Lesson 1: ღვთის წიგნი

(1) სტუდენტი შეძლებს განმარტოს:

• ზოგადი გამოცხადებისა და განსაკუთრებული გამოცხადების ცნებები.

• როგორ მტკიცდება, რომ ბიბლია უტყუარია.

• წმინდა წერილის შთაგონების სწორი გაგება.

• რატომ ნიშნავს წმინდა წერილის შთაგონება შეუცდომელს.

• ტერმინები შთაგონებული, უტყუარი და შეუცვლელი.

• რატომ არის ბიბლია დასრულებული და მისი გავრცობა შეუძლებელია?

• როგორ არის ბიბლია მოძღვრების ძირითადი წყარო და საბოლოო ავტორიტეტი.

• რამდენად მნიშვნელოვანია ბიბლია ქრისტიანის ყოველდღიურ ცხოვრებაში.

• ქრისტიანული მრწამსის აღიარება ბიბლიის შესახებ.

(2) სტუდენტი განერიდება არასწორი ძალაუფლების მოსმენას და ბიბლიის გამოყენებას შეზღუდული მიზნით.

შენიშვნა კლასის ლიდერთათვის: ჩვეულებრივ, მეცადინეობა დაიწყება წინა გაკვეთილის ტესტით და წინა გაკვეთილის მიზნების მიმოხილვით. რადგან ეს პირველი გაკვეთილია, გადადით ქვემოთ მოცემული წერილის წაკითხვაზე.

► ერთად წაიკითხეთ ფსალმუნის 118:1-16. იმსჯელეთ რას გვეუბნება ეს მუხლები ბიბლიის შესახებ.

თქვა ღმერთმა, სამყაროს შემოქმედმა. მან გამოავლინა საკუთარი თავი და შექმნის მიზანი. ღმერთმა გამოგვიცხადა ჭეშმარიტება, რომელსაც გამოცხადება ჰქვია. ბიბლიაში არის წიგნი, სახელწოდებით „გამოცხადება“, მაგრამ ამ სიტყვის გამოყენება ასევე შესაძლებელია იმ ჭეშმარიტების აღსაწერად, რაც ღმერთმა გამოავლინა.

► რა გზებით გამოგვიცხადა ღმერთმა ჭეშმარიტება?

რადგან ღმერთმა ჭეშმარიტება სხვადასხვა გზით გამოავლინა, ჩვენ ვსაუბრობთ ორ კატეგორიაზე: ზოგად გამოცხადებაზე და განსაკუთრებულ გამოცხადებაზე.

[1]ზოგადი გამოცხადება

ზოგადი გამოცხადება არის ის, რისი გაგებაც შეგვიძლია ღმერთის შესახებ, მისი შემოქმედების შემხედვარე. ჩვენ ვხედავთ ღმერთის საოცარ ინტელექტს და ძალას სამყაროს მოწყობაში.

ჩვენ ვხედავთ ღმერთის მნიშვნელობას იმაში, თუ როგორ არის შექმნილი ადამიანი. ის ფაქტი, რომ შეგვიძლია ვიმსჯელოთ, დავაფასოთ სილამაზე და განვასხვავოთ სწორი და არასწორი (თუმცა არცთუ სრულყოფილად), გვაჩვენებს, რომ ჩვენს შემოქმედს ეს თვისებები უფრო მაღალი ხარისხით უნდა ჰქონდეს. ჩვენ ვიცით, რომ ღმერთი უნდა იყოს ის, ვისაც შეუძლია აზროვნება და კომუნიკაცია, რადგან ჩვენ გვაქვს ეს თვისებები.

მას შემდეგ, რაც ზოგადი გამოცხადება გვაჩვენებს, რომ ღმერთს შეუძლია ლაპარაკი, ჩვენ გვესმის, რომ განსაკუთრებული გამოცხადება შეიძლება მოვიდეს, რადგან ღმერთს შეუძლია ლაპარაკი, შესაძლებელია არსებობდეს გზავნილები ღმერთისგან და წიგნიც იყოს ღმერთისგან.

ზოგადი გამოცხადებით, ადამიანებმა იციან, რომ ღმერთი არსებობს და ისინი მას უნდა ემორჩილებოდნენ და ისინი უკვე არ დაემორჩილნენ მას. წაიკითხეთ რომაელთა 1:20 გვეუბნება ზოგიერთ რამეს, რაც ვიცით ღმერთის მიერ შექმნილი სამყაროზე დაკვირვებით. მაგრამ ზოგადი გამოცხადება არ გვეუბნება, თუ როგორ უნდა დავიწყოთ სწორი ურთიერთობა ღმერთთან. ზოგადი გამოცხადება გვაჩვენებს განსაკუთრებული გამოცხადების აუცილებლობას, რადგან ეს გვიჩვენებს, რომ ადამიანები ცოდვილები არიან და "გამართლების არმქონენი" თავიანთი შემოქმედის წინაშე, მაგრამ ეს არ გვაჩვენებს გამოსავალს.

განსაკუთრებული გამოცხადება

განსაკუთრებული გამოცხადება მოხდა ბიბლიის შთაგონებით და ქრისტეს განსხეულებით. განსაკუთრებული გამოცხადება განმარტავს, თუ რა მდგომარეობაში ვართ ზოგად გამოცხადებაში: დაცემულნი და დამნაშავენი. განსაკუთრებული გამოცხადება აღწერს ღმერთს, გვიხსნის დაცემასა და ცოდვას და გვიჩვენებს, თუ როგორ შეგვიძლია ღმერთთან შერიგება.

წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ არ იცით რომ ბიბლია არსებობს. თქვენ გესმით რომ არსებობს ღმერთი და იცით, რომ მასთან პრობლემა გაქვთ. თქვენ არ იცით რა არის სიკვდილის შემდეგ. თქვენ არ იცით ცხოვრების მიზანი. თქვენ არ იცით როგორ მიუახლოვდეთ ღმერთს.

შემდეგ წარმოიდგინეთ, რომ ვინმე გიჩვენებთ წიგნს და გეტყვით, რომ იგი ღმერთისგან მოდის ამ კითხვებზე პასუხის გასაცემად. წარმოგიდგენიათ, რამდენად ღირებული იქნებოდა ეს წიგნი?

► რას ამბობს ბიბლია თავის შესახებ? მოიყვანეთ რამდენიმე მაგალითი ბიბლიიდან, რომლებიც ცხადყოფს, რომ იგი ღვთისგან არის მიღებული.

მოდით ვისაუბროთ იმაზე, თუ რას ამბობს ბიბლია თავის შესახებ და შემდეგ გადავხედავთ მტკიცებულებებს, რომ ბიბლია ჭეშმარიტია. ბიბლია აცხადებს, რომ იგი არის ღვთის სიტყვა. ძველ აღთქმაში 3000-ზე მეტი განცხადებაა იმის შესახებ, რომ გზავნილები ღვთისგან მოვიდა, რომლებიც ხშირად ისე მარტივად ჟღერს: „შემდეგ თქვა უფალმა...”[1] იესო მიიჩნევდა, რომ ძველი აღთქმა ღვთისგან იყო შთაგონებული. (წაიკითხეთ მათეს 5: 17-18; იოანეს 10:35; მარკოზის 12:36). ახალი აღთქმის მწერლებსაც ძველი აღთქმა ღვთიურად მიაჩნდათ. (წაიკითხეთ საქმეების 3:18; 2 პეტრეს 1:20-21; 2 ტიმოთეს 3:16). ახალი აღთქმის მწერლებს სჯეროდათ, რომ მისი დაწერა ღმერთმა შთააგონა. (წაიკითხეთ 1 კორინთელთა 14:37; 2 პეტრეს 3:16).

თუ ადამიანი არ ეთანხმება იმას, რასაც ბიბლია ამბობს თავის შესახებ, ის უნდა დააკვირდეს მტკიცებულებებს. კიდევ ერთხელ წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ არ იცოდით ბიბლიის შესახებ. თქვენ იცით, რომ ღმერთი პიროვნებაა და სურს და შეუძლია საუბარი. ამგვარად, თქვენ იცით, რომ შესაძლებელია იყოს ღმერთის წიგნიც. შემდეგ ვიღაც გიჩვენებთ წიგნს და გეუბნებათ, რომ ეს არის წიგნი ღვთისაგან.

► როგორ შეიძლება გაიგოთ, რომ ბიბლია ნამდვილად არის ღვთის სიტყვა? რა მოლოდინი გექნებოდათ, როგორი უნდა ყოფილიყო ის?

იქ სადაც სახარება იქადაგება, მსოფლიოს ნებისმიერ წერტილში, ადამიანები გრძნობენ მის ჭეშმარიტებას შინაგანი რწმენით. როდესაც მათ სჯერათ სახარების და მოინანიებენ, ისინი განიცდიან ღვთისგან პატიებას და შეცვლილ ცხოვრებას. ადამიანთა უმეტესობისთვის ეს პირველი მიზეზია, რის გამოც მათ სწამთ ბიბლიის. (წაიკითხეთ 1 თესალონიკელთა 1:5).

შემდეგ, მათთვის, ვინც ღმერთთან ურთიერთობაში იმყოფება, ღვთის სული მეტყველებს წმინდა წერილის საშუალებით, აძლევს გაგებას და დარწმუნებას. სულიწმიდის მიერ ბიბლიის გამოყენების მეთოდი ადასტურებს, რომ იგი ღვთის სიტყვაა. (წაიკითხეთ ეფესელთა 6:17).

ღმერთთან ურთიერთობისას მივხვდებით, რომ ბიბლია ზუსტად ავლენს ღვთის ბუნებას და ჩვენთან მუშაობის წესს. ბიბლია გვიჩვენებს ღმერთთან ურთიერთობის დაწყების და მასთან ურთიერთობის გაგრძელების გზას. ეს იმის დასტურია, რომ ბიბლია ღვთის სიტყვაა. (წაიკითხეთ ფსალმუნის 118:1-2).

მაგრამ რა ხდება, თუ გვჭირდება მტკიცებულება, რომელიც არ ემყარება საკუთარ სულიერ გამოცდილებას? სხვა რელიგიის წარმომადგენლებს აქვთ სულიერი გამოცდილებაც, მაგრამ მათი გამოცდილება არ ემყარება ჭეშმარიტებას. როგორ შეგვიძლია გავიგოთ, რომ ჩვენი გამოცდილება ემყარება ჭეშმარიტებას?

► არსებობს რაიმე მტკიცებულება იმის თაობაზე, რომ ბიბლია უტყუარია მის ნათქვამში?

[2]ბიბლია 1500 წლის მანძილზე 40 ავტორის მიერ იწერებოდა რომელთა უმრავლესობაც ერთმანეთს არ იცნობდა. ჩვეულებრივ რას ველით ასეთი წიგნისგან? შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ მასში იქნება ყველანაირი შეცდომა და წინააღმდეგობა. გაითვალისწინეთ შემდეგი ფაქტები ბიბლიის შესახებ. აღმოჩენილია ათასობით გეოგრაფიული დასახელებები, რომლებიც მოხსენიებულია ბიბლიაში; ათასობით ისტორიული მოვლენა და პიროვნება, რომლებიც ბიბლიაშია ნახსენები, დასტურდება ისტორიულად; არასოდეს ყოფილა რაიმე აღმოჩენა, რომ უარყოფილიყო ბიბლიური მოსაზრება; და ბიბლია არასდროს ეწინააღმდეგება საკუთარ თავს. ასეთი განცხადებები არ შეესაბამება არცერთ სხვა წიგნს, რომელიც ოდესმე დაწერილა. ჩვენებები ადასტურებს ბიბლიის მტკიცებას, რომ იგი ღვთისგან არის შთაგონებული.

ჩვენ შეგვიძლია 6 პუნქტში შევაჯამოთ მტკიცებულებები, რომლებიც მხარს უჭერს ბიბლიის განცხადებას, რომ იგი არის ღვთის სიტყვა. ჩვენ ვიცით, რომ ბიბლია ნამდვილად არის ღვთის სიტყვა, რადგან:

• ათასობით ბიბლიური ფაქტია დადასტურებული,

• ბიბლიის არცერთი განცხადება არ არის უარყოფილი,

• ბიბლია არ ეწინააღმდეგება თავის თავს,

• სახარება დასტურდება მისი მოქმედებით,

• ღვთის სული საუბრობს ბიბლიის მეშვეობით და

• ბიბლია განსაზღვრავს ჩვენს ურთიერთობას ღმერთთან.

► რას ვგულისხმობთ, როცა ვამბობთ, რომ ბიბლია შთაგონებულია?

ზოგჯერ ადამიანები გრძნობენ, რომ შთააგონეს, როდესაც დიდებული იდეები მოსდით, მაგრამ ბიბლია ამაზე მეტს გულისხმობს, როდესაც ის ამბობს, რომ იგი ღვთისგან არის შთაგონებული.

„მთელი წერილი ღვთივსულიერია და სასარგებლოა სასწავლებლად, სამხილებლად, გამოსასწორებლად და დასარიგებლად სიმართლეში” (2 ტიმოთეს 3:16)

ფრაზა „ღვთივსულიერი“, ანუ „ღვთის შთაგონებით მოცემული“ ნიშნავს „ღმერთის მიერ შთაბერილს“. მიუხედავად იმისა, რომ წმინდა წერილი კალმებით არის დაწერილი ადამიანის ხელით, ამ მუხლში ხაზგასმულია ის, რომ ბიბლია ღმერთისგან მომდინარეობს. ეს იმიტომ ხდება, რომ ბიბლია ღმერთისგან არის, მოძღვრებისთვის საიმედო და ა.შ. ის უკეთესია, ვიდრე საუკეთესო, რაც კი ადამიანს შეეძლო შეექმნა.

"უპირველეს ყოვლისა, იმის ცოდნა, რომ წმინდა წერილის არცერთ წინასწარმეტყველებას პირადი ინტერპრეტაცია არ აქვს, რადგან წინასწარმეტყველება არასოდეს ყოფილა ადამიანის ნებით, არამედ ღვთის წმინდა მამაკაცები ამბობდნენ, სულიწმიდისგან აღძრულები” (2პეტრეს 1:21)

პეტრეს მე–2 წერილის ამ მუხლებში სიტყვასიტყვით ნათქვამია, რომ მწერლები სულიწმიდის მიერ იყვნენ აღძრულნი, მათი სიზუსტე არ იყო დამოკიდებული საკუთარ ცოდნაზე. ის ფაქტი, რომ ისინი წერის დროს სულიწმიდის მიერ იყვნენ, აღძრულნი ან გადაადგილებულნი, ცხადყოფს, რომ საბოლოო ჯამში წერის სანდოობა ღმერთზე იყო დამოკიდებული. ბიბლია ისეთივე სანდოა, როგორც ღმერთი.

შთაგონება არის ზებუნებრივი ნამუშევარი, რომელშიც ღმერთმა თავი გაამჟღავნა და ეს გამოცხადება წერილობით გადმოგვცა. ბიბლია შთაგონების საბოლოო პროდუქტია. ბიბლია შთაგონებულია, როგორც არცერთი სხვა წიგნი. ბიბლიის ღვთივსულიერობა ნიშნავს, რომ ის მთლიანად ღვთის სიტყვაა, ყოველი მასში გამოყენებული სიტყვის

ჩათვლით.

► როგორ მიიღეს ბიბლიის მწერლებმა ღვთის ჭეშმარიტება, სანამ წერას დაიწყებდნენ?

ზოგჯერ ხალხს აინტერესებს, როგორ მუშაობს შთაგონება. როგორ აცნობა ღმერთმა თავისი ჭეშმარიტება და დარწმუნდა, რომ იგი ზუსტად ჩაიწერა? პირველი ფაქტი, რომელიც უნდა გამოვავლინოთ ღვთის გამოცხადების სტილის შესახებ, არის მისი მრავალფეროვნება. ის არ შემოიფარგლება გარკვეული მეთოდით. (წაიკითხეთ ებრაელთა 1:1).

ზოგჯერ ღმერთი საუბრობდა ხმამაღალი ხმით, მაგალითად, როდესაც ის მოსეს ელაპარაკებოდა (გამოსვლის 33:11). სხვა დროს ის სიზმრებს ან ხილვებს უვლენდა, ხოლო მწერალი აღწერდა მათ.[1] შესაძლოა, წმინდა წერილის ის ნაწილი, რომელიც უშუალოდ ღმერთისგან იყო დაბეჭდილი, იყო ისრაელთან დადებული შეთანხმება, რომელიც "დაწერილი იყო ღვთის თითით” (მეორე რჯულის 9:10). როგორც ჩანს, წმინდა წერილის სხვა მონაკვეთები ნაკარნახევია, რადგან „გამოსვლის“, „ლევიანებისა“ და „რიცხვთა“ ძირითადი მონაკვეთები მოდის სიტყვების შემდეგ: ”და უთხრა უფალმა მოსეს”.

შთაგონება არ ნიშნავს, რომ ღმერთმა მწერალს სიტყვები ყურში გასაგონად უთხრა. ჩვენ ვხედავთ განსხვავებებს პიროვნებებსა და წერის სტილებში სხვადასხვა მწერლებს შორის. მაგალითად, პავლეს სტილი ძალიან განსხვავდება პეტრეს სტილისგან. ჩვენი შთაგონების თვალსაზრისი უნდა მოიცავდეს ღმერთის მიერ პიროვნებების გამოყენებას, ლექსიკას, წერის სტილს, განათლებას და ისტორიულ კვლევას.

შთაგონების სწორი მოსაზრება არის ის, რომ ღმერთმა შთააგონა მთლიანად პიროვნება, გამოიყენა მწერლის ფანტაზია და პიროვნული თვისებები, ღვთიური ჭეშმარიტების გამოსახატად, არა მხოლოდ სიმართლის გამოვლენა, არამედ წერის პროცესზე დაკვირვება სრული სიზუსტის უზრუნველსაყოფად.

ზოგი ფიქრობს, რომ ღმერთმა უბრალოდ მისცა იდეები, რომელთა გადმოცემაც სურდა და მწერლებმა განმარტეს ისინი, როგორც შეეძლოთ და რომ ისინი აუცილებლად დაუშვებდნენ შეცდომებს დეტალებში. ეს მოსაზრება არ შეესაბამება ბიბლიის შთაგონების აღწერას. ბიბლიაში აღწერილია, რომ ავტორები სულიწმიდის მიერ არიან აღძრულნი თავიანთ მწერლობაში, ამიტომ ვიცით, რომ ისინი არ დარჩენილან მარტო წერის პროცესში, შეცდომების დასაშვებად.

იმის გამო, რომ ბიბლია ღვთის სიტყვაა, ის არ ამბობს არაფერს, რაც არასწორია, რადგან ღმერთი არ უშვებს შეცდომებს. (წაიკითხეთ იგავების 30:5). რადგან ღმერთმა ყველაზე მეტად თავი გამოავლინა ბიბლიაში ჩაწერილ ისტორიაში, დეტალები უნდა იყოს ზუსტი, რომ ღმერთის საიმედო გამოცხადება გვქონდეს. ამიტომ, შთაგონების ბიბლიური აღწერილობიდან ვიცით, რომ ღმერთი ხელმძღვანელობდა წერის პროცესს ისე, რომ იგი სრულიად ზუსტი და უტყუარი ყოფილიყო.

შთაგონებული

ის, რომ ბიბლია შთაგონებულია, ნიშნავს, რომ ის არის ღვთის სიტყვა, რომელიც მისმა გამოცხადებამ მოგვცა. (წაიკითხეთ 2 ტიმოთეს 3:16).[1] ეს ტერმინი თავდაპირველად საკმარისი იყო ბიბლიის სრული სანდოობისა და სისწორის დასადასტურებლად. მაგრამ ახლა ზოგიერთი ადამიანი, ვინც ამბობს, რომ მათ სჯერათ, რომ ბიბლია შთაგონებულია, უარყოფს, რომ ის სრულიად ზუსტია. შემდეგი ტერმინები გამოიყენება შთაგონების არსებითი ასპექტების დასაცავად.

უტყუარი

ეს ტერმინი ნიშნავს "ვერასოდეს განიცდის ჩავარდნას". როდესაც ვამბობთ, რომ ბიბლია შეუცდომელია, ვგულისხმობთ იმას, რომ შეიძლება მისი ნდობა და რომ ის არასოდეს შეგვიყვანს შეცდომაში. ბიბლია შეუცდომელია არა მხოლოდ თავისი დოქტრინალური განცხადებებით, არამედ ყველაფერში, რასაც ის ამბობს.

შეუცდომელი

ეს ტერმინი ნიშნავს "შეცდომის გარეშე". ბიბლია ზუსტია ყველა გამონათქვამში, ვინაიდან ღმერთი არასდროს იტყუება და არ ცდება. (წაიკითხეთ ტიტეს 1:2). და ვინაიდან ბიბლია არის ღვთის სიტყვა, ჩვენ შეგვიძლია დარწმუნებული ვიყოთ, რომ იგი შეცდომაში არ შეგვიყვანს. თუ ადამიანი ამბობს, რომ ბიბლიას შეიძლება ჰქონდეს შეცდომები, რადგან მის წერაში მონაწილეობდნენ ადამიანები, მას ავიწყდება შთაგონების აღწერა 2 პეტრეს 1: 21-ში: მწერლები სულიწმიდის მიერ იყნენ შთაგონებულნი, აღძრულნი. შთაგონების ბიბლიური, ისტორიული მოსაზრებაა, რომ მთელი ბიბლია შთაგონებულია, თიტოეული მისი სიტყვაც კი, აქედან გამომდინარე ის შეუცდომელია. (წაიკითხეთ მათეს 5:18).

რაც შეეხება გადაწერა-გამრავლების შეცდომებს?

სანამ მანქანური ბეჭდვა იარსებებდა, წმინდა წერილის ხელით გადაწერა ხდებოდა. ჩვენ არ გვაქვს პავლეს, ესაიას ან მოსეს მიერ დაწერილი ორიგინალი ხელნაწერები. არსებობს ათასობით უძველესი ხელნაწერი ეგზემპლარი, რომლებიც გვაქვს ბერძნულ და ებრაულ ენებზე, მათ შორის არის მცირე განსხვავებები და ყოველთვის არ შეგვიძლია ზუსტად ვიცოდეთ რა იყო თავდაპირველი ფორმულირება. ამასთან, განსხვავებები იმდენად მცირეა, რომ არცერთი დოქტრინა საეჭვო არ არის მათ გამო. რადგან ვიცით, რომ ორიგინალები უტყუარი იყო და ასლებში განსხვავება ძალიან მცირეა, ვიცით, რომ ვენდობით ბიბლიურ ყველა გამონათქვამს.

► საიდან ვიცით, რომ ბიბლია ზუსტია, მიუხედავად იმისა, რომ იგი ხელით არის გადაწერილი მრავალჯერ?

► რა არის სხვადასხვა მიზეზი, რომ ზოგის აზრით, ბიბლიას შეცდომები აქვს?

ზოგჯერ ადამიანები ამტკიცებენ, რომ ბიბლიას აქვს შეცდომები, ეს იმიტომ ხდება, რომ მათ არ ესმით ბიბლიის ბუნება.

[1]ბიბლიაში გამოყენებულია ჩვეულებრივი ადამიანური ურთიერთობების ფორმა. მაგალითად, არსებობს მუხლი, სადაც ნახსენებია მზე, რომელიც ცაზე გადაადგილდება. ჩვენ ვიცით, რომ დედამიწა ბრუნავს მზის გარშემო და არა პირიქით, მაგრამ მეცნიერებიც კი, მაინც ამბობენ, რომ მზე ამოდის და ჩადის და ეს არ არის შეცდომა, ეს უბრალოდ აღწერს, თუ როგორ ვხედავთ ამას ჩვენ.

ასევე არსებობს პოეტური გამონათქვამები, როგორიცაა "მაღლობები ბატკნებივით ხტოდნენ", ან "მინდვრის ყველა ხე ტაშს შემოკრავს". ეს აშკარად არ არის ლიტერატურული სტილი.

განსხვავებებია წერის სტილშიც. არსებობს ციტატები სხვა მწერლებისგან, მათ შორის იმ ადამიანებისგან, რომლებიც არ ყოფილან შთაგონებულნი. არცერთი მათგანი არ წარმოადგენდა პრობლემას შთაგონებაზე სწავლებისთვის. ღმერთი ხელმძღვანელობდა წერის პროცესს, რათა დარწმუნებულიყო, რომ საბოლოო პროდუქტი მისი სიტყვა იყო.

ზოგჯერ ადამიანები ფიქრობენ, რომ ისინი ხედავენ წინააღმდეგობას ბიბლიაში, მაგრამ მათ უფრო ყურადღებით უნდა შეხედონ ამას. მაგალითად, ლუკას 8: 26—27 და მარკოზის 5: 1—2 მოგვითხრობს დემონით შეპყრობილ კაცზე, რომელიც იესომ დაიხსნა. მათეს 8:28 მოგვითხრობს, რომ სინამდვილეში დემონებით შეპყრობილი ორი კაცი იყო დახსნილი. ეს არ მოდის წინააღმდეგობაში. ლუკას და მარკოზს არ უთქვამთ, რომ მხოლოდ ერთი კაცი იყო, მათ გადაწყვიტეს ყურადღება ერთ-ერთ მამაკაცზე გაემახვილებინათ. თუ ადამიანი ხედავს ბიბლიაში ფაქტებს, რომლებიც, მოჩვენებითად ერთმანეთს ეწინააღმდეგება, მან არ უნდა გააკეთოს დასკვნები, უბრალოდ დროა საჭირო კონტექსტის გასაგებად.

► რა ფორმით უნდა გამოიყენოს ქრისტიანმა ბიბლია?

ბიბლია გვაწვდის ღვთის რჯულს. ის ხსნას არ იძლევა, მაგრამ ის გვიჩვენებს, თუ როგორ სურს ღმერთს, რომ ვიცხოვროთ. ღვთის რჯული გვიჩვენებს ღმერთის ბუნებას. ჩვენ უნდა გავყვეთ მას, რადგან გვინდა ვიყოთ ღვთის მსგავსები. რადგან ჩვენ გვიყვარს ღმერთი, უნდა გვიყვარდეს მისი რჯულიც. 118-ე ფსალმუნი აღწერს, თუ როგორ უნდა აღფრთოვანდეს ღვთის თაყვანისმცემელი ღვთის რჯულით. ადამიანი, რომელსაც ღმერთი უყვარს, ილოცებს, რომ ღმერთმა შეცვალოს მისი გული, რათა ემორჩილებოდეს ღვთის ნებას. ადამიანს, რომელსაც ღმერთი უყვარს, იზრუნებს, რომ ღმერთს აამოს.

ღვთის სიტყვა არის ლამპარი. პეტრე მოციქული გვეუბნება, რომ სამყარო სულიერ სიბნელეშია, ხოლო ღვთის სიტყვა არის სინათლე, რომელიც გვინათებს გზას, რომელზეც მივდივართ. (წაიკითხეთ 2 პეტრეს 1:19-21, ფსალმუნის 118:105). ადამიანი არასდროს უნდა მოიმართოს იდეებით ან გრძნობებით, რომლებიც ეწინააღმდეგება ღვთის სიტყვას. სულიწმიდა არასოდეს გააკეთებინებს ადამიანს ისეთ რამეს, რასაც ბიბლია არასწორად თვლის.

ღვთის სიტყვა ჩვენი სულიერი საკვებია. კარგი მადა არის ჯანმრთელობის ნიშანი და ქრისტიანს ისე უნდა სურდეს ღვთის სიტყვა, როგორც ჩვილს რძე (1 პეტრეს 2:2). ქრისტიანი, რაც უფრო იზრდება, მეტად შეუძლია ღვთის ჭეშმარიტების გაგება და ათვისება, ისევე როგორც ბავშვი სწავლობს მყარი საკვების მიღებას (1 კორინთელთა 3:2). ქრისტიანი სულიერად ყოველდღე უნდა იკვებებოდეს ღვთის სიტყვით.

ბიბლია ჩვენი დაცვაა სატანისგან. ჩვენ უნდა აღვიჭურვოთ სულიერი საჭურველით, ხოლო მახვილი, რომელსაც სულიწმიდა იყენებს ჩვენთვის, ეს ღვთის სიტყვაა (ეფესელთა 6:17). იესომ ეშმაკის ცდუნებებს წერილიდან უპასუხა (მათეს 4:3-4).

ღვთის სიტყვა არის ჭეშმარიტება, რომელიც მოითხოვს ჩვენს რეაგირებას. იესომ იგი შეადარა დათესილ თესლს (ლუკას 8:11-15). ზოგიერთმა თესლმა არ გამოიტანა ფესვები, რადგან მიწა არ იყო პოხიერი. ბიბლიის კითხვისას უნდა ვუპასუხოთ მის ჭეშმარიტებას და ვილოცოთ, რომ ღმერთმა თავისი სიტყვით ნაყოფი გამოიღოს ჩვენი ცხოვრებიდან.

• ის არასოდეს იქნება მოძველებული და შეუსაბამო. ეს ეხება ყველა ადამიანს ყველა ადგილას და ყველა დროში.

• ის არის სახელმძღვანელო ღვთის ნების გასაგებად, რადგან ღმერთი არასდროს ეწინააღმდეგება საკუთარ თავს და არ იცვლის თავის აზრს.

• ის არის ჩვენი სახელმძღვანელო ცხოვრებისგან საუკეთესოს მისაღებად, ვინაიდან ღმერთმა, ჩვენმა შემოქმედმა, ეს მითითებები მოგვცა.

• ის შეიცავს ყველაფერს, რაც უნდა ვიცოდეთ, რომ გადავრჩეთ და ღმერთთან ურთიერთობაში ვიაროთ.

მართალია, ჩვენ ვსწავლობთ მოძღვრებისა და ეკლესიის ტრადიციებისგან, მაგრამ არ შეიძლება მიღებულ იქნეს იდეა, რომელიც ეწინააღმდეგება წმინდა წერილს, რადგან ის საბოლოო ავტორიტეტია.

სულიწმიდა ნათელს ხდის ღვთის სიტყვას ჩვენთვის გასაგებად და მოგვიწოდებს დავემორჩილოთ მას.

► ღმერთი კვლავაც ლაპარაკობს, მაგრამ უნდა ველოდოთ, რომ რამე შეიძლება დაემატოს ბიბლიას?

ბოლო მოციქულის გარდაცვალების დროიდან ეკლესია მიიჩნევს, რომ ბიბლია დასრულებულია. ეკლესიას უბრალოდ არ აურჩევია წერილები, რომ მათთვის წმინდა წერილი ეწოდებინა; არამედ, მათ გააცნობიერეს, რომ ზოგიერთ წერილს ღვთის შთაგონება ახასიათებს და წმინდა წერილის ავტორიტეტი აქვს. წმინდა წერილად აღიარებული წერილები აკმაყოფილებდნენ მოთხოვნებს, რომლებსაც უფრო მოგვიანებით დაწერილი წერილები ვეღარ აკმაყოფილებენ.

რაც შეეხება ძველი აღთქმის წიგნებს, ეკლესია ინახავდა წმინდა წერილებს, რომლებიც ისრაელმა შეინარჩუნა. ახალი აღთქმის წმინდა წერილების აღიარება მოხდა შემდეგი კრიტერიუმების შესაბამისად: მოციქულებთან ისტორიული კავშირი, თვითდამოწმების ხარისხი, ეკლესიის მიერ ერთსულოვანი მიღება, ძველი აღთქმის პატივისცემით გამოყენება და ერესისთვის წინააღმდეგობის გაწევა.

ღმერთი კვლავ ლაპარაკობს, მაგრამ ახლა რამე შეიძლება დაემატოს ბიბლიას? შეუძლებელია, რომელიმე ახალმა ნაშრომმა დააკმაყოფილოს ის მოთხოვნები, რომ მისი შეტანა ორიგინალ წმინდა წერილში შეიძლებოდეს. მაგალითად, მოციქულებზე ვერანაირი ახალი ნაწერი ვერ იქნება მიმატებული, რადგან ისინი უკვე აღარ არიან ჩვენს შორის. ვერც ერთ ახალ წერილს ვერ მიიღებს ყველა ეკლესია მთელს მსოფლიოში.

საღვთო წერილი სრული და საკმარისია ხსნისა და ქრისტიანული ცხოვრებისათვის (1 ტიმოთეს 3:14-16). წმინდა წერილს მნიშვნელოვანი და აუცილებელი ვერაფერი დაემატება, რადგან ის უკვე შეიცავს ყველაფერს, რაც ჩვენ გვჭირდება. ადამიანები, რომლებიც აცხადებენ, რომ მიიღეს ახალი გამოცხადება, ამის ნაცვლად მათ უნდა დაუთმონ თავიანთი დრო ღმერთის მიერ უკვე მოცემული გამოცხადების შესწავლას. ისინი იქ იპოვნიან ყველაფერს, რაც სჭირდებათ და დაიცავენ თავს შეცდომებისგან.

შენიშვნა კლასის ხელმძღვანელისთვის: ინფორმაციის შემდეგი ორი მონაკვეთი ("თავიდან ასაცილებელი შეცდომები" და "კულტების (ცრუ რელიგიების) შეცდომები") შეიძლება განმარტოს კლასის ორმა წევრმა.

ბიბლიური ავტორიტეტის ეჭვქვეშ დაყენება.

რა არის თქვენთვის შეურყეველი ავტორიტეტი? ბევრი ქრისტიანი იტყოდა, რომ ბიბლია მათთვის ავტორიტეტია, მაგრამ სინამდვილეში ისინი ყველაზე მეტად ენდობიან თავიანთ გრძნობებს. ადამიანი იტყვის, რომ მისი ქმედება ნორმალურია, რადგან ის თავს დამნაშავედ არ გრძნობს, როდესაც ამას აკეთებს. ეს ადამიანი უპირატესად თავის გრძნობებს მიიჩნევს და არა ბიბლიას.

ზოგჯერ ადამიანი სერიოზულად არ აღიქვამს ბიბლიას, რადგან ის სხვის ზეგავლენის ქვეშაა მოქცეული. წმინდა წერილებში შეიძლება იყოს მცნება, რომელსაც ის არ იცავს, იმის გამო, რომ სხვები, ვინც თავის თავს ქრისტიანებს უწოდებენ, არ იცავენ მას. ის პოპულარულ ქრისტიანობას მისდევს. უნდა გვახსოვდეს, რომ ბიბლიური ქრისტიანობა, როგორც წესი არ არის პოპულარული.

ბიბლიის შესწავლა შეზღუდული მიზნით

ბიბლია მოძღვრების ძირითადი წყაროა. ის არის საბოლოო ავტორიტეტი ნებისმიერი დოქტრინალური არგუმენტისთვის. ამასთან, არის ასეთი პრობლემა, როდესაც ადამიანები ბიბლიას სწავლობენ მხოლოდ იმისთვის, რომ იპოვონ თავიანთი მოძღვრების მტკიცებულებები. ისინი არ იყენებენ ბიბლიას სულიერ საკვებად. ისინი ფიქრობენ მხოლოდ იმაზე, თუ როგორ უნდა აჩვენონ სხვებს, რომ ისინი ცდებიან. ჩვენთვის მართებულია, რომ წმინდა წერილის საშუალებით განვავითაროთ და დავიცვათ ჩვენი მოძღვრებები. მაგრამ ამასთან, თუ ჩვენ მხოლოდ ამისთვის ვიყენებთ ბიბლიას, ჩვენ დავკარგავთ მისი გამოყენებით ღმერთთან ჩვენი პირადი ურთიერთობის სიხარულს.

ზოგი ადამიანი ბიბლიას მხოლოდ იმ მიზნით კითხულობს, რომ გამხნევდეს. უნდა გვახსოვდეს, რომ ბიბლიის მიზნებია დარწმუნება და გამოსწორება. ჩვენ არ უნდა გამოვტოვოთ ბიბლიური მითითებები და დაველოდოთ მხოლოდ დაპირებებს, რომლებიც უკეთესად გვაგრძნობინებს თავს. შესაძლოა ის, რისი გაკეთებაც დღეს ღმერთს სურს თქვენთვის, არის დარწმუნება ან გამოსწორება.

ზოგი რელიგიური ჯგუფი აცხადებს, რომ სწამს ბიბლიის, მაგრამ საბოლოო ჯამში ავტორიტეტად სხვა რამეს მიიჩნევენ. ისინი ამტკიცებენ, რომ მხოლოდ მათ შეუძლიათ ბიბლიის ახსნა, გამოცხადების გამოყენებით, ან განსაკუთრებული სისტემით, რომელიც მხოლოდ მათ აქვთ. მათი ყველაზე მნიშვნელოვანი მოძღვრებების დამოწმება შეუძლებელია ბიბლიით.

მათ შეიძლება ჰქონდეთ სხვა წიგნი, რომელსაც ბიბლიის გარდა, წმინდა წერილად იყენებენ. მათ შეიძლება თქვან, რომ ბიბლია არ არის სანდო, რადგან მას აქვს შეცდომები თარგმანსა და გამრავლებაში.

ეს მოსაზრებები გულისხმობს იმას, რომ ბიბლია არ არის სრულყოფილი, როგორც ღვთის სიტყვა. ამ ხალხისთვის საბოლოო ავტორიტეტი სხვა რაღაც ხდება.

► კლასმა ორჯერ მაინც უნდა წაიკითხოს „მრწამსის აღიარება.”

ბიბლია ღვთის სიტყვაა. ღმერთმა შთააგონა მწერლები ისე, რომ ისინი წერდნენ უშეცდომოდ. ბიბლია მოიცავს ყველაფერს, რაც უნდა ვიცოდეთ ცოდვისგან თავის დასაცავად და ღმერთთან ურთიერთობისთვის. ბიბლია ჩვენი მოძღვრების ძირითადი წყაროა და საბოლოო ავტორიტეტია. ქრისტიანმა ყოველდღე უნდა შეისწავლოს ბიბლია, რომ უკეთ გაიცნოს ღმერთი, მიიღოს ხელმძღვანელობა და სულიერი საზრდო.

(1) წმიდა წერილის შესასწავლი ადგილების დავალება: თითოეულ სტუდენტს უნდა დაევალოს ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან ერთ – ერთი ადგილი წმიდა წერილიდან. შემდეგი გაკვეთილის დაწყებამდე მან უნდა წაიკითხოს მუხლები და დაწეროს აბზაცი გავლილი გაკვეთილის თემასთან დაკავშირებით.

• ფსალმუნის 118:33-40
• ფსალმუნის 118:129-136
• იგავების 30:5-6
• გამოცხადების 22:18-19
• მათეს 5:17-19
• 2 ტიმოთეს 3:15-17
• 2 პეტრეს 3:15-16

(2) ტესტი: შემდეგ მეცადინეობას დაიწყებთ პირველი გაკვეთილის ტესტით. შეისწავლეთ საგამოცდო კითხვები მომზადების დროს.

(3) სწავლების დავალება: შვიდჯერ მაინც უნდა ჩაატაროთ გაკვეთილი ან გაკვეთილის ნაწილი იმ ადამიანებს, რომლებიც არ გადიან ამ სწავლებას. ეს სწავლება შეიძლება ჩატარდეს ეკლესიის საკლასო ოთახში, ბიბლიის სწავლების საოჯახო ჯგუფში, ან სხვაგან. თქვენ პასუხისმგებელი ხართ ამ პირობების შექმნაზე და თქვენი ლიდერისთვის ანგარიშის ჩაბარებაზე.

(4) არ დაგავიწყდეთ და ყოველთვის წაიკითხეთ შემდეგი გაკვეთილი, რათა შემდეგი მეცადინეობისთვის მოემზადოთ.

(1) რა არის ზოგადი გამოცხადება?

(2) რა ფორმებით მისცა ღმერთმა განსაკუთრებული გამოცხადება?

(3) რა სიმართლეებით ვლინდება განსაკუთრებული გამოცხადება, რაც არ ვლინდება ზოგადი გამოცხადებით?

(4) რას ამბობს თავად ბიბლია?

(5) რა ექვსი მიზეზი აჩვენებს, რომ ბიბლია ნამდვილად არის ღვთის სიტყვა?

(6) რატომ არის ბიბლია სასარგებლო სასწავლებლად, სამხილებლად, გამოსასწორებლად და დასარიგებლად სიმართლეში”?

(7) როგორ აღწერს ბიბლია შთაგონებას, რომელიც გვარწმუნებს, რომ მწერლებს არ დაუშვიათ შეცდომები?

(8) რა მეთოდები გამოიყენა ღმერთმა შთაგონებისთვის?

(9) რას ნიშნავს, რომ ბიბლია შთაგონებულია?

(10) რას ნიშნავს ბიბლიის უტყუარობა?

(11) რას ნიშნავს ბიბლიის შეუცდომლობა?