზეკიელის 36:26). იესოს დროინდელი ხალხი ელოდა ამ დაპირების შესრულებას.

იესოს დროინდელმა ხალხმა იცოდა, რომ წმიდა ღმერთი ასრულებს თავის დანაპირებს. ღმერთი ერთგულია თავისი აღთქმის. მიუხედავად იმისა, რომ ისრაელმა დაარღვია ეს აღთქმა, ღმერთი ერთგული დარჩა. ებრაელ ხალხს სწამდა, რომ ღვთის დიდება დაუბრუნდებოდა ისრაელს, თუ მისი ხალხი წმიდა იქნებოდა.

როგორ იქცეოდა იესოს დროში მცხოვრები ხალხი

იესოს დროინდელ რელიგიურ ადამიანებს სწამდათ ეს პრინციპები, მაგრამ მათ ვერ იცხოვრეს ღვთის მაგალითის მიხედვით ჭეშმარიტ სიწმიდეში. მათ არ ჰქონდათ წმიდა გული.

სულიერი ლიდერები თავის რწმენას ტაძარზე ამყარებდნენ. მათ სწამდათ, რომ თუ მსხვერპლშეწირვა სათანადოდ შესრულდებოდა, ღვთის დიდება დაბრუნდებოდა. იესომ უპასუხა: „თქვენ კი წადით და ისწავლეთ, რას ნიშნავს: წყალობა მსურს და არა მსხვერპლი” (მათეს 9:13). იესომ აჩვენა, რომ მხოლოდ რიტუალები არ არის საკმარისი.

ესეელებს სწამდათ, რომ ისინი შეძლებდნენ წმიდები გამხდარიყვნენ, სხვა ადამიანებისგან განცალკევებით ცხოვრებით. ისინი გადავიდნენ მკვდარი ზღვისპირას და თემებში ცხოვრობდნენ. იესომ უპასუხა: „თქვენ გეუბნებით: უფრო მეტი სიხარული იქნება ზეცაში ერთი ცოდვილის გამო, რომელმაც მოინანია, ვიდრე იმ ოთხმოცდაცხრამეტი მართლის გამო, რომელთაც არ სჭირდებათ მონანიება” (ლუკას 15:7). „მართალთა კი არა, ცოდვილთა მოსახმობად მოვედი” (მათეს 9:13). იესო კეთროვნებს ეხებოდა; ცოდვილებთან ერთად ჭამდა. მან აჩვენა, რომ ჩვენ შეგვიძლია ვიყოთ წმიდები ცოდვილ ქვეყნიერებაზე.

ფარისევლები ემორჩილებოდნენ რჯულის გარეგნულ დეტალებს, მაგრამ უგულებელყოფდნენ შინაგან უწმიდურებას. იესომ ფარისევლები შეადარა სამარხებს „შეთეთრებულ სამარხებს რომ ჰგავხართ, რომლებიც გარედან ლამაზები ჩანან, შიგნით კი სავსენი არიან მკვდართა ძვლებითა და ყოველგვარი უწმინდურებით. ასევე თქვენც გარეგნულად მართლები ჩანხართ ადამიანთა წინაშე, შიგნით კი თვალთმაქცობითა და ურჯულოებით ხართ აღვსილნი” (მათეს 23:27-28). იესომ აჩვენა, რომ სიწმიდე უნდა გამომდინარეობდეს გულიდან. არ შეიძლება გქონდეს წმიდა ხელები, თუ შენი გული არ არის წმიდა.

იესოს დროის ეს ხალხი ჭეშმარიტი სიწმიდის ნაცვლად რიტუალებს ეყრდნობოდა. ღმერთის სიყვარულის ნაცვლად, მათ სიწმიდე წესებით განსაზღვრეს. იმის ნაცვლად, რომ ყვარებოდა თავიანთი სამყარო, ისრაელმა ააგო კედლები გაჭირვებული სამყაროსგან გამოსაყოფად. იესომ აჩვენა, რომ წმიდა ადამიანს უყვარს ღმერთი და უყვარს მოყვასი.

როდესაც ძველ აღთქმაში სიწმიდის შესახებ ვკითხულობთ, შეიძლება გვქონდეს ცდუნება ვთქვათ: „ეს არის კარგი თეორია, მაგრამ როგორ შევძლებთ ამას რეალურ ცხოვრებაში?” იესო მოვიდა, რათა ეჩვენებინა, როგორია სიწმიდე ყოველდღიურ ცხოვრებაში. ლუკას მიერ წარმოდგენილი გენეალოგიიდან ჩანს, რომ იესო იყო „ადამის ძე, ღვთის ძე” (ლუკას 3:38). როდესაც ჩვენ ვუყურებთ იესოს, ადამის ძეს, ჩვენ ვხედავთ წმიდა ადამიანის სრულყოფილ ნიმუშს. სახარებები გვიჩვენებს სიწმიდეს იესო ნაზარეველის ცხოვრებაში.

სიწმიდე ღმერთთან ერთად სიარულია

იესოში ჩვენ ვხედავთ ადამიანის ღმერთთან ურთიერთობის ნიმუშს. იესოს ლოცვითი ცხოვრება ცხადყოფდა მის მჭიდრო ურთიერთობას მამასთან. იესო რეგულარულად გამოდიოდა ხალხისგან, რათა განმარტოვებულიყო მამასთან. თავის ადამიანურობაში იესო ცდილობდა ახლო ურთიერთობა ჰქონოდა თავის ზეციერ მამასთან. ის ღმერთთან ერთად დადიოდა.

ალბათ, იესოს მამასთან ურთიერთობის უდიდესი გამოხატულება ჩანს მის შეძახილში ჯვრიდან. როდესაც ჩვენი ცოდვები ჯვარზე აზიდა, „დიდი ხმით შესძახა იესომ: "ელი, ელი! ლამა საბაქთანი?” რაც ნიშნავს: "ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო, რად მიმატოვე?’” (მათეს 27:46). ჩვენს ნაცვლად სიკვდილის და ჩვენი ცოდვებისთვის სამართლიანი სასჯელის მიღების დროს, იესომ თავი მამისგან მიტოვებულად იგრძნო.

იესომ აჩვენა ღმერთთან ურთიერთობის სიახლოვე. აბრაამის და დავითის მიერ შემოთავაზებული სიწმიდე აღსრულდა იესო ნაზარეველის ცხოვრებაში.

სიწმიდე გამოყოფაა

იყო წმიდა ნიშნავს, იყო განშორებული ცოდვისგან და იყო გამოყოფილი ღმერთისთვის. თავის ადამიანურობაში იესომ შექმნა ცოდვისგან განშორების ნიმუში. მან „ცოდვა არ იცოდა” (2 კორინთელთა 5:21). მოწაფე, რომელიც ყველაზე ახლოს იყო იესოსთან მისი მიწიერი მსახურების დროს, მოწმობს: „მასში არ არის ცოდვა” (1 იოანეს 3:5).

თავის ადამიანურობაში იესომ შექმნა ღმერთისთვის გამოყოფის ნიმუში. ის ცხოვრობდა მამისადმი ნებით მორჩილებაში. იესომ დაამოწმა: „ვინც მე მომავლინა, ჩემთანაა, მარტო არ დამტოვა, რადგან მუდამ იმას ვაკეთებ, რაც მისთვის არის სათნო” (იოანეს 8:29). იესო იყო გამოყოფილი თავისი მამისთვის.

სიწმიდე ღვთის ხატებაა

იყო წმიდა ნიშნავს აირეკლო, გამოამჟღავნო ღვთის ხატება. როდესაც ჩვენ ვუყურებთ იესოს, ჩვენ ვხედავთ მამის სრულყოფილ ხატებას. „და სიტყვა გახდა ხორცი და დამკვიდრდა ჩვენ შორის მადლითა და ჭეშმარიტებით აღსავსე და ჩვენ ვიხილეთ მისი დიდება, როგორც მამისგან მხოლოდშობილის დიდება” (იოანეს 1:14). როდესაც ფილიპემ იესოს სთხოვა, „გვიჩვენე მამა“, იესომ უპასუხა: „ვინც მე მიხილა, მამა იხილა” (იოანეს 14:9). იესოში ჩვენ ვხედავთ ღმერთის სრულყოფილ ხატებას.

სიწმიდე განუყოფელი გულია

წმიდა ადამიანს აქვს განუყოფელი გული; ის მთლიანად ღვთისადმია მიძღვნილი. გეთსიმანიის ბაღში იესო ლოცულობდა: „მამაო! თუ გნებავს, ამარიდე ეს სასმისი, მაგრამ იყოს არა ჩემი ნება, არამედ შენი” (ლუკას 22:42). იესოს გული მთლიანად დაქვემდებარებული იყო მამის ნებას. იესო გვიჩვენებს, რას ნიშნავს განუყოფელი გული.

სიწმიდე სიმართლეა

ჭეშმარიტი სიწმიდე მოითხოვს სამართლიან ქცევას. წმინდა ადამიანი გამოირჩევა სამართლიანობით, წყალობითა და თავმდაბლობით. იესოს ცხოვრებაში ჩვენ ვხედავთ სიმართლის სრულყოფილ მაგალითს.

სამართლიანობის საბოლოო სურათი ჩანს იმაში, რომ იესომ ჯვარზე მიიღო ღვთის სამართლიანი რისხვა. იესოს არ უარყვია ცოდვის სასჯელის სამართლიანობა; ამის ნაცვლად მან ჩვენი სახელით გადაიხადა ჯარიმა.

იესომ გამოიჩინა წყალობა კეთროვნების, ქალების, ბავშვებისა და ღარიბების მიმართ. მან წყალობა გამოავლინა მრუშობაში წასწრებული ქალის, ზაქეს და ჯვარზე მყოფი ავაზაკის მიმართ. იესომ არაერთხელ გამოავლინა წყალობა მათდამი, ვინც სხვებმა უარყვეს.

იესოს დაბადებამდე 700 წელზე მეტი ხნით ადრე, ესაიამ აღწერა მესიის თავმდაბლობა. „არც გარეგნობა ჰქონია და არც სიდიადე რომ შეგვეხედა მისთვის, არც იერი, რომ მივეზიდეთ” (ესაიას 53:2). ესაიამ იწინასწარმეტყველა: „არც იყვირებს და არც ხმას აიმაღლებს, არ გააგონებს თავის ხმას ქუჩაში.დაზიანებულ ლერწს არ გადატეხს და მბჟუტავ პატრუქს არ ჩააქრობს” (ესაიას 42:2-3).

იესომ აჩვენა თავისი სამართლიანობის, წყალობისა და თავმდაბლობის მისია, თავის პირველ საჯარო ქადაგებაში. ნაზარეთის სინაგოგაში მან წაიკითხა ესაიას წინასწარმეტყველება მომავალი მსახურის შესახებ:

უფლის სულია ჩემზე, რადგან მან მცხო გლახაკთა სახარებლად, მომავლინა გულშემუსვრილთა განსაკურნებლად, ტყვეთათვის თავისუფლების გამოსაცხადებლად და ბრმათათვის თვალის ასახელად, ჩაგრულთა გასათავისუფლებლად, უფლის შეწყალების წლის გამოსაცხადებლად (ლუკას 4:18-19, ესაიას 61:1-2-დან).

ესაიამ იწინასწარმეტყველა „უფლის შეწყალების წელი“, სამართლიანობის დრო ყველა ხალხისთვის. იესომ გამოაცხადა, რომ მოვიდა ამ დაპირების შესასრულებლად: „დღეს აღსრულდა ეს წერილი, თქვენ რომ მოისმინეთ” (ლუკას 4:21). იესოს მიწიერი მსახურება იყო სიმართლის ნიმუში.

მე-7 გაკვეთილში ჩვენ ვნახეთ, რომ იყო წმიდა ნიშნავს, გიყვარდეს ღმერთი განუყოფელი სიყვარულით. სიწმიდე ასევე ნიშნავს მოყვასის სიყვარულს. იესომ მოგვცა ეს ორი მცნება: „შეიყვარე უფალი ღმერთი შენი“ და „შეიყვარე მოყვასი შენი“, როგორც მთელი რჯულის შეჯამება (მარკოზის 12:29-31).

ღვთისადმი ჭეშმარიტ სიყვარულს ყოველთვის მოაქვს სიყვარული სხვა ადამიანების მიმართ. თუ ჩვენ გვიყვარს ღმერთი, გვეყვარება ადამიანები, რომლებიც უყვარს ღმერთს. სიწმიდე არასოდეს არის მარტო; წმიდა ცხოვრებით ვცხოვრობთ მოყვასთან ურთიერთობაში. სიწმიდე არის სრულყოფილი სიყვარული ღმერთისადმი და სრულყოფილი სიყვარული სხვების მიმართ. ღმერთისადმი სრულყოფილი სიყვარული არ შეიძლება განცალკევდეს მოყვასის სიყვარულისგან.

იესომ ამის შესახებ ასე თქვა: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: რაც ერთს ამ ჩემს უმცირეს ძმათაგანს გაუკეთეთ, მე გამიკეთეთ” (მათეს 25:40). იოანემ ღვთისადმი ჩვენი სიყვარული მოყვასის სიყვარულს დაუკავშირა:

თუ ვინმე ამბობს, ღმერთი მიყვარსო, თავისი ძმა კი ეჯავრება, იგი ცრუა; ვინაიდან, ვისაც არ უყვარს თავისი ძმა, რომელსაც ხედავს, არ შეუძლია უყვარდეს ღმერთი, რომელსაც ვერ ხედავს! და ასეთი მცნება გვაქვს მისგან, რომ ღვთის მოყვარულს თავისი ძმაც უყვარდეს (1 იოანეს 4:20-21).

ცოდვა ემყარება ეგოცენტრიზმს. ედემის ბაღში სატანა ჰპირდებოდა ევას, რომ „ღმერთივით შეიქნებით” (დაბადების 3:5). ბაბილონში ადამიანს გადაწყვეტილი ჰქონდა „გაეთქვა სახელი” (დაბადების 11:4). ღვთის სურვილის საწინააღმდეგოდ, ისრაელმა ითხოვა „დაგვიდგინე მეფე, რომ განგვსჯიდეს, როგორც სხვა ხალხებშია” (1 მეფეთაl 8:5). თითოეულ ამ შემთხვევაში, ეგოცენტრიზმია ცოდვა.

თუ ცოდვა არის ეგოცენტრულობა, მაშინ სიწმიდე (ცოდვის საპირისპირო) მოიცავს სხვაზე ორიენტირებულობას. თუ ცოდვა გვაიძულებს ვეძიოთ საკუთარი კეთილდღეობა, მაშინ სიწმიდემ უნდა გვაიძულოს ვეძიოთ სხვათა კეთილდღეობა. თუ ცოდვა არის საკუთარი თავის სიყვარული, მაშინ სიწმიდე არის სიყვარული სხვების მიმართ. იყო წმიდა ნიშნავს გიყვარდეს სხვები. მცნება, რომელიც ყველაზე ხშირად მეორდება ახალ აღთქმაში, არის სიყვარულის მცნება. ეს მეორდება მინიმუმ ორმოცდათხუთმეტჯერ.

იესო ასწავლიდა, რომ სიწმიდე არის სიყვარულით თანაგრძნობა სხვების მიმართ. იესომ აჩვენა, რომ წმიდა ადამიანი ცოდვილებს წმიდა ღმერთთან მიიყვანს, წმიდა სიყვარულით ცხოვრებით.

ღვთის მცნების დამორჩილება: „იყავი წმიდა, რადგან მე, უფალი, შენი ღმერთი ვარ წმიდა“, მოითხოვს, რომ გვიყვარდეს მოყვასი. იესო ავლენდა სრულყოფილ სიყვარულს სხვების მიმართ და თავის მიმდევრებს ასწავლიდა სხვების სრულყოფილად სიყვარულს.

იესომ აჩვენა სრულყოფილი სიყვარული სხვების მიმართ

იესოს მსახურების დასაწყისში იოანე ნათლისმცემელმა გაგზავნა მიმდევრები, რომ ეკითხათ: „შენ ხარ ის, ვინც უნდა მოსულიყო, თუ სხვას უნდა ველოდოთ?” (ლუკას 7:19). ფარისეველი დაელოდებოდა, რომ იესო პასუხად მიანიშნებდა მის გამოყოფილ ცხოვრებასა და ბრძნულ სწავლებაზე. ამის ნაცვლად, იესომ მიუთითა სხვებისადმი სიყვარულით მსახურებაზე:

წადით, უთხარით იოანეს, რაც ნახეთ და მოისმინეთ - ბრმები კვლავ ხედავენ, ხეიბრები დადიან, კეთროვნები იწმიდებიან, ყრუებს ესმით, მკვდრები დგებიან და ღატაკებს ეხარებათ (ლუკას 7:22).

იესოს სასწაულებზე დაკვირვება აჩვენებს მის სრულყოფილ სიყვარულს სხვების მიმართ. რომაელმა ასისთავმა იესოს სთხოვა განეკურნა თავისი მსახური. ებრაელი რაბინების უმეტესობა უარყოფდა მის თხოვნას. იესომ არა მხოლოდ განკურნა მსახური, მან შეაქო ამ წარმართის რწმენა (მათეს 8:5-13).

მაშინაც კი, როცა მისმა სასწაულებმა წინააღმდეგობა გამოიწვია, იესო სიყვარულით მოქმედებდა. როდესაც მასთან მივიდა ერთი ინვალიდი ქალი, მან განკურნა იგი შაბათს. მიუხედავად იმისა, რომ რჯულში არაფერი ეწინააღმდეგებოდა ამ განკურნებას, ფარისევლები არ აძლევდნენ შაბათს განკურნების უფლებას. სიყვარულის გამო იესომ რელიგიური წინამძღოლების რისხვის დატეხვის საფრთხეში ჩაიგდო თავი (ლუკას 13:10-21).

იესო სიყვარულს ავლენდა მათ მიმართაც კი, ვინც საკუთარი ცოდვილი ქმედებების შედეგად იტანჯებოდა. იესომ სიყვარული გამოავლინა სამარიელი ქალისადმი, რომელიც უზნეო ცხოვრების წესით ცხოვრობდა (იოანეს 4). მან მრუშობაზე წასწრებული ქალი დაიცვა. იესომ არ უარყო მისი ცოდვა; მან უბრძანა: „წადი და ამიერიდან ნუღარ შესცოდავ” (იოანეს 8:11). იესომ იცოდა, რომ სიწმიდე მოითხოვს ცოდვისგან განშორებას, მაგრამ მან ასევე იცოდა, რომ სრულყოფილი სიყვარული ცოდვის ძალაზე ძლიერია.

სიკვდილამდე რამდენიმე საათით ადრე გამოავლინა იესომ, სხვების მიმართ სიყვარული. მალქოზი, მღვდელმთავრის მსახური, თან ახლდა თავის ბატონს იესოს დასაჭერად გეთსიმანიის ბაღში. როდესაც სიმონ პეტრემ მალქოზს ყური მოაჭრა, იესომ გაკიცხა პეტრე და განკურნა მალქოზი (მათეს 26:50-52). იესომ აჩვენა, რას ნიშნავს გიყვარდეს შენი მტერი.

როდესაც იესო ჯვარზე იყო გაკრული, ავაზაკმა მოწყალების თხოვნით მიმართა. ეს ავაზაკი იმსახურებდა სიკვდილს; ის იყო მოძალადე კრიმინალი. იესო, რომელიც იტანჯებოდა არა საკუთარი, არამედ სხვისი ცოდვებისთვის, მომაკვდავ ავაზაკს წყალობა აღუთქვა (ლუკას 23:39-43). თავისი ტანჯვის მიუხედავად, იესოს უყვარდა ადამიანი, რომელიც ჩანდა სიყვარულის უღირსად.

იესო თავის მიმდევრებს ასწავლიდა სხვების მიმართ სრულყოფილ სიყვარულს

იესო თავის მიმდევრებს ასწავლიდა, რას ნიშნავს სრულყოფილად სიყვარული. იესომ აჩვენა, რომ სრულყოფილი სიყვარული ცათა სამეფოში ცხოვრების სტანდარტია.

იესო ასწავლიდა სრულყოფილ სიყვარულს მთაზე ქადაგებისას (მათეს 5-7).

ბრძანება „ამიტომ იყავით სრულყოფილი, როგორც თქვენი ზეციერი მამაა სრულყოფილი“ არის მთაზე ქადაგების ცენტრალური ხაზი. ეს მცნება მიჰყვება სხვათა მიმართ სიყვარულის მაგალითების წყებას. „იყავით სრულყოფილი, როგორც თქვენი ზეციერი მამაა სრულყოფილი“ ნიშნავს ცხოვრებას სხვების მიმართ განუყოფელი სიყვარულით.

თუ სიწმიდე გულისხმობდა მხოლოდ გარეგნული ცოდვისგან განშორებას, მაშინ ფარისევლები ადამიანთა შორის ყველაზე წმიდები იყვნენ. მათ უწოდეს „განცალკევებულნი.” იესომ უფრო მეტი მოითხოვა, ვიდრე ფარისევლების განცალკევება. „თუ თქვენი სიმართლე არ აღემატება მწიგნობართა და ფარისეველთა სიმართლეს, ვერ შეხვალთ ცათა სამეფოში” (მათეს 5:20).

ფარისეველთა ცრუ სიმართლისგან განსხვავებით, იესომ აჩვენა, რომ მისი სამეფოს მოქალაქეები სიყვარულის ადამიანები არიან. გარეგანი ქცევა, რომელიც შინაგან სიწმიდეს არ ემყარება, თვალთმაქცობაა და არა სიწმიდე. ჩვენ უნდა გვქონდეს წმიდა გული და წმიდა ხელები.

სრულყოფილი სიყვარულის ადამიანი სცილდება შესრულებას მცნებისა: „არა კაც კლა.” სიყვარული ეძებს შერიგებას განაწყენებულ ძმასთან. სრულყოფილი სიყვარულის ადამიანი სცილდება მცნების მორჩილებას: „არ იმრუშო.” სიყვარული უარს ამბობს ქალის შეხედვაზეც კი, ეგოისტური სურვილების დასაკმაყოფილებლად.

სრულყოფილი სიყვარულის ადამიანი განქორწინების საბაბს არ ეძებს. მას იმდენად უყვარს ცოლი, რომ უნდა მისი კეთილდღეობისთვის იმოქმედოს. სრულყოფილი სიყვარულის ადამიანი სიმართლეს ლაპარაკობს ორაზროვნების გარეშე. სრულყოფილი სიყვარულის ადამიანი შურს არ იძიებს.

იესომ დაასკვნა:

გიყვარდეთ თქვენი მტრები, ილოცეთ თქვენი მაწყევრებისთვის, კეთილი უყავით თქვენს მოძულეებს და ილოცეთ მათთვის, ვინც გავიწროებთ და გდევნით. რათა იყოთ თქვენი ზეციერი მამის ძენი, რომელსაც თავისი მზე ამოჰყავს ბოროტთა და კეთილთა თავზე და წვიმას უგზავნის მართლებსაც და უმართლოებსაც (მათეს 5:44-45).

გიყვარდეს ისე, როგორც ღმერთს უყვარს, ნიშნავს გიყვარდეს შენი მტერი. იესოს არ შეუმცირებია სიწმიდის მოთხოვნები; მან გაზარდა სიწმიდის მოთხოვნები. „თქვენი სიმართლე უნდა აღემატებოდეს“ მწიგნობართა და ფარისეველთა გარეგნულ სიმართლეს (მათეს 5:20). იმის ნაცვლად, რომ მხოლოდ გარეგანი ქცევით დაკმაყოფილდეს, ღმერთი ცვლის გულს. როცა გიყვარს ისე, როგორც ღმერთს უყვარს, „სრულყოფილი ხარ, როგორც შენი ზეციერი მამაა სრულყოფილი.”

იესო ასწავლიდა სრულყოფილ სიყვარულს კეთილი სამარიელის იგავში (ლუკას 10:25-37).

რელიგიურმა რჯულის მცოდნემ ჰკითხა იესოს: „მოძღვარო, რა ვქნა, რომ დავიმკვიდრო მარადიული სიცოცხლე?” იესომ კითხვითვე უპასუხა: „როგორ წერია რჯულში?” რჯულის მცოდნემ იცოდა სწორი პასუხი: „შეიყვარე უფალი ღმერთი შენი მთელი შენი გულით, მთელი შენი სულით, მთელი შენი ძალითა და მთელი შენი გონებით; და მოყვასი შენი, როგორც თავი შენი.”

რჯულის მცოდნეს არ სურდა სიყვარულის მოთხოვნების წინაშე დადგომა. ის ეძებდა საბაბს, რათა თავიდან აეცილებინა თავისი მოძღვრების ამოქმედება. „მაგრამ მას თავისი თავის გამართლება სურდა და უთხრა იესოს: „ვინ არის ჩემი მოყვასი?“ იესომ უპასუხა იგავით კეთილ სამარიელზე.

იესო ასწავლიდა, რომ ჩვენ პასუხისმგებელნი ვართ გვიყვარდეს მოყვასი არა მხოლოდ სიტყვებით, არამედ მოქმედებებით. კეთილი სამარიელის მსგავსად, სრულყოფილად მოყვარული ქრისტიანი ეძებს შესაძლებლობას ემსახუროს სხვებს - თუნდაც მტერს. თუ გვიყვარს ჩვენი მოყვასი, ვეძებთ მომსახურების შესაძლებლობებს. იაკობი სვამს კითხვას:

თუ ძმა ან და შიშველია და დღიური საზრდო აკლია, რომელიმე თქვენგანი კი ეტყვის მას, მშვიდობით წადი, გათბი და ისაზრდოვეო, სხეულისთვის საჭიროს კი არას მისცემს, რა სარგებელია? (იაკობის 2:15-16).

სრულყოფილი სიყვარული ჩანს ქმედებებში და არა მხოლოდ სიტყვებში. წმიდა ადამიანებს ისე უყვართ, როგორც იესოს უყვარდა. სრულყოფილად სიყვარული ნიშნავს გიყვარდეს თავგანწირვით.

იესო ასწავლიდა სრულყოფილ სიყვარულს თავის მოწაფეებისთვის ფეხების დაბანით (იოანეს 13:1-20).

შეპყრობის ღამეს იესომ ასწავლა, ერთ-ერთი უდიდესი გაკვეთილი, სრულყოფილი სიყვარულის შესახებ. როდესაც ისინი ჭამდნენ პასექის ტრაპეზს, მოწაფეებმა დაიწყეს კამათი იმაზე, თუ რომელი იყო მათგან ყველაზე დიდი.

იესომ უპასუხა: „რადგან ვინ არის უფრო დიდი: მეინახე თუ მსახური? განა მეინახე არა? მე კი თქვენ შორის ვარ, როგორც მსახური” (ლუკას 22:27). შემდეგ მან პირსახოცი აიღო და დაიწყო მოწაფეების ფეხების დაბანა, ეს იყო მსახურის მოვალეობა. იესომ დაიჩოქა და ოთახში მყოფ თითოეულ ადამიანს ფეხები დაბანა - იუდასაც კი.

როცა დაასრულა, იესომ ჰკითხა: „იცით, რა გაგიკეთეთ?” მას სურდა ამ პოზიციების მაძიებელი მოწაფეებისთვის ესწავლებინა მნიშვნელოვანი გაკვეთილი:

თქვენ მე მოძღვარსა და უფალს მიწოდებთ. მართალს ამბობთ, რადგან ვარ. მიტომ, თუ მე, მოძღვარმა და უფალმა, დაგბანეთ ფეხები, თქვენც უნდა დაბანოთ ერთმანეთს ფეხები. მაგალითი მოგეცით, რათა როგორც მე მოგექეცით, თქვენც ისე მოიქცეთ (იოანეს 13:13-15).

თავის მოწაფეებთან ყოფნის ბოლო საათებში იესო ასწავლიდა, რომ სრულყოფილი სიყვარული თავმდაბლობაა. სრულყოფილი სიყვარული არ ეძებს თანამდებობას და პოზიციებს; სრულყოფილი სიყვარული ეძებს შესაძლებლობებს მომსახურებისთვის. სიწმიდე არის სრულყოფილი სიყვარული.

იესომ თქვა: „იყავით სრულყოფილნი, ისევე როგორც თქვენი ზეციერი მამაა სრულყოფილი” (მათეს 5:48). ბევრი ადამიანი რეაგირებს: „არავინ არის სრულყოფილი!” თუმცა, ჩვენ არ შეგვიძლია უგულებელვყოთ იესოს მოწოდება: „იყავით სრულყოფილნი.” რას გულისხმობდა? შესაძლებელია თუ არა ჩვეულებრივი ქრისტიანებისთვის იესოს მოწოდების შესრულება?

რას ნიშნავს „იყო სრულყოფილი”?

ორი რამ დაგვეხმარება გავიგოთ რას გულისხმობდა იესო. პირველი, დააკვირდით ბერძნული სიტყვა „სრულყოფილის“ განმარტებას მათეს 5:48-ში. ტელეიოს (Teleios) ნიშნავს "სრულყოფილებას". ტელეიოს (Teleios) მოდის არსებითი სახელიდან, რომელიც ნიშნავს "მიზანს" ან "შედეგს". იყო სრულყოფილი ნიშნავს მიზნის მიღწევას.

ძველი აღთქმა აჩვენებს, რომ სრულყოფილ ადამიანს განუყოფელი გული აქვს ღმერთის მიმართ. ეს იდეა გრძელდება ახალ აღთქმაშიც. ღმერთის მიზანი თავისი ხალხისთვის არის „სრული სიყვარული“, სიყვარული განუყოფელი გულიდან. შესაძლებელია თუ არა სრულყოფილი შესრულება ჩვენივე ძალით? არა. შესაძლებელია თუ არა ღმერთისადმი სრულყოფილი, განუყოფელი სიყვარული? იესო ამბობს: „დიახ.”

მეორე, შეხედეთ მათეს 5:48-ის კონტექსტს. მათეს 5:48-ის წინა და მომდევნო მუხლები გვიჩვენებს, რომ სრულყოფილება ნიშნავს გვიყვარდეს ღმერთი და ჩვენი მოყვასი სრულყოფილი სიყვარულით. იესოს მცნება აჯამებს სიყვარულით ცხოვრებას ღვთისა და მოყვასისადმი.

მცნება „მაშ, იყავით სრულყოფილნი“ მოყვება მოყვასისადმი სიყვარულის მაგალითებს მათე 5:21-47-ში. მკვლელობის, მრუშობის, განქორწინების, დარღვეული აღთქმისა და შურისძიების ნაცვლად, წმიდა ხალხი სიყვარულში ცხოვრობს. ამ მცნებებიდან ბოლოა: „გიყვარდეთ თქვენი მტრები და ილოცეთ მათთვის, ვინც გავიწროებთ და გდევნით” (მათეს 5:44). წმიდა ადამიანებს უყვართ ისინი, ვინც მათთვის ზიანის მიყენებას ცდილობს. იყო სრულყოფილი ნიშნავს გიყვარდეს ისე, როგორც ღმერთს უყვარს.

ამ მცნებების შემდეგ იესომ მოიყვანა მაგალითები იმის შესახებ, თუ რას ნიშნავს ღმერთის ჭეშმარიტად სიყვარული მათეს 6:1-18-ში. თვალთმაქცები ღარიბებს მოწყალებას აძლევენ ხალხისგან პატივის მისაღებად; ისინი, ვისაც სრულყოფილად უყვარს ღმერთი, აძლევენ მოწყალებას რომ დაინახოს „მამამ შენმა, რომელიც ხედავს დაფარულში.”

თვალთმაქცებს „უყვართ დგომა და ლოცვა სინაგოგებსა და ქუჩის კუთხეებში, რათა სხვებმა დაინახონ.” მათ, ვისაც სრულყოფილად გიყვართ ღმერთი, „შედი შენს ოთახში, ჩაიკეტე კარი და ილოცე დაფარულში მყოფი შენი მამისადმი.” თვალთმაქცები მარხულობენ სხვა ადამიანებზე შთაბეჭდილების მოსახდენად; ისინი „დამწუხრებულ სახეებს რომ ღებულობენ, რათა ადამიანებს მარხულად აჩვენონ თავი.” მათ, ვისაც სრულყოფილად უყვარს ღმერთი, სურთ დაინახოს მხოლოდ „მამამ, რომელიც დაფარულში ხედავს.”

პავლემ კოლასელ მორწმუნეებს დაავალა, ეცხოვრათ წმიდა ცხოვრებით. მან აღწერა სიყვარულისა და პატიების ცხოვრება:

ამიტომ როგორც ღვთის რჩეულებმა, წმიდებმა და საყვარლებმა, შეიმოსეთ მოწყალება, სახიერება, თავმდაბლობა, სიმშვიდე, სულგრძელობა. შეიწყნარეთ ერთიმეორე და მიუტევეთ ერთმანეთს, თუ ვინმესთან რაიმე სადავო აქვს ვინმეს: როგორც ქრისტემ მოგიტევათ, თქვენც ასევე მიუტევეთ (კოლასელთა 3:12-13).

ამ ჩამონათვალის კულმინაცია სიყვარულია. „და ყოველივე ამას დაურთეთ სიყვარული, რომელიც ყველაფერს აკავშირებს და სრულჰყოფს” (კოლასელთა 3:14). იყო სრულყოფილი ნიშნავს „შეიმოსო სიყვარულით“. როდესაც იესომ თქვა: „იყავი სრულყოფილი“, მან გვიბრძანა, „შევიმოსოთ“ სიყვარული ღვთისა და მოყვასის მიმართ. სრულყოფილი სიყვარული არის სიყვარული განუყოფელი გულიდან.

რამდენად სრულყოფილია სრულყოფილი სიყვარული?

საერთო ხმარებაში, ჩვენ ზოგჯერ ვიყენებთ სიტყვას "სრულყოფილი" აბსოლუტური გაგებით. ჩვენ ვიყენებთ „სრულყოფილს“ იმის აღსანიშნავად, რაც არ შეიძლება გაუმჯობესდეს ან გაიზარდოს. თუ ჩვენ მივიჩნევთ „სრულყოფილს“, როგორც მიღწევის აბსოლუტურ დონეს, ჩვენ გავზომავთ სიწმიდეს ჩვენი საქმეებით. ფარისევლების მსგავსად, ჩვენც სიწმიდეს განვიხილავთ, როგორც საზომ ჯოხს (სახაზავს).

ბევრი ადამიანი ემხრობა ასეთ მიდგომას წმიდა ცხოვრებისადმი. ფარისევლების მსგავსად, მათ აქვთ შესამოწმებელი პუნკტების სია. თუ ყველა პუნკტი მონიშნულია, ისინი არიან "სრულყოფილები.”

• „ვიცავ თუ არა მცნებებს?”

• „ვიცვამ თუ არა სწორ ტანსაცმელს?”

• „ვამბობ თუ არა სწორ სიტყვებს?”

ბიბლიაში სიტყვა „სრულყოფილი“ არ არის აბსოლუტური. ის არ უარყოფს შემდგომ ზრდას. იობი იყო „სრულყოფილი,” (იობის 1:1). მაგრამ ის გაიზარდა ღმერთთან ურთიერთობაში მიღებული გამოცდილებით.

ბიბლიაში იყო „სრულყოფილი“ ნიშნავს „იყო სავსე“ ზრდის თითოეულ ეტაპზე. ებრაელთა მიმართ წერილის ავტორი წერდა ქრისტიანებს, რომლებიც არ იყვნენ სრულყოფილნი თავიანთი ასაკისთვის. მათ ვერ მიაღწიეს სულიერ სიმწიფეს.

ვინაიდან დროის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, უკვე მასწავლებლები უნდა ყოფილიყავით, მაგრამ თქვენ ჯერ ისევ ღვთის სიტყვის პირველსაწყისები გაქვთ შესასწავლი. მაგარი საჭმელი კი არა, რძე გჭირდებათ. რადგან ყოველი, ვინც რძით იკვებება, ჩვილია და არ აქვს გამოცდილება სიმართლის სიტყვის გასაგებად. მაგარი საჭმელი განკუთვნილია მოწიფულთათვის, რომელთა გრძნობები ჩვევით არიან გაწაფული კეთილისა და ბოროტის გასარჩევად (ებრაელთა 5:12-14).

ებრაელთა მიმართ წერილის ავტორი არ გულისხმობს, რომ მოწიფულ (ან სრულყოფილ) მორწმუნეებს აღარ სჭირდებათ სულიერი საკვები! ის უბიძგებს მათ სიმწიფისაკენ, რათა მათ შეეძლოთ მიიღონ მათი სულიერი ასაკისთვის შესაბამისი სულიერი საზრდო. სრულყოფილება ნიშნავს იყო სათანადოდ მომწიფებული ქრისტიანული გამოცდილების ჩვენი საფეხურისთვის. ვიყოთ სრულყოფილები ნიშნავს, რომ ჩვენ ვართ სრული და მთლიანი; ჩვენ ვართ ის, რაც ღმერთს აქვს განზრახული, რომ ვიყოთ.

საზომი ჯოხის ნაცვლად „სრულყოფილების“ ბიბლიური სურათი არის წრე. წრე იდეალურია; ის არ შეიძლება უფრო მრგვალი გახადო. თუმცა, სრულყოფილი წრე შეიძლება უფრო დიდი იყოს; სრულყოფილი წრე შეიძლება გაიზარდოს და გაფართოვდეს. იდეალურია, მაგრამ მაინც იზრდება.

წმიდა ადამიანი სავსეა სრულყოფილი სიყვარულით ღმერთისა და მოყვასის მიმართ. როდესაც ჩვენ ვიზრდებით, ჩვენი სიყვარულის უნარი იზრდება. წრე ფართოვდება. რაც უფრო ვიზრდებით, ჩვენი სიყვარული „სულ უფრო იზრდება შემეცნებასა და ყოველივეს აღქმაში” (ფილიპელთა 1:9). ზრდის ყოველ ეტაპზე ღმერთი ამბობს: „ამ ადამიანებს ვუყვარვარ სრულყოფილი სიყვარულით. ისინი წმიდანი არიან.”

ის, ვინც ღმერთთან ერთად ორმოცი წელი დადიოდა, უკეთ გაიგებდა, როგორ გამოავლინოს სიყვარული მოყვასის მიმართ, ვიდრე ის, ვინც ღმერთთან ერთად ერთი წელი დადიოდა. მაგრამ ორივეს შეუძლია შეიყვაროს მოყვასი განუყოფელი გულით. ორივეს შეუძლია აჩვენოს სრულყოფილი სიყვარული.

როდესაც ხუთი წლის ბავშვი ნახატს უხატავს მამას, ის ბავშვს ეუბნება: „მადლობა! ეს სრულყოფილია!” ის არ გულისხმობს, რომ მისი ნამუშევარი უკეთესი არ შეიძლება იყოს. თხუთმეტი წლის ასაკში იგივე ბავშვი ბევრად უკეთეს ნახატს დახატავს.

„ეს სრულყოფილია! ” ნიშნავს: „ეს სურათი სიყვარულის გულიდან მოვიდა. ის სწორია მისი განვითარების დონისთვის.”

სრულყოფილი სიყვარული არ არის შესრულების სტანდარტი. სრულყოფილი სიყვარული არის განუყოფელი სიყვარული ღმერთისა და სხვა ადამიანების მიმართ. სრულყოფილი სიყვარული არის იესოს მაგალითის მიბაძვა, ვინც მოვიდა სრულყოფილი სიყვარულის გამოსავლენად ყოველდღიურ ცხოვრებაში.

შესაძლებელია თუ არა სრულყოფილი სიყვარული ჩვეულებრივი მორწმუნეებისთვის?

მეჩვიდმეტე საუკუნეში პურიტანებმა ჩამოაყალიბეს ბიბლიის განმარტებების მნიშვნელოვანი პრინციპი. მათ თქვეს, რომ ბიბლიური მცნებები „დაფარული დაპირებებია.” პურიტანები გულისხმობდნენ, რომ ბიბლიური მცნება შენიღბული დაპირებაა. ბიბლიური მცნება გულისხმობს ბიბლიურ დაპირებას. თუ ღმერთი რაიმეს ავალებს, ის მორჩილებასაც შესაძლებელს გახდის. რასაც ღმერთი მოითხოვს თავისი ხალხისგან, ის გააკეთებს ამას თავის ხალხში.

წარმოიდგინეთ მიწიერი მამა, რომელიც შვილს შეუსრულებად დავალებას აძლევს. „შვილო, თუ გინდა რომ მასიამოვნო, კილომეტრნახევარი ორ წუთში უნდა გაირბინო.” გარკვეული პერიოდის განმავლობაში, ვაჟი შეიძლება ცდილობდეს ამ მიზნის მიღწევას, მაგრამ მამის მოლოდინი შეუსრულებადია. საბოლოო ჯამში ვაჟი იმედგაცრუებული ან მეტიც, გამწარებული დარჩება. ეს კარგი მამაა? არა.

ღმერთი კარგი მამაა. ის თავის შვილებს იმედს არ გაუცრუებს შეუძლებელი დავალებებით. როდესაც იესო მოგვიწოდებს და გვავალებს, „ვიყოთ სრულყოფილები, როგორც თქვენი ზეციერი მამაა სრულყოფილი", ის გვაძლევს ძალას, დავემორჩილოთ მის მოწოდებას.

მთაზე ქადაგება გვიჩვენებს ცხოვრებას ღვთის სამეფოში. ეს არ არის ახალი რჯული, რომელიც უფრო მეტ მონობას აწესებს, ვიდრე ძველი რჯული. ეს არ არის მიუწვდომელი იდეალების ერთობლიობა, რომელიც გვაჩვენებს, რამდენად შორს ვართ ღვთის მოთხოვნების დაკმაყოფილებისგან. ეს არის ყოველდღიური ცხოვრების სურათი ღვთის სამეფოში. იესო არსად ამბობს: „ეს არის ჩემი თქვენდამი დავალება, მაგრამ თქვენ ვერ შეძლებთ დაემორჩილოთ მას!” პირიქით, იესო ამბობს: „ასეთები უნდა იყოთ.”

თუ იესოს დავალებას ადამიანური შესაძლებლობების თვალით შევხედავთ, ეს შეუძლებელია. ადამიანური ძალით ჩვენ ვერ შევასრულებთ ღვთის მოწოდებას, ვიყოთ სრულყოფილები. ადამიანური ძალით ჩვენ არ შეგვიძლია „გიყვარდეს უფალი ღმერთი შენი მთელი გულით, მთელი სულით და მთელი შენი გონებით.” თუმცა, ღვთის ძალით, ჩვენ შეგვიძლია დავემორჩილოთ ღვთის მცნებებს. სრულყოფილი სიყვარული შესაძლებელია ღვთის მადლით.

ერთმა მდიდარმა ჭაბუკმა ჰკითხა: „მოძღვარო, რა სიკეთე ვქმნა, რომ საუკუნო სიცოცხლე მქონდეს?" იესომ უპასუხა მცნებების ჩამოთვლით:

არ კლა, არ იმრუშო, არ იპარო, არ გამოხვიდე ცრუ მოწმედ. პატივი ეცი მამას და დედას და შეიყვარე მოყვასი შენი, როგორც თავი შენი (მათეს 19:16-26).

როდესაც ჭაბუკმა თქვა: „ყოველივე ამას ყრმობიდან ვიცავდი“, იესომ კიდევ ერთი დავალება დაუმატა. „თუ გინდა, რომ სრულყოფილი იყო, წადი, გაყიდე შენი ქონება და ღარიბებს მიეცი; და გექნება საუნჯე ზეცაში. მერე მოდი და გამომყევი.” იყო სრულყოფილი ნიშნავს გიყვარდეს იესო ქონებაზე მეტად.

„დაღონდა ჭაბუკი და წავიდა, ვინაიდან დიდი ქონება ჰქონდა.” მდიდარ ჭაბუკს სრულყოფილად არ უყვარდა მოყვასი; ის არ გაყიდიდა თავის ქონებას და არ დაურიგებდა ღარიბებს. მას არ უყვარდა ღმერთი სრულყოფილად; ის არ მიატოვებდა სახლს, იესოს რომ გაყოლოდა. ამ ჭაბუკს გაყოფილი გული ჰქონდა. მას სურდა ღმერთი, მაგრამ ასევე სურდა თავისი „დიდი ქონება.”

როდესაც დაინახეს მოწაფეობის მოთხოვნა, მოწაფეებს „ძალიან გაუკვირდათ“ და ჰკითხეს: „აბა, ვიღას შეუძლია გადარჩენა?” იესოს პასუხი პასუხობს კითხვას: „შესაძლებელია თუ არა სრულყოფილება ჩვეულებრივი მორწმუნეებისთვის?” იესომ თქვა: „კაცთა მიერ ეს შეუძლებელია, ხოლო ღმერთის მიერ ყოველივე შესაძლებელია.”

ადამიანის ძალით შეუძლებელია ღმერთისა და მოყვასისადმი სრულყოფილი სიყვარული. მაგრამ „ღმერთის მიერ ყოველივე შესაძლებელია.” მოსიყვარულე მამა თავის შვილებს იმედს არ გაუცრუებს მცნებებით, რომელთა შესრულებაც შეუძლებელია. წმიდა წერილის მცნებებს თან ახლავს მადლი, მათ შესასრულებლად. „იყავით სრულყოფილი, როგორც თქვენი ზეციერი მამაა სრულყოფილი“ არ არის ლეგალისტური კლუბი, რომელსაც ქრისტიანები სასოწარკვეთამდე მიჰყავს. ეს არის გულმოწყალე დაპირება, რომ ღმერთს შეუძლია ჩვენში გააკეთოს ის, რასაც ჩვენ ვერასოდეს გავაკეთებდით საკუთარ თავში.

შესაძლებელია თუ არა დაემორჩილო იესოს დავალებას, იყო სრულყოფილი? მთაზე ქადაგების თანახმად, პასუხი სასიხარულოა „დიახ!” იყო სრულყოფილი ღმერთის სამეფოში ნიშნავს, გქონდეს სრულყოფილად მოსიყვარულე გული. იყო სრულყოფილი ღვთის სამეფოში ნიშნავს, გქონდეს ღვთისა და მოყვასისადმი გულწრფელი სიყვარული. ეს შესაძლებელია? იესოს აზრით, სრულყოფილი სიყვარული შესაძლებელია და აუცილებელიც. სრულყოფილი სიყვარული არის ღმერთის განზრახვა თავისი ხალხისთვის.

ჰუანგი ამბობს: „მე მიყვარს ღმერთი მთელი გულით. და მიყვარს სხვა ადამიანების უმეტესობა. მაგრამ არ შემიძლია შავკანიანების სიყვარული. ვფიქრობ ყველა შავკანიანი ზარმაცია.”

ჰუანგის მეგობარმა უპასუხა: „მაგრამ ქრისტიანებს უნდა უყვარდეთ ყველა! ქრისტიანებს არ შეუძლიათ სხვა ადამიანების უსამართლოდ განსჯა.” ჰუანგმა უპასუხა: „არ მგონია, რომ ღმერთს აინტერესებდეს მსგავსი წვრილმანები. განა ნორმალური არ არის ჩვენგან განსხვავებულ ადამიანებს მოვერიდოთ?”

ღმერთი ამბობს: „წმიდა ხალხი ყველა ადამიანს, მათ შორის მათ, ვინც ჩვენგან განსხვავებულია, უნდა მოეპყროს თანაგრძნობით და მოწყალებით.”

თუ ასრულებთ სამეფო რჯულს წერილის მიხედვით: "შეიყვარე მოყვასი შენი, როგორც თავი შენი”, კარგს შვრებით. მაგრამ თუ პირფერობთ, ცოდვას სჩადიხართ და რჯული გამხელთ, როგორც რჯულის დამრღვევთ (იაკობის 2:8-9).

თქვენი ხასიათის ერთ-ერთი მაჩვენებელია ის, თუ როგორ ექცევით მათ, ვინც ვერაფრის გაკეთებას შეძლებს თქვენთვის. ადვილია მოწიწებით და პატივისცემით მოეპყრათ პოზიციის მქონე ადამიანებს, რომლებსაც პასუხად შეუძლიათ მოგვიზღან ფულით, სამუშაოებით ან ავტორიტეტით. სიყვარული პატივს სცემს მათ, ვინც ვერაფერს აკეთებს ჩვენთვის: ღარიბებს, მოხუცებს, ბავშვებს და სხვებს, რომლებსაც რაიმე პოზიცია, ან თანამდებობა არ აქვთ. სიყვარულის „სამეფო რჯული“ გავლენას ახდენს იმაზე, თუ როგორ ვექცევით ყველას. სიყვარული ასრულებს რჯულს.

სიყვარული ასრულებს რჯულს

სრულყოფილი სიყვარული ცენტრალური თემაა წმიდა ცხოვრების შესახებ გზავნილში. მე-7 გაკვეთილში დავინახეთ, რომ ღმერთის მიმართ სიყვარული ემოციაზე მეტია. ღმერთისადმი სიყვარული სრულად ცვლის ჩვენი ცხოვრების ფოკუსს. ჩვენ ახლა უფრო მეტად გვინდა ვასიამოვნოთ ღმერთს, ვიდრე საკუთარ თავს. ანალოგიურად, მოყვასისადმი სიყვარულს ჩვენი ყურადღება საკუთარი თავიდან სხვებზე გადააქვს.

პავლემ მისწერა რომის ეკლესიას:

არავისი არაფერი დაგედოთ ვალად, გარდა ერთიმეორის სიყვარულისა, ვინაიდან სხვისი მოყვარული ასრულებს რჯულს. რადგან მცნებანი: არ იმრუშო, არ მოკლა, არ მოიპარო, არ იყო ცრუ მოწმე, არ ინდომო და სხვა ამგვარნი შედის ამ სიტყვაში: "გიყვარდეს მოყვასი შენი, ვითარცა თავი შენი”. სიყვარული ბოროტს არ უზამს მოყვასს. ამიტომ სიყვარული რჯულის აღსრულებაა (რომაელთა 13:8-10).

ყველა ქრისტიანს ევალება სიყვარული. პავლე გვარწმუნებს, რომ თუ ჩვენ შევასრულებთ სიყვარულის ვალდებულებას, ამით ჩვენ შევასრულებთ რჯულის ყველა სხვა ვალდებულებას. თუ ჩვენ გვიყვარს სხვები, ჩვენ არ ვიმრუშებთ, არ მოვკლავთ, არ მოვიპარავთ, არ ვინდომებთ სხვისას და ა.შ. რჯულის ვალდებულებები მაშინ შესრულდება, როდესაც მე შევიყვარებ ჩემს მოყვასს, როგორც საკუთარ თავს.

რომაელთა მიმართ წერილის ბოლო თავებში პავლე გვიჩვენებს, თუ როგორ ასრულებს სიყვარული რჯულს. ვინც ღვთის სიყვარულით არის აღვსილი ის:

• ემსახურება ქრისტეს სხეულს, და არა საკუთარ თავს (რომაელთა 12:3-5)

• შეიძულებს ბოროტებას და მიეკვრება კეთილს (რომაელთა 12:9)

• პატივისცემაში დაასწრებს სხვებს (რომაელები 12:10)

• იზრუნებს სხვების საჭიროებებზე (რომაელთა 12:13)

• მშვიდობიანად იცხოვრებს სხვებთან, თუნდაც მტრებთან (რომაელთა 12:14-21)

• დაემორჩილება მმართველ ხელისუფლებას (რომაელთა 13:1—7)

• პატივს სცემს სხვა მორწმუნეების რწმენას (რომაელთა 14:1-23)

• მოემსახურება მოყვასის საჭიროებებს, ქრისტეს მსგავსად (რომაელთა 15:1-3)

ღვთისადმი სიყვარული ცვლის ჩვენი გულის მიმართულებას საკუთარი თავიდან, ღმერთისკენ. მოყვასისადმი სიყვარული ცვლის ჩვენი გულის მიმართულებას საკუთარი თავიდან, სხვებისკენ. ორივე, არის იმის ნაწილი, თუ რას ნიშნავს იყო წმიდა ადამიანი.

ჯონ უესლიმ შეაჯამა ქრისტიანული სრულყოფილების მნიშვნელობა:

სიყვარული ღმერთის უმაღლესი საჩუქარია; თავმდაბალი, ნაზი, მომთმენი სიყვარული. ყველა ხილვა, გამოცხადება თუ საჩუქარი, სიყვარულთან შედარებით უმნიშვნელო წვრილმანია. რელიგიაში ამაზე მეტად ამაღლებული არაფერია; თუ სიყვარულის გარდა სხვა რამეს ეძებ, მიზანს აცდენილი იყურები, სამეფო გზიდან გაქვს გადახვეული.

და როცა სხვებს ეკითხებით: „მიიღეთ თუ არა ესა თუ ის კურთხევა?” თუ სიყვარულის გარდა სხვა რამეს გულისხმობთ, არასწორად ამბობთ; თქვენ მათ გზას აცდენთ და ცრუ კვალზე აყენებთ. გადაწყვიტე შენს გულში, რომ იმ მომენტიდან, როდესაც ღმერთმა გიხსნა ყოველგვარი ცოდვისგან, სხვა არაფრისკენ არ უნდა ისწრაფო, გარდა 1 კორინთელთა მე-13 თავში აღწერილი უფრო დიდი სიყვარულისა. ამაზე მაღლა ვერ ამაღლდები.[1]

ჩვენი ქრისტიანი მოყვასისადმი სიყვარული

ორი სფერო ცხადყოფს, თუ რამდენად სრულყოფილია სიყვარული სხვა ქრისტიანებთან მიმართებაში.

სიყვარული პატივს სცემს სხვა ქრისტიანების რწმენას

კორინთოში მცხოვრები ქრისტიანებისთვის მიწერილ წერილში პავლე შეეხო ქრისტიანული თავისუფლების საკითხს. რა რეაქცია უნდა მქონდეს სხვა მორწმუნის მიმართ, რომელიც შეიძლება სულიერად დაზარალდეს ჩემი თავისუფლებით? პავლემ მისწერა „ძლიერ“ ქრისტიანებს, რომლებმაც თქვეს: „ჩვენ ვიცით, რომ კერპები არაფერია. კერპთშენაწირი საჭმლის ჭამა ჩვენთვის არაფერს ნიშნავს“. პავლემ უპასუხა:

ვინაიდან, თუ ვინმე დაგინახავს შენ, რომელსაც გაქვს ცოდნა, საკერპეში მჯდომარეს, განა მისი უძლური სინდისი არ განაწყობს მას კერპთშენაწირის საჭმელად? და შენი ცოდნის მეშვეობით დაიღუპება შენი უძლური ძმა, ვისთვისაც მოკვდა ქრისტე. ამგვარად თუ სცოდავთ ძმების მიმართ და აჭრილობებთ მათ უძლურ სინდისს, ამით ქრისტეს მიმართ სცოდავთ. ამიტომ თუ საჭმელი აბრკოლებს ჩემს ძმას, უკუნისამდე აღარ შევჭამ ხორცს, რათა ჩემი ძმა არ დავაბრკოლო (1 კორინთელთა 8:10-13).

პავლე სიცოცხლის ბოლომდე უარს იტყოდა ხორცის ჭამაზე, თუკი ეს სუსტი ქრისტიანი ძმის დაცემას გამოიწვევდა. სრულყოფილი სიყვარული ნიშნავს, რომ ის უფრო მეტად ზრუნავს სხვა ქრისტიანი ძმის გადარჩენაზე, ვიდრე საკუთარ უფლებებზე. მოგვიანებით, პავლე ამბობს: „ყოველგვარ ტანჯვას ვიტანთ, რათა რაიმე დაბრკოლება არ შეექმნას ქრისტეს სახარებას” (1 კორინთელთა 9:12).

კორინთელებმა თქვეს: „ჩვენ თავისუფლად შეგვიძლია გავაკეთოთ ის, რისი გაკეთებაც გვინდა. ჩვენ არ უნდა გავითვალისწინოთ სხვა მორწმუნის საჭიროებები.” პავლემ თქვა: „თავისუფალი ვარ, ვემსახურო სხვა მორწმუნეების საჭიროებებს. მე არ ვარ საკუთარი სურვილებისა და უფლებების მონობაში. მე თავისუფალი ვარ შევიყვარო სხვები.” ეს არის სრულყოფილი სიყვარული, რომელიც ღმერთს სურს მისცეს ყველა ქრისტიანს.

► წაიკითხეთ რომაელთა მე-14 თავი.

რომის ეკლესიაში იყვნენ „უძლური“ ქრისტიანები, რომლებიც მხოლოდ ბოსტნეულს მიირთმევდნენ. ეს შეიძლება იყვნენ ებრაელი ქრისტიანები, რომლებიც აგრძელებდნენ ებრაული კვების რჯულის დაცვას და არ სურდათ უწმიდური საკვების მიღება. ასევე იყვნენ „ძლიერი“ ქრისტიანები, რომლებსაც მეტი ცოდნა ჰქონდათ და იცოდნენ, რომ კვების რჯული ქრისტიანისთვის სავალდებულო აღარ არის.

პავლემ თითოეულ ჯგუფს აჩვენა, რას ნიშნავს სიყვარული ისე, როგორც ქრისტეს უყვარდა. „უძლურმა“ ქრისტიანმა არ უნდა განსაჯოს ის, ვინც ხორცს ჭამს. სიყვარული არ განსჯის.

თუმცა, „ძლიერმა“ ქრისტიანმა არ უნდა შეურაცხყოს სუსტი ქრისტიანი და არ უნდა გამოიყენოს თავისი თავისუფლება ისე, რომ შელახოს უძლურთა რწმენა. ამის ნაცვლად, ძლიერი ქრისტიანი უარს იტყვის თავის უფლებებზე, რათა თავიდან აიცილოს სუსტი მორწმუნის რწმენის განადგურება. რატომ? სიყვარულის გამო:

თუ საჭმლის გამო შეწუხდება შენი ძმა, უკვე აღარ იქცევი სიყვარულით. შენი საჭმლით ნუ დაღუპავ მას, ვისთვისაც მოკვდა ქრისტე (რომაელთა 14:15).

აი რას ნიშნავს გიყვარდეს შენი ქრისტიანი მოყვასი. ჩვენ უნდა გვიყვარდეს ისე, როგორც ქრისტეს უყვარდა. მან სიცოცხლე გაიღო ამ უძლური ძმისთვის; რა თქმა უნდა, ამბობს პავლე, ჩვენ შეგვიძლია უარი ვთქვათ უფლებაზე ვჭამოთ ხორცი.

► განიხილეთ ის სფერო, სადაც გულწრფელი და ღვთისმოსავი მორწმუნეები განსხვავდებიან. ეს არ არის ნათელი, ბიბლიური სწავლების სფეროები; ეს არის განსხვავებული რწმენის სფეროები. გამოიყენეთ პავლეს პრინციპები რომაელთა მე-14 თავიდან, ამ საკითხთან დაკავშირებით. როგორ უნდა მოეკიდოს ამ სფეროს თითოეული ჯგუფი - „უძლური“ და „ძლიერი“ ქრისტიანები.

სიყვარული ზრუნავს ქრისტიანზე,, რომელიც ცოდვაში ვარდება

ჯინი არის ქრისტიანი, რომელსაც ბიზნეს გარიგებაში ეკლესიის სხვა წევრმა მოატყუა. აივენმა ჯინს მიყიდა მეორადი მანქანა, რომელსაც სერიოზული მექანიკური პრობლემები ჰქონდა და მან ეს იცოდა. აივენმა მოატყუა ჯინს: „მე ეს მანქანა მექანიკოსმა შემიმოწმა. არის შესანიშნავ მდგომარეობაში. შეგიძლია მენდო. მე ქრისტიანი ვარ.”

მანქანის ყიდვიდან ორი დღის შემდეგ ჯინმა აღმოაჩინა, რომ მანქანაში გადაცემათა კოლოფი გაფუჭებული იყო - და რომ აივენმა იცოდა ამ პრობლემის შესახებ.

► რა უნდა გააკეთოს ჯინმა?

უპასუხებ, რომ: „ჯინმა უნდა გააფრთხილოს ყველა, რომ აივენი არაკეთილსინდისიერია”? უპასუხებთ, რომ: „ჯინმა არაფერი უნდა თქვას, რომ თანაქრისტიანს არ აწყენინოს"? მოდით შევხედოთ იესოს პასუხს.

► წაიკითხეთ მათეს 18:15—17.

იესომ მოგვცა ოთხი საფეხური, რომლებიც გვიჩვენებს, თუ როგორ ექცევა სრულყოფილი სიყვარული ცოდვაში ჩავარდნილ თანაქრისტიანს. გთხოვთ გაითვალისწინოთ, რომ ეს მაგალითი ცოდვილ ქცევას ეხება. იესო არ ეხება აზრთა პირად განსხვავებებს. იესოს არ უთქვამს: „წადი, ჩაერიე სხვის პრობლემებში.” იესო ეხება სიტუაციას, როდესაც ქრისტიანი ძმა სცოდავს სხვა ქრისტიანის მიმართ. შეხედეთ ამ საფეხურებს:

1. იმ ძმასთან მარტო უნდა მივიდე. სრულყოფილი სიყვარული „არ ხარობს უმართლობით” (1 კორინთელთა 13:6). ის არ ეძებს შეცდომის გასაჯაროების შესაძლებლობას. პირიქით, სიყვარულით მოქმედი ადამიანი ცდილობს პრობლემის მოგვარებას ჩუმად და პირადად. სიყვარულის მქონე ადამიანი მიმართავს ძმას, „ცოდვაში ჩავარდნილს ... თავმდაბლობის სულით” (გალატელთა 6:1). მიზანი ძმის შეცვლაა და არა შურისძიება. თუ არ არის მონანიება…

2. მე ერთი ან ორი სულიერი ლიდერი უნდა მივიყოლო მოწმედ. ისევ და ისევ, მიზანი არის შეცვლა და გამოსწორება. ეს მოწმეები უნდა იყვნენ ეკლესიის სულიერი ლიდერები, რომლებსაც შეუძლიათ კარგი რჩევის მიცემა და გამოსწორება (იქვე.). თუ მაინც არ მოინანიებს…

3. ამ ცოდვის შესახებ უნდა გავაგებინო ეკლესიას. მიზანი კვლავაც გამოსწორებაა. მიზანი არ არის შურისძიება ან საჯარო დამცირება. ეკლესიის მხრიდან სასჯელის მიზანი უნდა იყოს მონანიების მოტანა და ძმის შეცვლა და გამოსწორება. თუ ეს პიროვნება გაჯიუტდება და უარს იტყვის მონანიებაზე …

4. ეკლესიამ უნდა დასაჯოს დამნაშავე წევრი. კორინთოს ეკლესიას ჰყავდა წევრი, რომელიც დამნაშავე იყო საშინელ სექსუალურ ცოდვაში. პავლემ უბრძანა ეკლესიას ამ კაცის დასჯა. „მოიშორეთ ბოროტი თქვენს შორის” (1 კორინთელთა 5:13). ჩვენ არ შეგვიძლია უგულებელვყოთ ცოდვა ქრისტეს სხეულში.

თუმცა, ყურადღება მიაქციეთ იესოს სიტყვებს.. „მაშინ იყოს იგი შენთვის, როგორც წარმართი ან მებაჟე” (მათეს 18:17). როგორ უნდა მოექცნენ ქრისტიანები წარმართებს და მებაჟეებს? სიყვარულით. აქაც კი მიზანი უნდა იყოს გამოსწორება. 2 კორინთელებში პავლე მიუთითებს მორწმუნესთან დაკავშირებულ სიტუაციაზე, რომელიც ეკლესიის მიერ იყო დასჯილი და მოინანია. თქვა პავლემ,

ასეთისათვის ამგვარი სასჯელიც საკმარისია უმრავლესობისაგან. ასე, რომ, პირიქით, აპატიეთ და ნუგეში ეცით, რათა მეტისმეტმა ნაღველმა არ შთანთქას იგი. ამიტომ, გთხოვთ, სიყვარული გამოიჩინოთ მის მიმართ (2 კორინთელთა 2:6-8).

1 კორინთელებში ეკლესია ითმენდა ღია ცოდვას და არ სურდა ცოდვილის დასჯა. პავლემ შეახსენა მათ, რომ ღმერთისადმი სიყვარული მოითხოვს, რომ დავსაჯოთ ისინი, ვინც სცოდავს ქრისტეს სხეულის წინააღმდეგ.

2 კორინთელებში ეკლესიამ დასაჯა ადამიანი, ვინც შესცოდა, მაგრამ როდესაც ამ ადამიანმა მოინანია, ეკლესიას არ სურდა მისი პატიება! პავლემ შეახსენა მათ, რომ მოყვასისადმი სიყვარული მოითხოვს, ვაპატიოთ მონანიებულებს.

ეკლესიის მხრიდან სასჯელის მიზანი ყოველთვის უნდა იყოს მონანიება და გამოსწორება. სრულყოფილი სიყვარული არ ეძებს შურისძიებას.

ჩვენი ურწმუნო მოყვასისადმი სიყვარული

როგორ ვავლენთ სრულყოფილ სიყვარულს ურწმუნოების მიმართ, განსაკუთრებით მათ მიმართ, ვისაც ვძულვართ, რადგან ქრისტიანები ვართ? იესომ თქვა:

გსმენიათ, რომ თქმულა: გიყვარდეს მოყვასი შენი და გძულდეს მტერი შენი. მე კი გეუბნებით: გიყვარდეთ თქვენი მტრები, ილოცეთ თქვენი მაწყევრებისთვის, კეთილი უყავით თქვენს მოძულეებს და ილოცეთ მათთვის, ვინც გავიწროებთ და გდევნით. რათა იყოთ თქვენი ზეციერი მამის ძენი (მათეს 5:43-45).

როცა გიყვართ ისინი, ვინც გდევნიან, „სრულყოფილი ხართ, როგორც თქვენი ზეციერი მამაა სრულყოფილი.” წმიდა ადამიანებს უყვართ ისე, როგორც ჩვენს ზეციერ მამას უყვარს. სწორედ ეს ნიშნავს, იყო სრულყოფილი.

წმიდა ხალხი „ავლენს სიყვარულს სხვების მიმართ, არა მხოლოდ თანამორწმუნეების, არამედ ურწმუნოების, ჩვენი მოწინააღმდეგეების და ცოდვის ჩამდენთა მიმართაც. ჩვენ უნდა მოვექცეთ მათ, ვინც გვეწინააღმდეგება კეთილგანწყობით, მშვიდად, მოთმინებით და თავმდაბლად. ღმერთი კრძალავს ჩხუბს, შურისძიებას, მუქარას ან ძალადობის გამოყენებას, როგორც პირადი კონფლიქტის მოგვარების ან პირადი სამართლიანობის მიღწევის საშუალებას. მიუხედავად იმისა, რომ ღმერთი მოგვიწოდებს გვძულდეს ცოდვილი ქმედებები, ჩვენ უნდა გვიყვარდეს ნებისმიერი ადამიანი და ვილოცოთ მათთვის, ვინც ასეთ საქციელს ჩადის” (ეკლესიათა ბიბლიური მეთოდისტური კავშირის დისციპლინიდან, 2014 წ.).

ქრისტიანები ყოველთვის ცხოვრობდნენ სამყაროში, რომელიც ეწინააღმდეგება სახარებას. პავლე მოუწოდებდა ქრისტიანებს რომში, პატივი ეცათ ხელისუფლებისთვის და გადაეხადათ გადასახადები - მთავრობისთვის, რომელიც კლავდა ქრისტიანებს და მალე მოკლავდა პავლეს.

პეტრემ უბრძანა ქრისტიანებს: „ყველას პატივი მიაგეთ, გიყვარდეთ საძმო, ღვთისა გეშინოდეთ, მეფეს პატივი ეცით” (1 პეტრეს 2:17). და ისევ, ეს იყო ბოროტი მეფე, რომელიც მალე სიკვდილით დასჯიდა პეტრეს. მაგრამ პეტრეს მტკიცედ ჰქონდა განსაზღვრული, რომ ქრისტიანებს უნდა გვიყვარდეს ჩვენი მტრები. იმით, რომ მტრებიც კი გვიყვარს, ჩვენ ვამტკიცებთ სახარების ჭეშმარიტებას. „რადგან ასეთია ნება ღვთისა, რათა კეთილის ქმნით დაადუმოთ უგუნურ ადამიანთა უმეცრება” (1 პეტრეს 2:15).

ჯოშუა არის ნიგერიელი პასტორი, რომელიც ცხოვრობს ჩრდილოეთ ნიგერიის ტერიტორიაზე, სადაც ისლამური მებრძოლები სასტიკად თავს დაესხნენ ქრისტიანებს. ისლამური ჯარისკაცები წვავდნენ ეკლესიებს, კლავდნენ ქრისტიანებს და იტაცებდნენ ახალგაზრდა გოგონებს მონებად გასაყიდად. ბოლოს, როდესაც ნიგერიაში ვიყავი სტუმრად, ჯოშუამ მაჩვენა თავისი ეკლესიის გარდაცვლილი წევრების სურათები, რომლებიც მოკლული იყვნენ ისლამური თავდამსხმელების მიერ.

შემდეგ ჯოშუამ მაჩვენა ამ თავდასხმებზე მისი ეკლესიის პასუხის სურათები. მისმა ეკლესიამ მუსულმანურ სოფელში სკოლა ააშენა; სოფელში სასმელი წყლით უზრუნველსაყოფად ჭა ამოთხარეს; მათ უზრუნველყვეს სოფელი ინვალიდის ეტლებით, პოლიომიელიტის მსხვერპლი მუსლიმებისთვის; სოფელში სამედიცინო კლინიკას აშენებენ. ისინი ავლენენ სიყვარულს მტრისადმი.

პასტორმა ჯოშუამ თქვა: „ბევრი მუსულმანი მოდის ქრისტესთან, რადგან ისინი ხედავენ ღვთის სიყვარულს ქრისტიანების მეშვეობით. ჩვენ არ ვიმარჯვებთ მათზე იარაღით და შურისძიებით; ჩვენ ვძლევთ მათ მათეს 5:43-48-ს მიხედვით ცხოვრებით.” ეს არის სრულყოფილი სიყვარულის პროდუქტი, რომელიც დღეს ჩვენს სამყაროში ცხოვრობს.

► რა არის ყველაზე დიდი გამოწვევა ურწმუნო მოყვასის სიყვარულისთვის თქვენს სამყაროში? ჩამოთვალეთ რამდენიმე პრაქტიკული ნაბიჯი, თქვენს საზოგადოებაში, ურწმუნოების მიმართ სიყვარულის გამოსავლენად.

რუსმა ავტორმა ლევ ტოლსტოიმ დაწერა მოთხრობა, რომელიც გვიჩვენებს, თუ რას ნიშნავს იცხოვრო სრულყოფილი სიყვარულით. მარტინი ღარიბი ფეხსაცმლის მწარმოებელი იყო, რომელსაც ღმერთი ღრმად უყვარდა.[2] ერთ ღამეს მარტინს ჩაეძინა, როცა ბიბლიას კითხულობდა. ის ოცნებობდა, რომ იესოს ერთხელ ეთქვა: „ხვალ ვესტუმრები შენს მაღაზიას.”

მეორე დღეს მარტინი ელოდებოდა იესოს. სხვა ხალხი მივიდნენ მარტინის მაღაზიაში, ხოლო იესო არ გამოჩენილა. მოხუცი ჯარისკაცი სიცივეში აკანკალებული იდგა. მარტინმა ჯარისკაცი თავის მაღაზიაში მიიპატიჟა ცხელი ჩაის დასალევად. ღარიბმა ქალმა ჩაიარა მაღაზიის გვერდით, ის ცდილობდა თავისი ჩვილის გათბობას. მარტინმა მისთვის წვნიანი და ჩვილისთვის საბანი მოუტანა. მოგვიანებით მარტინმა მშიერ მოზარდს საჭმელი უყიდა.

მარტინი იმედგაცრუებული იყო იმით, რომ იესო არ მოვიდა, მაგრამ მან თქვა: „ეს მხოლოდ სიზმარი იყო. ჩემი მხრიდან სისულელე იყო იმაზე ფიქრი, რომ იესო მოვიდოდა ფეხსაცმლის მაღაზიაში.”

იმ საღამოს, მარტინს ისევ ბიბლიის კითხვისას ჩაეძინა. მან სიზმარში ნახა ის ხალხი, რომლებიც მის მაღაზიაში იდგნენ. ჯარისკაცმა თქვა: „მარტინ, მიცანი? მე ვარ იესო!" ქალმა, რომელსაც ჩვილი ბავშვი ჰყავდა თქვა: "მარტინ, მე ვარ იესო". მშიერმა მოზარდმა თქვა: „მე ვარ იესო“. მარტინმა გაიღვიძა და კითხვა დაიწყო:

ვინაიდან მშიოდა და საჭმელი მომეცით; მწყუროდა და მასვით; უცხო ვიყავი და მიმიღეთ; შიშველი ვიყავი და შემმოსეთ; სნეული ვიყავი და მიპატრონეთ; საპყრობილეში ვიყავი და მომაკითხეთ…. ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: რაც ერთს ამ ჩემს უმცირეს ძმათაგანს გაუკეთეთ, მე გამიკეთეთ (მათეს 25:34-40).

მეორე საუკუნეში ქრისტიანთა ჯგუფს უწოდეს „აზარტული მოთამაშეები“, რადგან ისინი საფრთხეში აყენებდნენ თავიანთ სიცოცხლეს იმით, რომ უვლიდნენ გადამდები დაავადებებით დაავადებულ და მომაკვდავ ხალხს. ეს „მოთამაშეები“ ინახულებდნენ პატიმრებს, ზრუნავდნენ ავადმყოფებზე და უვლიდნენ მიტოვებულ ჩვილებს. ამ „აზარტულმა მოთამაშეებმა“ აჩვენეს სრულყოფილი სიყვარული.

252 წელს კართაგენში ჭირი გაჩნდა. ექიმებმა უარი თქვეს პაციენტების მონახულებაზე; ოჯახებმა მიცვალებულთა ცხედრები ქუჩაში გადაყარეს; ქალაქი ქაოსში იყო. კართაგენის ეპისკოპოსმა კვიპრიანემ შეკრიბა თავისი მრევლი. მან შეახსენა მათ, რომ ქრისტიანები მოწოდებულნი არიან იყვნენ სრულყოფილი სიყვარულის ადამიანები. კართაგენის ქრისტიანები მარხავდნენ მიცვალებულებს, უვლიდნენ ავადმყოფებს და გადაარჩინეს ქალაქი განადგურებას. ისინი იყვნენ სრულყოფილი სიყვარულის ადამიანები; ისინი იყვნენ „სრულყოფილნი“, როგორც მათი ზეციერი მამაა სრულყოფილი.

ესთერ ენ კიმი იყო მუსიკის მასწავლებელი, რომელიც ცხოვრობდა კორეაში იაპონური ოკუპაციის წლებში, რომელიც დაიწყო 1937 წელს.[1] იაპონელები მოითხოვდნენ ყველა მოქალაქისგან, რომ მათ თაყვანი ეცათ მზის ქალღმერთის სალოცავისთვის ნამსანის მთაზე. 1939 წელს ესთერს უბრძანეს სალოცავისთვის თაყვანი ეცა. თაყვანისცემაზე უარის სასჯელი ციხე და წამება იყო.

ზოგიერთმა ქრისტიანმა გადაწყვიტა: „ჩვენ გარეგნულად ვცემთ თაყვანს ამ სალოცავს, ხოლო შინაგანში, ჩვენს გულებში ისევ ქრისტეს მოვემსახურებით.” ესთერმა გადაწყვიტა, რომ არ შეეძლო ცრუ ღმერთის თაყვანისცემა. მას ღმერთი უყვარდა განუყოფელი გულით. იმ დღეს მან უარი თქვა თაყვანისცემაზე.

1939 წლის ბოლოს, რამდენიმე თვიანი მიმალვის შემდეგ, ესთერ ენ კიმი დააპატიმრეს. მან გაატარა ის თვეები ციხისთვის მომზადებაში. ის მარხულობდა და ლოცულობდა, იმახსოვრებდა წმიდა წერილებს, მან გონება და სხეული ტანჯვის გადასატანად მოამზადა.

კიმმა ციხეში ექვსი წელი გაატარა. ბევრჯერ აწამეს, მაგრამ ერთგული დარჩა, რადგან უყვარდა ღმერთი. მაგრამ კიმმა იცოდა, რომ ის ასევე მოწოდებული იყო მოყვასისადმი სიყვარულისთვის. ციხეში ესთერი ყოველ დილით იწყებდა ლოცვას: „ღმერთო, ვინ გინდა, რომ გიყვარდეს დღეს ჩემი მეშვეობით?” ერთხელ მან რამდენიმე დღის კვების რაციონი მისცა ქალს, რომელსაც ქმრის მკვლელობისთვის სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანეს. იმის გამო, რომ ესთერ კიმს სიყვარული გააჩნდა, ეს ქალბატონი სიკვდილამდე, ქრისტესთან იქნა მიყვანილი.

(1) ხალხს იესოს დროში სჯეროდა, რასაც ძველი აღთქმა ასწავლიდა სიწმიდის შესახებ. თუმცა, მათ ვერ იცხოვრეს წმიდა ხალხისთვის ღვთის ნიმუშის მიხედვით.

(2) სიწმიდის სრულყოფილი ნიმუში ჩანს იესო ნაზარეველის ცხოვრებაში. ის იცავდა სიწმიდის ყველა პრინციპს ძველი აღთქმიდან.

(3) სრულყოფილად გვიყვარდეს მოყვასი, ნიშნავს გვიყვარდეს ისე, როგორც იესოს უყვარდა - მსხვერპლიანად და თავმდაბლად.

(4) იყო სრულყოფილი ნიშნავს იყო სრული. იყო სრულყოფილი არ ნიშნავს იმას, რომ შემდგომი ზრდა შეუძლებელია.

(5) მცნება არის "შენიღბული დაპირება". რასაც ღმერთი ბრძანებს, ის შესაძლებელსაც ხდის. სიწმიდე მიიღწევა არა ადამიანური ძალით, არამედ ღვთის მადლით.

(6) სიყვარული ასრულებს რჯულს. როდესაც ჩვენ გვიყვარს, როგორც ღმერთი მოგვიწოდებს, რომ გვიყვარდეს, ჩვენ ვაკმაყოფილებთ რჯულის მოთხოვნებს.

(1) მოამზადეთ ქადაგება თემაზე „გიყვარდეს შენი მტერი 21-ე საუკუნეში“. გამოიყენეთ მათეს 5:43-48 როგორც ტექსტი. გამოხატეთ რას ნიშნავს გიყვარდეს შენი მტერი ჩვენს სამყაროში. დარწმუნდით, რომ შეიტანეთ სახარება (კეთილი უწყება) იმის შესახებ, რაც ღმერთმა გააკეთა ქრისტეს მეშვეობით, რათა შესაძლებელი გაეხადა თქვენს მიერ მტრის სიყვარული.

(2) დაიწყეთ შემდეგი გაკვეთილი მათეს 5:43-48-ის წაკითხვით.