ეს იყო ყველაზე დიდი დღე მოსეს ცხოვრებაში (გამოსვლის 33:17-23). ის ფარაონის სასახლეში გაიზარდა. ის ხვდებოდა მსოფლიოს ყველაზე ძლევამოსილ მამაკაცებს. მაგრამ დღეს მოსე ფარაონზე დიდს უნდა შეხვედროდა. ის შეხვდებოდა უფალს (იაჰვეს), აბრაამის, ისააკისა და იაკობის ღმერთს.
მოსე ღმერთს ესაუბრა ცეცხლმოდებულ მაყვლოვანთან. ის უყურებდა ღმერთს, როგორ ანადგურებდა ის ფარაონის ჯარს წითელ ზღვაზე. მაგრამ დღეს მოსე ღმერთს უფრო ახლოს დაინახავდა, ვიდრე მაყვლოვანთან ან წითელ ზღვასთან.
დღეს მოსე უფლის (იაჰვეს) წინაშე იდგა. მოსეს მხოლოდ ერთი თხოვნა ჰქონდა: „მახილვინე შენი დიდება.” ღმერთმა უთხრა მოსეს, რომ ეს შეუძლებელი იყო. „ვერ შეძლებ ჩემი სახის ხილვას, რადგან არ ძალუძს ადამიანს მიხილოს და ცოცხალი დარჩეს.” მაგრამ ღმერთმა მოსეს განსაკუთრებული წყალობა მისცა:
აჰა, ადგილია ჩემთან: დადექი ამ კლდეზე, და როცა ჩაივლის ჩემი დიდება, კლდის ნაპრალში მოგათავსებ და დაგფარავ ჩემი ხელით, ვიდრე გავივლი; მოგაშორებ ხელს და დაინახავ ჩემს ზურგს, მაგრამ სახეს ვერ იხილავ (გამოსვლის 33:21-23).
მოსემ იხილა ღვთის დიდების მხოლოდ მცირე ნაწილი, მაგრამ როცა ბანაკში დაბრუნდა, მისი სახე ბრწყინავდა. ყოველ ჯერზე, როდესაც მოსე ღვთის წინაშე იმყოფებოდა, „ბრწყინავდა მისი სახის კანი. ჩამოიფარებდა ხოლმე რიდეს სახეზე, სანამ კვლავ უფალთან მივიდოდა სალაპარაკოდ” (გამოსვლის 34:35 ). მოსეს სახე ირეკლავდა ღვთის დიდებას. მოსე გაბრწყინებული სახის მქონე კაცი იყო.
ჩვენ ღვთის ხატად ვართ შექმნილი; ჩვენ შევიქმენით ღვთის დიდების გამოსახატად. მიუხედავად იმისა, რომ ცოდვამ დააზიანა ღვთის ხატება ადამიანში, ღმერთი ცდილობს აღადგინოს მისი ხატება ყველა მორწმუნეში. იყო წმიდა ნიშნავს, იყო ჩვენი ზეციერი მამის მსგავსი. ღმერთის მიზანია აღადგინოს თავისი ხატება თავის ხალხში.
სიწმიდე არის ღვთის ხატება ადამიანში
► დაფიქრდით ქრისტიანზე, რომელიც არის სიწმიდის ნიმუში. ჩვენი ზეციერი მამის რა თვისებებს ხედავთ ამ ადამიანის ცხოვრებაში?
ხუთწიგნეული გვიჩვენებს, რომ ღმერთი წმიდა ღმერთია. რადგან ღმერთი წმიდაა, ის თავის ხალხს სიწმიდისკენ მოუწოდებს. ჩვენ შექმნილნი ვართ, რომ დავემსგავსოთ ჩვენს ზეციერ მამას; ჩვენ შექმნილნი ვართ, რომ ვიყოთ წმიდები. ღმერთის მიზანია თავისი შვილები თავის ხატად აქციოს.
[1] იყო ვინმეს ხატება ნიშნავს მას დაემსგავსო. ჩვენ შევიქმენით ღვთის ხატად. ეს არ ნიშნავს, რომ ღმერთს ჩვენნაირი სახე აქვს; ეს ნიშნავს, რომ ჩვენი სულები ღვთის ბუნების ასარეკლად შეიქმნა. ჩვენ შევიქმენით, რომ ვიყოთ ღვთის ხატების სარკეები. ისევე, როგორც სარკე ასახავს ადამიანის სახეს, ჩვენ შევიქმენით ღვთის ხატების ასარეკლად.
ჩვენ შევიქმენით, რომ ვიყოთ უმწიკვლონი და წმიდანი, როგორც ღმერთია უმწიკვლო და წმიდა. იყო წმიდა ნიშნავს ღვთის ხატების არეკვლას. ღმერთი თავის შვილებს უბრძანებს: „იყავით წმიდა“. რატომ? „რადგან წმიდა ვარ მე. შენ უნდა იყო ჩემნაირი” (ლევიანთა 11:45; 1 პეტრეს 1:16). ჩვენ შევიქმენით რათა ვიყოთ წმიდა ხალხი; ჩვენ შევიქმენით, რათა დავემსგავსოთ ჩვენს ზეციერ მამას.
ჩვენ შევიქმენით ღვთის ხატად
შექმნის ისტორიის კულმინაციაა კაცობრიობის შექმნა „ღვთის მსგავსად” (დაბადების 1:27). ყველაფერი, რაც ღმერთმა შექმნა, კარგი იყო, მაგრამ მხოლოდ ადამიანი შეიქმნა ღვთის ხატად. ღმერთმა ადამიანი საკუთარი თავის მსგავსი შექმნა. ღმერთმა „დიდება და ღირსება დაადგა გვირგვინად” (ფსალმუნის 8:5*).
ადამიანს უსაზღვრო ღირსება აქვს, რადგან ჩვენ ღვთის ხატად ვართ შექმნილნი. პავლე წერს, რომ ადამიანი „ღვთის ხატება და დიდებაა” (1 კორინთელთა 11:7). ჩვენ შევიქმენით ღვთის დიდების ასარეკლად.
ღმერთის ხატება ადამიანში დაზიანდა ცოდვით დაცემის შედეგად
ცოდვამ გააფუჭა ადამიანში ღვთის ხატება. დაბადების პირველი თავი ამბობს, ადამიანი შეიქმნა „ღვთის მსგავსად“; დაბადების 6-ის მიხედვით კი, „ყოველ ხორციელს გაერყვნა თავისი ზნე” (დაბადების 6:12). ადამიანი იმდენად შორს წავიდა ღვთის გეგმისგან, რომ „მუდამჟამს უკეთური იყო მათი გულისთქმა” (დაბადების 6:5).
დიდება, რომელიც ადამიანს მიენიჭა შექმნისას, სირცხვილად იქცა. პავლე გრაფიკულად ასახავს იმას, რაც ადამიანმა დაკარგა უფლისგან ცრუ ღმერთებისკენ მიქცევით. დაცემის გამო ადამიანებმა „უხრწნადი ღმერთის დიდება გაცვალეს ... ხატების მსგავსებაში”. შედეგად:
„გადასცა ისინი ღმერთმა მათივე გულისთქმების უწმიდურებას”
„გადასცა ისინი ღმერთმა სამარცხვინო ვნებებს”
„ღმერთმა უკუღმართ გონებას გადასცა ისინი” (რომაელთა 1:23-28).
ეს ყველაფერი დაცემის შედეგია. ცოდვის გამო ადამიანის დიდება სირცხვილად იქცა. დაირღვა ღვთის ხატება; ადამიანი აღარ ჰგავდა თავის შემოქმედს.
ღვთის ხატება აღდგენილ იქნება მის ხალხში
თუმცა ღმერთმა ადამიანი მარტო არ დატოვა. მსხვერპლშეწირვა იყო ცოდვის სასჯელის აღსრულებისა და ღმერთსა და ადამიანს შორის ურთიერთობის აღდგენის საშუალება. მაგრამ ღვთის განზრახვა უფრო ღრმაა, ვიდრე ჩვენი ცოდვის გამო სასჯელის გადახდა. ღმერთი ცდილობს ადამიანი წმიდად აქციოს, როგორც ის არის წმიდა.
ღმერთის განზრახვაა, ჩამოგვაყალიბოს მის ხატად (რომაელთა 8:29). რამდენადაც მისი ხატება აღდგება ჩვენში, იმდენად ცოდვის სირცხვილი წაიშლება და ჩვენ კვლავ გამოვავლენთ ღვთის დიდებას. ეს არის ბიბლიის ერთ-ერთი მთავარი თემა:
ჩვენ შევიქმენით ღვთის ხატად (დაბადების 1-2).
ცოდვის გამო ადამიანში ღვთის ხატება დაზიანდა (დაბადების მე-3 თავი).
დაწყებული მესიის დაპირებით, დაბადების 3:15-ში და დამთავრებული ზეცაში, ღმერთი აღადგენს თავის ხატებას ადამიანში.
იოანე დაგვპირდა, რომ თუ მასში დავრჩებით, „რომ გამოცხადდება, გაბედულება გვქონდეს და არ შევრცხვეთ მისი მოსვლისას” (1 იოანეს 2:28). როდესაც მისი ხატების მსგავსებაში გარდავიქმნებით, დავიბრუნებთ დაცემის შედეგად დაკარგულ დიდებას. ჩვენი სირცხვილი წაშლილია და მის მოსვლას გაბედულად ვხვდებით. როდესაც ჩვენ ვიზრდებით ღვთის ხატების მსგავსებაში, ჩვენ წმიდები ვხდებით. როგორც ღმერთია წმიდა, მისი ხალხიც წმიდა ხდება.
ისრაელი მოწოდებული იყო ღვთის ხატების წარმოჩენისთვის
ღმერთმა მოუწოდა ისრაელს წმიდა ხალხი ყოფილიყო. მისი მიზანი იყო აღედგინა ისრაელში თავისი ხატება. ღმერთმა აირჩია ისრაელი თავის სპეციალურ წარმომადგენლად სხვა ერებში. მან გამოარჩია ისრაელი, როგორც მისი რჩეული ხალხი, რომელიც აჩვენებდა მის წმიდა ბუნებას სხვა ერებს.
ღმერთმა ისრაელს უწოდა „მღვდელთა სამეფო“. „იქნებით ჩემთვის მღვდელთა სამეფოდ და წმიდა ერად” (გამოსვლის 19:6). მღვდლის საქმე, ხალხისთვის ღმერთის წარმოჩენა იყო. ისრაელის მისია იყო ღმერთის წარმოჩენა ყველა ერისთვის. ღმერთმა მოუწოდა ისრაელს, რათა ეჩვენებინათ მისი წმიდა ბუნება სხვა ერებისთვის. ამ მისიის შესასრულებლად ისრაელი წმიდა უნდა ყოფილიყო.
როდესაც ისრაელი ღმერთის ერთგული იყო, ის ასახავდა ღვთის წმიდა ბუნებას; ის ღვთის სიწმიდის სარკე გახდა. როდესაც ისრაელი კერპებისკენ მიიქცა, მან აირეკლა კერპების ცოდვილი ბუნება; ის კერპების ცოდვის სარკე გახდა. როდესაც ისრაელი ვერ დაემსგავსა ღმერთს, მან ვერ შეძლო თავისი მისიის შესრულება მსოფლიოსთვის.
ეკლესია მოწოდებულია აჩვენოს ღმერთის ხატება
ახალ აღთქმაში ეკლესია მოწოდებულია იყოს ღვთის წმიდა ხალხი. ეკლესიას ეწოდება „სამღვდელოება“, რომელიც წარმოაჩენს ღმერთს მსოფლიოსთვის.
თქვენ კი რჩეული მოდგმა ხართ, სამეფო სამღვდელოება, წმიდა ერი, წილხვედრი ხალხი, რათა გამოაცხადოთ მისი სათნოება, ვინც სიბნელიდან თავისი საკვირველი სინათლისკენ გამოგიხმოთ (1 პეტრეს 2:9).
ისევე, როგორც ღმერთმა აირჩია ისრაელი, რათა ეჩვენებინათ მისი ხატება ერებისთვის, მან აირჩია ეკლესია, რათა „გამოაცხადოთ მისი სათნოება, ვინც სიბნელიდან თავისი საკვირველი სინათლისკენ გამოგიხმოთ.” ღმერთმა აირჩია ეკლესია, რათა წარმოეჩინა მისი ბუნება მათთვის, ვინც მას არ იცნობს. ამისათვის ეკლესია უნდა ასახავდეს ღვთის ხატებას. მისი მისიის შესასრულებლად ეკლესია უნდა იყოს წმიდა.
როდესაც ეკლესია ღმერთის ერთგულია, ის ღმერთის მსგავსია; ის ასახავს ღვთის წმიდა ბუნებას. როდესაც ეკლესია მიმართულია პოპულარობის, სიმდიდრისა და ძალაუფლების კერპებისკენ, ის მათ ჰგავს; ის ასახავს მისი ცრუ ღმერთების ცოდვილ ბუნებას. როდესაც ეკლესია ვერ ემსგავსება ღმერთს, ის ვერ ახერხებს თავის მისიის შესრულებას მსოფლიოსთვის.
ღვთის ხატება აღდგება ყველა მორწმუნეში
ჩვენ შევიქმენით, რომ დავემსგავსოთ ჩვენს ზეციერ მამას. ჩვენ ღვთის ხატად შევიქმენით, მაგრამ ეს ხატება ცოდვით დაცემის შედეგად დაზიანდა. ღვთის ხატება ჯერ კიდევ არსებობს, (დაბადების 9:6). მაგრამ ის ცოდვით არის დაფარული.
წარმოიდგინეთ, რომ პიროვნებამ ჩინეთში არქეოლოგიური გათხრებისას, მშვენიერი ანტიკვარული ლარნაკი აღმოაჩინა. თავიდან მას ლამაზი შესახედაობა არ ექნებოდა; ის ჭუჭყითა და ტალახით იქნებოდა დაფარული. დამთვალიერებელს შეიძლება ეთქვა: „გადააგდეთ. უსარგებლოა!” მაგრამ ექსპერტმა იცის, რომ ჭუჭყის ქვეშ ლამაზი და ძვირფასი ნივთია.
ღვთის ხატება ადამიანში ცოდვით დაცემამ დააზიანა. ღვთის ხატება დაიფარა ცოდვის ჭუჭყითა და ტალახით, მაგრამ ღმერთი აღადგენს ჩვენში თავის ხატებას. „ვინაიდან, ვინც წინასწარ იცნო, მათ წინასწარვე განუსაზღვრა თავისი ძის ხატების მსგავსად ყოფნა” (რომაელთა 8:29). როგორც იესო ჰგავს თავის მამას, ჩვენც უნდა დავემსგავსოთ ჩვენს მამას. სიწმიდე არის „ღმერთის მსგავსება“; სიწმიდე არის ადამიანში ღვთის ხატების აღდგენა.
მიქელანჯელოს პიეტა არის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ქანდაკება იტალიაში.[2] 1972 წელს ფსიქიურად დაავადებულმა მამაკაცმა ჩაქუჩი აიღო და ქანდაკება დაამტვრია. ხელოვანები თვეების განმავლობაში მუშაობდნენ დაზიანების გამოსასწორებლად. იმის გამო, რომ ეს ქანდაკება ძალიან ღირებულია, ისინი ფრთხილად მუშაობდნენ ორიგინალური გამოსახულების აღსადგენად. დღეს ვერ შეამჩნევთ, სად ჰქონდა დაზიანება ქანდაკებას. ხელოვანებმა პიეტას პირვანდელი მშვენიერება დაუბრუნეს.
ცოდვით დაცემამ გააფუჭა ღვთის უდიდესი ქმნილება. ცოდვამ დააზიანა ადამიანში ღვთის ხატება. იმის გამო, რომ ადამიანი ღმერთისთვის ღირებულია, მან დაიწყო ჩვენში თავისი ხატების აღდგენა. დაცმიდან დღემდე ღმერთი მუშაობს მადლის მეშვეობით, რათა აღადგინოს კაცობრიობა ჩვენი თავდაპირველი სილამაზით. ღმერთის მიზანია აღადგინოს ჩვენში მისი მშვენიერი ხატება.
ბევრ ადამიანს სახარების შესახებ არასრული გაგება აქვს. მათი კონცეფცია სახარების შესახებ არის:
1. ცოდვილი ვიყავი.
2. ღმერთმა გადამარჩინა.
3. ახლა შემიძლია სამოთხეში მოვხვდე.
ეს კარგი ამბავია - მაგრამ ეს არ არის მთელი სახარება! სახარების სასიხარულო ამბავი გვამცნებს ღვთის მარადიულ განზრახვას:
1. ცოდვილი ვიყავი.
2. ღმერთმა გადამარჩინა.
3. ახლა ღმერთი აღადგენს თავის ხატებას ჩემში.
4. სამოთხეში მე „მისი მსგავსი ვიქნები, რადგან ვიხილავ მას, როგორიც არის” (1 იოანეს 3:2). ღვთის განზრახვა თავისი ხალხის მიმართ აღსრულდება.
[3] არ არის ეს საოცარი? ღმერთმა გადაგარჩინა იმისთვის, რომ თავის მსგავსი გაგხადოს. ეს არის წმიდად ცხოვრების მშვენიერება. როგორც წმიდა ხალხი, ჩვენ ვიქენით განახლებულნი ღვთის ხატების მსგავსებაში.
ღმერთმა ისრაელიანები ეგვიპტიდან იხსნა, რათა მათ შორის სიყვარულით ეცხოვრა. ღმერთს ისრაელი არ გაუთავისუფლებია იმისთვის, რომ ქანაანელების მსგავსად ეცხოვრათ. ღმერთმა გაათავისუფლა ისინი, რათა მას დამსგავსებოდნენ.
ანალოგიურად, ჩვენც დახსნილნი ვართ ღმერთთან ახლო ურთიერთობისთვის და მის ხატებაში გარდაქმნისთვის. ღმერთმა გვიხსნა ჩვენი ცოდვისგან, რათა გავმხდარიყავით წმიდები, როგორიც ის არის. ჩვენ შევიქმენით მისი დიდების ასარეკლად.
[2]mage: "Michelangelo's Pieta 5450 cut out black" taken by Stanislav Traykov on December 4, 2005, edited by Niabot, retrieved from https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Michelangelo%27s_Pieta_5450_cut_out_black.jpg, licensed under CC BY 2.5, desaturated from the original.
„სულიწმიდის ყოვლისმომცველი მტკიცებულება ადამიანის ცხოვრებაში, არის იესო ქრისტესადმი უტყუარი ოჯახური მსგავსება და თავისუფლება ყველაფრისგან, რაც მას არ ჰგავს“.
- ოსვალდ ჩემბერსი
სიწმიდე პრაქტიკაში: სიწმიდე და პირადი თვისებები
ზოგიერთს სჯერა, რომ წმიდა ადამიანს გარკვეული, განსხვავებული ტიპის პირადი თვისებები აქვს. გაიხსენეთ თქვენი პასუხი ამ გაკვეთილის დასაწყისში დასმულ კითხვაზე: „დაფიქრდით ქრისტიანზე, რომელიც სიწმიდის ნიმუშია. ჩვენი ზეციერი მამის რა მახასიათებლებს ხედავთ ამ ადამიანის ცხოვრებაში?” ისინი ძირითადად პიროვნული თვისებების მიხედვით აღწერეთ? ხშირად ასე ვაკეთებთ!
თუმცა, როცა ახალ აღთქმას ვკითხულობთ, ვხედავთ, რომ სულთმოფენობის დღეებში ყველა ტიპის პიროვნება იყო წარმოდგენილი. ყველა ტიპის ადამიანი აღივსო სულით. სულთმოფენობის შემდეგ, მოწაფეები უეცრად სხვა ტიპის პიროვნებებად არ გადაქცეულან. ამის ნაცვლად, ღმერთი მუშაობდა მათი ბუნებრივი პიროვნებების მეშვეობით, რათა განეხორციელებინა თავისი მიზნები ახლებურად.
თომა არ გამხდარა უეცრად ნათელი, ოპტიმისტი ადამიანი. თომა ალბათ სიკვდილამდე მშვიდი და ჩაფიქრებული პიროვნება იყო. სიმონ პეტრე მოულოდნელად არ გამხდარა კუთხეში შეუმჩნევლად მჯდომი, მშვიდი ადამიანი. სულთმოფენობის შემდეგაც კი, პეტრე იყო ის, ვინც თავდაჯერებულად იტყოდა: „არა (არავითარ შემთხვევაში), უფალო!” (საქმეების 11:8).
ღმერთმა თითოეული ჩვენგანი უნიკალურ პიროვნებად შეგვქმნა. განწმენდა არ ანადგურებს ამ მახასიათებლებს. პირიქით, როცა საკუთარ თავს ღმერთს ვუმორჩილებთ, მისი ხატება ბრწყინავს ჩვენი პიროვნებიდან.
შესაძლებელია თუ არა, რომ ღვთის ხატება გამობრწყინდეს ჩვენი პიროვნების მეშვეობით?
როგორი იქნება ეს ყველაფერი ყოველდღიურ ცხოვრებაში? "ა ტიპის" კონკურენტუნარიანი, კომუნიკაბელური ადამიანი, რომელმაც მთლიანად გადასცა ღმერთს თავი, კვლავაც დარჩება "ა ტიპის" პიროვნებად. მორცხვი ადამიანი, რომელიც თავს არიდებს ხალხმრავლობას, კვლავაც მორცხვი იქნება. თუმცა, ორივე შემთხვევაში, განწმედილი ადამიანი ღმერთს ნებას აძლევს, რომ მათი პიროვნების „უხეში კიდეები დაამუშაოს“, როდესაც დაინახავს სფეროს, რომელიც არ ირეკლავს ღვთის ხატებას.
მოვიყვან მაგალითს. პასტორი გრეგი და პასტორი მარკი ძლიერი პიროვნებები იყვნენ. ორივეს ძლიერი დარწმუნებულობა ჰქონდა. ორივე კარგი "მოსაუბრე" იყო და კარგად შეეძლოთ კამათი. ორივე ლიდერის პოზიციაზე იყო. მათი ძლიერი დარწმუნებულობის გამო, ორივე მამაკაცს ზოგჯერ შეეძლო სხვების შეურაცხყოფა მათი სიტყვებით.
პასტორ გრეგს ვიცნობდი სიცოცხლის ბოლოსკენ. მან მითხრა: „ბოდიშს არასდროს ვიხდი. არ აქვს მნიშვნელობა რას ფიქრობს ხალხი ჩემს ნათქვამზე. მათი ბრალია თუ არასწორად გამიგებენ. მე ვიცი, რომ ჩემი გული მართალია!” მიუხედავად იმისა, რომ გრეგის გული შეიძლება გულწრფელი იყო, მის მიერ დამოძღვრილ ეკლესიებში ხალხს ხშირად ტკივილი ადგებოდა მისი სიტყვებით. მან ბოლომდე ვერ გაითავისა ის, რომ დაეთმო ღვთის ხატებისთვის თავისი პიროვნება, რათა ის გამობრწყინებულიყო მასში.
პასტორი მარკი ასევე ძლიერი ლიდერი იყო. თუმცა, მან გაითავისა, რას ნიშნავს ღვთის ხატების არეკვლა და გამოვლინება. მან ისწავლა თქმა: „ბოდიში. ზედმეტად უხეშად ვთქვი.” მან ისწავლა სამართლიანობასთან ერთად მოწყალების გამოვლენაც. პასტორი მარკის მრევლი ამბობდა: „ჩვენი პასტორი იესოსავით გვექცეოდა.”
სიწმიდე არ ცვლის თქვენი პირადი თვისებების ტიპს; სიწმიდე მგრძნობიარედ გაგცევთ სულიწმიდის ხმის მიმართ, როდესაც სული ამბობს: „ბოდიში უნდა მოიხადო. ძალიან უხეში იყავი.”
თუ საზოგადოების ყურადღებას გაურბიხარ, სიწმიდე არ გაქცევს ღია, კომუნიკაბელურ ადამიანად, რომელსაც უყვარს ყურადღების ცენტრში ყოფნა. თუმცა, სიწმიდე გაიძულებს, რომ განზე გადადო შენი ყოყმანი, როდესაც ღმერთი გეტყვის: „მინდა, რომ გამოხვიდე და იხელმძღვანელო ამ სიტუაციაში.”
ევერეტ კატელს მოჰყავს სამი მაგალითი, რომლებიც ასახავს, თუ როგორ უყვარს სატანას ჩვენი ბუნებრივი მიდრეკილებების გადაქცევა ისეთ რამედ, რაც არღვევს ღვთის ხატებას ჩვენს ცხოვრებაში.[1]
მაგალითი 1: ჭამა
შიმშილი ბუნებრივი გრძნობაა. შესაძლებელია ჭამა „ღვთის სადიდებლად” (1 კორინთელთა 10:31). არავინ უნდა ეძიოს სულიერი გამოცდილება, რომელიც დათრგუნავს შიმშილს.
თუმცა, ბევრ ადამიანში სატანამ ეს ბუნებრივი მადა სიხარბედ, გაუმაძღრობად გადააქცია. იმის ნაცვლად, რომ ბუნებრივი და ნორმალური მოთხოვნილების დასაკმაყოფილებლად შეჭამო, ჭამა ხდება ეგოისტური მადის დაკმაყოფილების საშუალება.
გაუმაძღრობის პრობლემიდან გამოსავალი არ არის იმაში, რომ ჭამისგან სიამოვნების მიღება შეწყვიტოთ. გამოსავალი არის თვითკონტროლში, რომელიც ხელს უშლის ბუნებრივ მადას რაიმე სახიფათოში და თუნდაც ცოდვად გადაქცევაში.
მაგალითი 2: მგრძნობელობა
შემდეგ ევერეტ კატელი უფრო რთულ მაგალითს იძლევა. ნებისმიერ ადამიანს, რომელსაც აქვს ნორმალური ემოციები, აქვს გარკვეული ხარისხის მგრძნობელობა ტკივილისა და ტანჯვის მიმართ. ეს ნორმალურია და არ არის ცოდვა. თუმცა, თუ დავუშვებთ, რომ ეს მგრძნობელობა გადაიზარდოს საკუთარი თავის სიბრალულში, ის გადაიქცევა ეგოცენტრულ დამოკიდებულებაში, რომელიც ზღუდავს ჩვენს უნარს, ვემსახუროთ ღმერთს ეფექტურად და გამოვავლინოთ მისი ხატება სხვებისთვის.
ისევ და ისევ, გამოსავალი არ არის მთელი ემოციური მგრძნობელობის აღმოფხვრა და სხვა ადამიანების სიტყვებისა და ქმედებების მიმართ გულგრილობა. პირიქით, ჩვენ უნდა ვისწავლოთ დავუქვემდებაროთ ეს მგრძნობელობა ღმერთს და მივცეთ საშუალება, წარმართოს და გააკონტროლოს ჩვენი რეაქცია ტკივილებზე.
მაგალითი 3: ენა
ალბათ ეს ყველაზე რთული მაგალითია. ყველა ჩვენგანმა უნდა გამოვიყენოთ ენა. ჩვენ არ შეგვიძლია ვილოცოთ: "ღმერთო, გთხოვ, ამოძირკვე ჩემი ენა". თუმცა, ენას კონტროლიდან გასვლის საშუალება არ უნდა მივცეთ.
კატელს მოჰყავს მისიონერის მაგალითი, რომელიც ხშირად მართალი იყო თავის მოსაზრებებში, მაგრამ გულს ტკენდა სხვებს თავისი ხისტი სიტყვებით. სულიერი ცხოვრების კონგრესზე მისმა ნათქვამმა, იქ დამსწრე ბევრ ადამიანს ტკივილი მიაყენა. იმ ღამეს ღმერთმა ამხილა მისიონერი იმაში, რომ მისი ენით სხვებს ტკივილი მიადგა.
მისიონერმა ილოცა და შემდეგ დილის მსახურებაზე წავიდა. მან იქ მყოფ ხალხს უთხრა: „ჩემი პრობლემა ლიქიორი რომ ყოფილიყო, უფრო მარტივი იქნებოდა. ალკოჰოლს გადავაგდებდი და დავამთავრებდი. მაგრამ ჩემი პრობლემა ჩემი ენაა. მე არ შემიძლია მისი ამოკვეთა ღვთის სადიდებლად. მაგრამ მე მივანდე ჩემი ენა ღმერთს და მჯერა, რომ სულიწმიდა დამეხმარება მისი ღვთის სადიდებლად გამოყენებაში.”
მეუფე კატელი მიუთითებს ორ შეცდომაზე, რომელიც ეხება ისეთ საკითხებს, როგორიცაა ენა:
1. იმის თქმა, რომ: „მე ცოდვილი ვარ და ვერ ვაკონტროლებ ენას. მე უნდა გავაგრძელო ენით ცოდვა, რადგან ღვთის მადლი არ არის საკმარისად ძლიერი ჩემი პრობლემის მოსაგვარებლად.”
2. იმის თქმა, რომ: „ვილოცე, რომ ღმერთმა წმიდად მყოს. ასე რომ, ის გააკონტროლებს ჩემს ენას. მე არაფრის გაკეთება არ მჭირდება საკუთარი თავის მოსაწესრიგებლად. მე უბრალოდ ღმერთს მივენდობი.”
სწორი მიდგომა ამბობს: „მე ჩემი გული - და ჩემი ენა - ღმერთს გადავეცი და დავუთმე. ჩემი გული სუფთაა, მაგრამ ვიცი, რომ მაინც უნდა გავაკონტროლო ჩემი ენა. სანამ რამეს ვიტყვი, უნდა დავფიქრდე. უნდა ვილოცო, სანამ რამეს ვიტყვი. და თუ ნაჩქარევად რაიმეს ვიტყვი, თავი უნდა დავიმდაბლო და მოვინანიო.” წმიდა ადამიანი მალევე წავა განაწყენებულ ძმასთან, თავმდაბალი მონანიებით (მათეს 5:23-24).
► რა არის თქვენთვის საშიში ზონა? იფიქრეთ ბუნებრივ მადაზე, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ცოდვილი დამოკიდებულებები ან ქცევები. მოიყვანეთ მაგალითი იმისა, თუ როგორ გიქმნით ეს მადა ხანდახან პრობლემებს. შემდეგ მოიყვანეთ მაგალითი იმისა, თუ როგორ დაგეხმარათ ღმერთი ამ მადის მოწესრიგებაში.
როგორ აყალიბებს ღმერთი წმიდა ადამიანის პიროვნებას?
როდესაც ჩვენ ვცდილობთ ავირეკლოთ ღმერთის ხატება ჩვენს ცხოვრებაში, ღმერთი მუშაობს მრავალი გზით, რათა ჩვენ ჩამოგვაყალიბოს ისეთ პიროვნებებად, როგორებიც მას სურს, რომ არქეოლოგის მსგავსად, რომელიც ჩინეთში აღმოაჩენს იშვიათ ლარნაკს და ფრთხილად აპრიალებს მას, სანამ არ გაბრწყინდება, ღმერთიც ფრთხილად აპრიალებს თავის შვილებს, სანამ ჩვენ არ ვიბრწყინებთ და არ ავირეკლავთ მის ხატებას.
როგორ აყალიბებს ღმერთი თავის ხალხს თავის ხატად? ამ გაკვეთილის დასაწყისში ჩვენ დავინახეთ, თუ როგორ ირეკლავდა მოსე ღვთის ხატებას. მოსეს ცხოვრებაზე დაკვირვება გვაძლევს რამდენიმე მაგალითს იმის შესახებ, თუ როგორ გვაყალიბებს ღმერთი თავის ხატად.
ადრეულ ასაკში მოსე ყოველთვის არ ირეკლავდა ღვთის ხატებას. მისმა ფეთქებადმა ხასიათმა აიძულა ის, კაცი მოეკლა და ამით მან საფრთხე შეუქმნა მის სარგებლობას ღვთის სამეფოში (გამოსვლის 2:11-15). თუმცა, ღმერთმა მოსე ჩამოაყალიბა ადამიანად, რომელიც „ყველაზე თავმდაბალი კაცი იყო დედამიწის ზურგზე” (რიცხვთა 12:3). მოსე სწრაფად ჩავარდა სასოწარკვეთილებაში, (გამოსვლის 5:22-23). მაგრამ ღმერთმა ჩამოაყალიბა მისგან კაცი, რომელიც ერთგული იყო, რათა თავისი ხალხი უდაბნოში ორმოცი წლის განმავლობაში ეტარებინა. როგორ შეცვალა ღმერთმა მოსეს ხასიათი?
(1) ღმერთი იყენებს თავის სიტყვას, თავისი შვილების მის ხატებაში გარდასაქმნელად.
ღმერთის მიერ გამოყენებული ერთ-ერთი ყველაზე ეფექტური ინსტრუმენტი მისი სიტყვაა. როდესაც ჩვენ ვინახავთ ღვთის სიტყვას ჩვენს გულში, ის იყენებს მას ჩვენს მოსამართად (ფსალმუნის 118:9-11). როდესაც მოსემ მიიღო ღვთის რჯული უშუალოდ ღვთის ხელიდან, ამან ჩამოაყალიბა მისი გაგება და ხასიათი.
წმიდა ხალხი სიტყვის ხალხია. მათ იციან, რომ ღვთის სიტყვაში დაინახავენ ღმერთის ბუნებას. მათ იციან, რომ ღვთის სიტყვაში გაიგებენ, თუ როგორ უნდა ირეკლავდეს მათი ხასიათი ღვთის ხასიათს. მე არ ვიცი არც ერთი დიდი ქრისტიანი ისტორიაში, რომელსაც არ შეესწავლა სიტყვა.
(2) ღმერთი რთულ გარემოებებს იყენებს, რათა თავისი შვილები მის ხატად ჩამოაყალიბოს.
ეგვიპტელის მკვლელობის გამო მოსემ ორმოცი წელი გაატარა უდაბნოში. ალბათ ბევრჯერ იფიქრა: „მე დავკარგე ჩემი შესაძლებლობა. ცხვრის მოვლაზე მეტს ვერასოდეს შევძლებ.” მაგრამ ღმერთმა გამოიყენა ეს ორმოცი წელი, რათა მოსე ლიდერად ჩამოეყალიბებინა.
ერთ-ერთი ყველაზე გამამხნევებელი მუხლები პეტრეს ცხოვრებიდან არის ის, როდესაც იესომ იწინასწარმეტყველა მისი მარცხი სასამართლოზე. იესომ გააფრთხილა პეტრე: „სატანამ მოითხოვა, რომ ხორბალივით გაგცხრილოთ ….” მან გაამხნევა პეტრე: „მაგრამ მე ვილოცე შენთვის, რომ არ დაილიოს შენი რწმენა.” შემდეგ კი დაჰპირდა, რომ პეტრეს (დროებითი) მარცხიდან ღმერთი სიკეთეს მოიტანდა: „და როცა კვლავ მოიქცევი, განამტკიცე შენი ძმები” (ლუკას 22:31-32). ღმერთმა გამოიყენა პეტრეს მარცხის დამღუპველი გარემოებაც კი, რომ პეტრე უფრო ეფექტური გაეხადა.
წმიდა ხალხი რთულ ვითარებაში ღვთის განგებას ენდობა. მათ სწამთ რომაელთა 8:28, რადგან ისინი ცდილობენ იცხოვრონ რომაელთა 8:29-ის შესაბამისად. ღმერთი გვპირდება: „ჩვენ კი ვიცით, რომ ღვთის მოყვარულებს, მისი განზრახვით მოწოდებულებს, ყოველივე სასიკეთოდ ეწევა.” შემდეგ ის გვეუბნება იმ „მიზნის“ შესახებ, რომელიც ღმერთს შეაქვს თავისი შვილის ცხოვრებაში: „ვინც წინასწარ იცნო, მათ წინასწარვე განუსაზღვრა თავისი ძის ხატების მსგავსად ყოფნა.”
ყველაფერი, რაც წმიდა ადამიანს ემართება, არ არის კარგი! მაგრამ ყველაფერი, რაც ხდება, „ერთად მუშაობს“ ღვთის კეთილი განზრახვის შესასრულებლად - ჩამოგვაყალიბოს მისი ძის ხატების მსგავსად.
(3) ღმერთი ადამიანებს იყენებს, რათა თავისი შვილები მის ხატად ჩამოაყალიბოს.
ეს შეიძლება იყოს ყველაზე რთული სამიდან. ღმერთი იყენებს ადამიანებს - ხშირად რთულ ადამიანებს - იმისათვის, რომ ჩამოგვაყალიბოს თავის ხატებაში. როდესაც მოსეს ხელმძღვანელობის პასუხისმგებლობები მძიმედ დააწვა, ღმერთმა გამოიყენა მისი სიმამრი ითრო (რომელიც ისრაელიანიც კი არ იყო) მოსესთვის რჩევის მისაცემად, რამაც ის უფრო ეფექტური გახადა (გამოსვლის 18:1-27).
ჩვენ შეგვიძლია კიდევ ერთხელ შევხედოთ სიმონ პეტრეს. იოანესთან ურთიერთობით და მოგვიანებით პავლესთან დაპირისპირებით, პეტრე უფრო და უფრო ყალიბდებოდა ღვთის ხატად. პავლე „პირისპირ შეეწინააღმდეგა მას“, როდესაც პეტრემ ვერ შეასრულა ის გაკვეთილები, რაც სულმა მას ასწავლა წარმართებთან ერთად ჭამასთან დაკავშირებით (გალატელთა 2:11). როგორც უფროსი მოციქულისთვის, ეს პეტრესთვის უხერხული უნდა ყოფილიყო. ის მიჰყვებოდა ქრისტეს მაშინ, როცა პავლე ჯერ კიდევ კლავდა ქრისტიანებს! მაგრამ პეტრემ ღმერთს ნება მისცა, რომ პავლეს მეშვეობით ემუშავა, რათა ის უფრო ახლოს მიეყვანა იმ შედეგამდე, რომელიც ღმერთს სურდა, რომ პეტრეს მიეღწია.
წმიდა ადამიანები ღმერთს უფლებას აძლევენ იმუშაოს სხვა ადამიანების მეშვეობით, რათა მათი ხასიათი თავის ხატად ჩამოაყალიბოს. იგავები ამბობს: „რკინა რკინას ლესავს, კაცი კი - თავისი მოყვასის სახეს” (იგავების 27:17). ცულის ბასრი კიდე ილესება ცულის ფოლადთან ხახუნით. ასევე, როდესაც ადამიანები ურთიერთობენ ერთმანეთთან, მათი უნარები იხვეწება (ილესება).
წმიდად ცხოვრება უფრო მეტია, ვიდრე ერთჯერადი კრიზისის მომენტი. ეს არის ყოველდღიური გარდაქმნა ღვთის ხატად. როდესაც ჩვენ ვემორჩილებით ღვთის მუშაობას ჩვენს ცხოვრებაში, ის თანდათანობით გვაყალიბებს თავის ხატად. ეს არის ფაქტობრივი წმიდად ცხოვრება.
[1]Everett L. Cattell, The Spirit of Holiness (Newberg: Barclay Press, 2015), 30-35
მან მიაკვლია საიდუმლოს - ფრენკ კროსლი
წმიდა გული არ არის დარეზერვებული პასტორებისთვის ან მისიონერებისთვის. ღმერთს სურს შეცვალოს ყველა ქრისტიანი თავის ხატად. ფრენკ კროსლიმ გამოავლინა ღვთის ხატება ჩვეულებრივ ცხოვრებაში. ფრენკ კროსლი არ ყოფილა მქადაგებელი; ის იყო კროსლი ენჯინსის (Crossley Engines) მფლობელი. ის არ ცხოვრობდა ცდუნებისგან დაფარულ გამოქვაბულში; ის ცხოვრობდა მანჩესტერში, დიდ ინდუსტრიულ ქალაქში.
ფრენკ კროსლი მე-19 საუკუნის ინგლისში მდიდარი ბიზნესმენი იყო. მოქცევიდან მალევე, კროსლიმ მოისმინა ხსნის არმიის ახალგაზრდა გოგონას დამოწმება სულიწმიდის გარდამქმნელი ძალის შესახებ. კროსლიმ უთხრა თავის ცოლს: „მე მინდა ვიცნობდე ღმერთს, როგორც ეს გოგონა იცნობს.” ის მეორე ღამეს დაბრუნდა და დაიწყო სუფთა გულის ძიება.
მას შემდეგ, რაც ღმერთმა განწმინდა მისი გული რწმენით, კროსლის სურდა მეტი გაეკეთებინა, ვიდრე ფულის გამომუშავება. მან გადაწყვიტა მქადაგებელი გამხდარიყო. ის დაუკავშირდა ხსნის არმიის გენერალ უილიამ ბუტს, მაგრამ ბუტმა ბრძნულად ურჩია მისტერ კროსლის, გაეგრძელებინა ბიზნესმენობა. გენერალ ბუტს მიაჩნდა, რომ ფრენკ კროსლი უფრო ეფექტური იქნებოდა ღმერთისთვის, თავისი ბიზნესის მეშვეობით მსახურებით.
მისტერ კროსლიმ იკითხა: „როგორ შემიძლია გამოვამჟღავნო ღვთის ხატება ჩემს ყოველდღიურ ცხოვრებაში? როგორ მოექცეოდა იესო ჩემს თანამშრომლებს?” მან თავისი ქარხანა ქალაქის ყველაზე ღარიბ უბანში გადაიტანა გაჭირვებულთა დასახმარებლად. ის თავის მუშაკებს ეპყრობოდა როგორც ქრისტიან ძმებს.
ფრენკ კროსლიმ აჩვენა წმიდა გული ქრისტეს მსგავსი დამოკიდებულებით. დღითი დღე მისტერ კროსლი ირეკლავდა ღმერთის ხატებას სხვა ადამიანების მიმართ მოპყრობაში. კონკურენტი ბიზნესმენი ერთხელ შეხვდა მისტერ კროსლის რთულ კონტრაქტთან დაკავშირებით. მოგვიანებით მან თქვა: „მისტერ კროსლი მექცეოდა ისევე, როგორც იესო ქრისტე მომექცეოდა.” ამ ბიზნეს კოლეგამ დაინახა ღვთის ხატება ფრენკ კროსლიში.
ფრენკ კროსლისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი კითხვა არ იყო: „როგორ შევძლო მეტი ფულის გამომუშავება?” ყველაზე მნიშვნელოვანი კითხვა იყო: „ვემსგავსები თუ არა ჩემს ზეციერ მამას?” ამ ყველაფრით მისტერ კროსლიმ გარშემომყოფებს ღვთის ხატება უჩვენა. ეს არის სიწმიდე.
მე - 3 გაკვეთილის მიმოხილვა
(1) იყო წმიდა ნიშნავს აირეკლო ღვთის ხატება.
(2) ღვთის ხატება კაცობრიობაში ცოდვით დაცემამ დააზიანა.
(3) ბიბლიის ერთ-ერთი მთავარი თემაა ადამიანში ღვთის ხატების აღდგენა.
(4) ღვთის მარადიული მიზანია აღგვადგინოს მისი ხატების მსგავსებაში.
(5) როდესაც ისრაელი ღვთის ერთგული იყო, ის აჩვენებდა ღვთის ხატებას ერებს.
(6) როდესაც ეკლესია ღმერთის ერთგულია, ჩვენ მის ხატებას ვაჩვენებთ ჩვენს გარშემო მყოფ ქვეყნიერებას.
(7) ჩვენში ღვთის ხატება ცოდვამ დააზიანა. თუმცა, ღმერთი მუშაობს ყველა მორწმუნის ცხოვრებაში, რათა ჩვენ უფრო და უფრო დაგვამსგავსოს მას.
(8) სახარების კეთილი უწყებაა:
ცოდვილი ვიყავი.
ღმერთმა გადამარჩინა.
ღმერთი აღადგენს ჩემში თავის ხატებას.
სამოთხეში მე ვიქნები მისი მსგავსი, რადგან ვიხილავ მას როგორიც არის.
(9) ღმერთი მუშაობს იმისთვის, რომ თავისი შვილები მის ხატად ჩამოაყალიბოს. განურჩევლად ჩვენი პიროვნებისა, მას სურს საკუთარი თავის ჩვენი მეშვეობით წარმოჩენა. ღმერთი იყენებს თავის სიტყვას, ცხოვრებისეულ ვითარებასა და სხვა ადამიანებს, რათა ჩვენ მის ხატად ჩამოვყალიბდეთ.
SGC exists to equip rising Christian leaders around the world by providing free, high-quality theological resources. We gladly grant permission for you to print and distribute our courses under these simple guidelines:
No Changes – Course content must not be altered in any way.
No Profit Sales – Printed copies may not be sold for profit.
Free Use for Ministry – Churches, schools, and other training ministries may freely print and distribute copies—even if they charge tuition.
No Unauthorized Translations – Please contact us before translating any course into another language.
All materials remain the copyrighted property of Shepherds Global Classroom. We simply ask that you honor the integrity of the content and mission.
